علی اکبر راستگو: روشهای مشکوک شورای ملی مقاومت رجوی درجذب لابی خارجی

0
745

روشهای مشکوک شورای ملی مقاومت رجوی درجذب لابی خارجی

 کنفرانسهای بزرگ بین المللی، لابیست هایی که با پرداخت پول حاضرند همه جا شرکت کنند، سیاهی لشگر اجاره ای و حمایت بظاهرایرانی ها، رویاهای سازمان مجاهدین را دامن می زنند. همه این زرق وبرق ها تاوقتی که حمایت مردم ایران را نداشته باشد پشیزی نمی ارزد. مردم ایران مدتهاست که تودهنی محکمی به دهان مسعود ومریم رجوی زده اند. بدینجهت جای تعجب نیست که سران شورای ملی مقاومت در غیاب مشروعیت، جهت شکار ” حامیان بین المللی” که تا بحال نشان داده بغیراز آبروریزی نتیجه ای برای این شورا و مجاهدین نداشته، از اعتبار جوامع آلمانی – ایرانی استفاده می کنند تا درمیان سیاستمداران آلمانی خودشان را جا بکنند

علی اکبرراستگو – کانون آوا – 23 ماه مه 2015

ترجمه از متن آلمانی:ali akbar rastgou

Die nebulösen Methoden des Nationalen Widerstandsrat des Iran (NWRI)

در صفحه فیس بوک آقای Uli Freeze نماینده پارلمان آلمان از حزب سوسیال دمکرات مطلب جالبی در تاریخ 12 ژانویه 2015 همراه با عکس درج شده است:

yagane dabiran1

https://www.facebook.com/ulifreese/photos/a.567225373288731.129043.550158624995406/937381416273123/?type=1&theater

درمتن بالا، کنارعکس، آقای Freezeنوشته است که ایشان “در برلین گفتگوی مشتاقانه ای درباره بردباری و برابری با مهندس و روزنامه نگار سعیدیگانه و جواد دبیران دو نماینده از جامعه آلمانی ها وایرانیان داشته است…

نکته جالب در این ملاقات اینست که آقایان یگانه و دبیران خودشان را بعنوان “نمایندگان جامعه آلمان و ایران” جازده اند.

ولی اصلا سعید یگانه و جواد دبیران کیستند؟

سعید یگانه روزنامه نگارآزاد و عضو کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت ایران (شورای پوششی سازمان مجاهدین) می باشد

http://www.theeuropean.de/said-yeganeh, http://www.wienerzeitung.at/meinungen/gastkommentare/493338_Verantwortungsvolle-Iran-Politik.html.

جواددبیران نیز خودش را”کارشناس ایران وخاورمیانه” و سخنگوی شورای ملی مقاومت در آلمان معرفی می کند. علاوه برآن وی عضو هیئت تحریریه سایت رسمی این شورا بنام ” www.ncr-iran.org ” نیزمی باشد.

https://www.freitag.de/autoren/dabiran, http://www.iran-update.com/ueber-uns/itemlist/user/272-javaddabiran.

http://www.huffingtonpost.de/javad-dabiran/.

طبق خبر درج شده بالا در فیس بوک، این دو فرد عالیرتبه شورای ملی مقاومت ” گفتگوی جالبی درباره بردباری و برابری” با نماینده پارلمان آلمان داشته اند.

عجب اتفاق جالبی؟

بردباری و برابری – اتفاقا این شعار کنونی ماشین تبلیغاتی سازمان مجاهدین و بازوی سیاسی آن شورای ملی مقاومت می باشد.

روز 7 مارچ 2015 شورای ملی مقاومت همراه با کمیته همبستگی برای یک ایران آزاد(از انجمنهای آلمانی لابی مجاهدین در آلمان) کنفرانسی در برلین تحت عنوان برای بردباری و برابری – علیه بنیادگرایی و نقض حقوق زنان برگزارکرد.

شورای ملی مقاومت قبل ازاین برنامه نمایندگان خودرا جهت قانع کردن سیاستمداران برای شرکت در این کنفرانس بسیج کرده بود.

سعید یگانه نه تنها ازآقای Freese بلکه از نماینده دیگر پارلمان آلمان خانم گابریل اشمیت نیز درخواست حمایت از این کنفرانس را کرده بود. خانم اشمیت خبرنامه خود موسوم به Schmidts Berliner Brief 2/15 آشکارا درمورد ملاقاتش با سعید یگانه گزارش داده بود:

azdanloo schmidt zolal

از چپ براست سوسن عضدانلو – گابریله اشمیت و زلال حبیبی عکس از Schmidts Berliner Brief

ولی چرا یگانه و دبیران خودشان را” نمایندگان انجمن آلمان و ایران” و نه شورای ملی مقاومت جامی زنند؟

“انجمن آلمان و ایران” طبق محتوای مندرج در سایت آن انجمنی است بیطرف که جهت گسترش روابط آلمان و ایران تلاش می کند. این انجمن در شهر بن ثبت شده است وبرعکس سایتهای پوششی مجاهدین شناسه حقوقی دارد. نام اعضای هیات مدیره آن نیز در سایت مزبور درج شده است اما نام یگانه و دبیران در میان آنها نیست

http://www.deutsch-iranische-gesellschaft.de/vorstand

واضح هست که “انجمن آلمان وایران” ربطی به شورای ملی مقاومت و مجاهدین ندارد.

