بیست و دومین سالگرد خاموش ریاست جمهوری مریم عضدانلو
نادر کشتکار، کانون آوا، بیست و دوم اکتبر ۲۰۱۵:… بعد از گذشت ۲۲ سال بنظر میرسد که دیگر خود مجاهدین هم از گرفتن جشنهای پر زرق و برق و تبلیغات وسیع و بزرگنماییهای دروغین هر ساله از این رویداد، که برای منتقدین و مخالفین این سازمان به سوژه طنزی تبدیل شده بود،خ سته شده اند و هر سال سعی میکنند آنرا کمتر و کمتر عنوان کنند و یا از این واقعه و این روز طوری عبور کنند که کمترتوجهات را بخود جلب کند …
بیست و دومین سالگرد خاموش ریاست جمهوری مریم عضدانلو
سی مهر سال ۱۳۷۲ اعلام و معرفی مریم عضدانلو از طرف شورای ملی مقاومت و مسئول آن مسعود رجوی به عنوان رییس جمهور ایران است.اما بعد از گذشت ۲۲ سال بنظر میرسد که دیگر خود مجاهدین هم از گرفتن جشنهای پر زرق و برق و تبلیغات وسیع و بزرگنماییهای دروغین هر ساله از این رویداد، که برای منتقدین و مخالفین این سازمان به سوژه طنزی تبدیل شده بود،خ سته شده اند و هر سال سعی میکنند آنرا کمتر و کمتر عنوان کنند و یا از این واقعه و این روز طوری عبور کنند که کمترتوجهات را بخود جلب کند.
در آغاز این سالگرد ،هر چه به عقبتر برگردیم و انعکاس اخباراین سالگرد را در سیما و سایتهای مجاهدین دنبال کنیم بوضوح تفاوت و کمرنگ شدن تدریجی هیاهو ها و تبلیغات سازمان را در این باره می بینیم. در گذشته ای نه چندان دور در سالگرد ۳۰ مهر سایتهای مجاهدین پر بود ازانعکاس اخبار جشنهای مربوط به این واقعه ، چه در خارج از کشور و چه حتی در داخل ایران، پر بود از پیامهایی که از گوشه و کنار جهان به مناسبت این سالروزاز طرف مردم عادی گرفته تا سیاستمداران کشورهای مختلف ارسال شده بود، پر بود از پیامهای رجوی به این مناسبت و آفرین به خود گفتن هایش. آری چه هیاهویی، اما بنظر میرسد که آن شور و شوق کم کم افت کرده است، چراکه از ابتدا شور و شوقی وجود نداشت ، هر چه بود تظاهر بود و دروغ و صحنه سازی، نمایشی ازطرف رجوی و از سر غرور و نخوت و به دلگرمی پولهای هنگفت اهدایی صدام و بعضی دیگر از کشورهای عربی، وبواسطه خدمات رجوی و دستگاهش به آنها.
بیست و دوسال گذشت و در این مدت رجوی چه تحلیلهایی که نکرد و چه وعده هایی که نداد، ریاست جمهوری مریم نیز یکی از آنها بود، واقعأ چه صحنۀ کمیکی بود، آنجا ودرآن صحنه که مسعود با آن حالت به مریم اصرارمیکرد که بیا و ریاست جمهوری ایران را قبول کن واز آنطرف هم ناز آمدنهای مریم.
دیگر از ان نمایش در سایتهای مجاهدین خبری نیست، و این سالروزدر حال افول تدریجی به یک رویداد دسته دوم در سایتهای مجاهدین تبدیل شده است. بخصوص بعد از بزرگترین ضربه ممکنه ای که سازمان به دنبال سقوط رژیم صدام حسین متحمل شد و مهر تایید بر شکست استراتژی سازمان ، و قطعیت درباطل و اشتباه بودن تمام تحلیلهای رجوی در طی این سالیان.
بنابراین در چنین وضع و اوضاعی که خود شخص رجوی قادر به اعلام وجود نیست و سالیان است که از ترس پاسخگو یی به نفرات سازمان و سایر گروه های سیاسی که همواره از طرف شخص رجوی متهم به عدم درک صحیح از شرایط بودند، بطور مخفیانه درحال زندگی است«حال چه زندگئ به سبک صدام و معمر قذافی، چه به سبک بن لادن و یا حتی به همان سبک همیشگی خودش وهمراه با زنانش در حرمسرا واستخرها درپشت دیوارها، یا درون سوراخها» بها دادن به سالروز ریاست جمهوری مریم ، بمانند گذشته علاوه بر آنکه هیچ برد سیاسی و یا حتی تبلیغاتی دیگر نمیتواند داشته باشد، بلکه قرار گرفتن این دو موضوع در کنار هم ،یعنی فراری بودن کسی که مریم بواسطۀ او به عنوان رئیس جمهور انتخاب شده است ، و سالروز انتخاب مریم به عنوان رئیس جمهور ایران از طرف رجوی ،میتواند نتیجۀ کاملأ عکس داشته باشد و حتی بطور واقع کمیک جلوه کند.
از اینرو شاهد به سایه رفتن تدریجی این موضوع در رفتارهای تبلیغاتی سازمان هستیم. و دیگر از فیلمهایی که بخاطر بر پایی این سالروز از داخل ایران وسایر کشورها بطور فراوان و با آب و تاب زیاد در سیما و سایتهای متعدد سازمان هر ساله پخش میشد خبری نیست.
هر چه به عقب برگردیم بخصوص زمانی که رجوی از حمایت صدام برخوردار بود درهنگام نزدیک شدن به این سالروز وحتی چندین روز قبل از سی مهر، تبلیغات در این باره شروع میشد، اخباری از داخل کشور و بعضأ حتی پخش فیلمهایی بسیار کوتاه از گرامیداشت این روز در ایران توسط هواداران سازمان و اخبار و پیامهایی در این راستا.
در این روزها با تعجب شاهد انعکاس اخباری از درون ایران و حتی انعکاس اخباری از درون زندانهای ایران در سایتهای مجاهدین هستیم اما هیچ فیلم و خبری مثل گذشته از آن شو ر و شعف به مناسبت سی مهر و انتخاب مریم به عنوان رئیس جمهور ایران، چه در خارج و چه در داخل که تا چند سال پیش بوفور یافت میشد نیستیم، که البته دلیل آن بسیار ساده ست و به آن اشاره شد، سکوت در این باره و کمتر مطرح کردن آن به نسبت قبل در مجموع برای سازمان و دستگاه تبلیغاتیش سودمندتر است و حداقل مانع از ایجاد یک فضای هر چند موقت کمیک در دنیای مجازی بر علیه سازمان مجاهدین و این سالروز میشود.
در پایان از نظر من مریم عضدانلو بایستی به عنوان کسی که بیست و دو سال ریاست جمهوری ایران را با اتفاق آرا و حمایت قاطع تمامی گروههای سیاسی و مردم ایران به عهده گرفته، حداقل در دستگاه تبلیغاتی خود سازمان مورد تجلیل و تمجید بیشتری قرار گیرد. حداقل به عنوان کسیکه بیست و دو سال تمام است آنچنان در نقشش فرو رفته که فکر کنم همین مقدار زمان نیاز است تا بتوان وی را از توهم ریاست جمهوری منتخب مردمی درآورد.
والسلام