بنظر می آید که سوء استفاده از نام این انجمن بکررات اتفاق افتاده است چرا که هیات مدیره بطورمشخص در سایت شان درج کرده که  “هرگونه درخواست ها و نامه ها بنام هیات مدیره باید از طرف اعضای هیات مدیره انجام بگیرد

احتمالا دراستفاده از نام این انجمن سهل انگاری شده و آقایان یگانه و دبیران منظورشان انجمن دیگریست که بعنوان لابی شورای ملی مقاومت در برلین فعالیت می کند.

لازم به ذکراست که دربرلین انجمنی بانام “انجمن ایرانیان تبعیدی دربرلین” وجوددارد که تحت شماره VR 26986 ثبت شده است.

(https://compaly.com/de/unternehmen/exil-iranische-gesellschaft-in-berlin-eigb-e-v-berlin-de)

این انجمن لابی مجاهدین، کنفرانس و تظاهرات برگزار میکند (http://www.diezeitbruecke.de/artikel/1391-nein-zur-diktatur-im-iran-und-syrien.html), اعتصابات غذا برای مجاهدین سازماندهی می کند (http://www.freiewelt.net/tag-60-des-hungerstreiks-der-iranischen-gesellschaft-in-berlin-10014925/) ودرسال 2014 نیز جشن سال نو شورای ملی مقاومت را در برلین برگزارکرد(https://www.youtube.com/watch?v=F-95kKV1g3Q).

یک انجمن لابی دیگر مجاهدین “اتحادیه انجمن های ایرانی در آلمان” می باشد. این انجمن ثبت شده نیست و نام ان جزو برگزارکنندگان مراسم ۷ مارچ امسال مجاهدین در برلین آمده است:

http://iranzukunft.org/images/-files/Flyer-7maerz2015-DE_c9782.pdf

شاید آقایان یگانه و دبیران بنام نمایندگان این انجمن های لابی شورا ملاقاتهای خودرا انجام می دهند و تنها تشابه اسمی واقع شده است یا اینکه اینکاررا عمدا انجام داده اند؟

در نوامبر 2013 شورای ملی مقاومت در سایت اینترنتی خود طی گزارشی از باصطلاع اطلاعیه مطبوعاتی انجمنی بنام “اانجمن ایران وآلمان” درمورد اعتصاب غذای هواداران مجاهدین خبرداد:

http://ncr-iran.org/de/publikationen/gastbeitraege/6314-exil-iraner-klagen-an-in-2013-bereits-600-hinrichtungen-aus-politischen-gruenden.html

سایت اینترنت محمد مشیری، لابیست شورای ملی مقاومت بنام „Die Zeitbrücke“ در سال 2014 درمورد همین اعتصاب غذای انجمنهای ایرانیان دربرلین نوشت. ولی در خبر این سایت ازنام “انجمن آلمانی و ایرانیان تبعیدیگ نام برده می شود.

http://www.diezeitbruecke.de/artikel/1520-tag-60-des-hungerstreiks-der-iranischen-gesellschaft-in-berlin.html

شورای ملی مقاومت و نمایندگان آنها با بازی کردن با نام انجمن ها خودشان را نزد طرفهای بی خبرخارجی لانسه کرده تا برای گافهای احتمالی راه دررو داشته باشند.

شورای ملی مقاومت و شفافیت

در مقاله کانون آوا درتاریخ 7 مارچ 2015 تحت عنوان “دعوت مجاهدین به بردباری و برابری” ذکرکرده بودیم که تبلیغ مراسم شورای ملی مقاومت در 7 مارچ دربرلین با ابهامات زیادی روبروبود. نه شورای ملی مقاومت و نه “کمیته همبستگی” هیچکدام در سایت خودشان خبری راجع به برگزاری این مراسم منتشرنکردند و این خیلی مسخره هست که سازمانی تا روزآخر اطلاع رسانی از مراسم خودش نکند.

در اطلاعیه مطبوعاتی زیادی که در این رابطه منتشر شدند تنها از برگزاری جلسه ” اپوزیسیون تبعیدی ایرانی” صحبت شده است.

http://www.iran-frauen.org/frauentag/item/77-presseschau-irans-exil-opposition-erwartet-tausende-menschen-in-berlin-berlin-dpa-bb/77-presseschau-irans-exil-opposition-erwartet-tausende-menschen-in-berlin-berlin-dpa-bb

البته اینکار بعمد انجام شده بوده چرا که شورای ملی مقاومت خودش را “ائتلافی از سازمانها، گروه ها و شخصیت های دموکراتیک ایرانی” معرفی می کند و در همین رابطه است که ذکر “اپوزیسیون تبعیدی ایرانی” در این اطلاعیه ها بدون دلیل نیست ولی مسئله اینست که تقریبا همه اعضای شورای ملی مقاومت، از هواداران و کادرهای سازمان مجاهدین تشکیل شده اند و بخش بسیار کوچکی از اپوزیسیون ایرانی را در برمی گیرند.

به همین دلیل شورای ملی مقاومت سعی می کند از طریق انجمن های پوششی تبلیغات خودرا پوشش بدهد تا در افکار عمومی القاء کند که حمایت گسترده ای در میان ایرانیان نبعیدی دارد.

(http://de.scribd.com/doc/201422466/MEK-Vereine-in-Deutschland)

“اتحادیه های مادر” مجاهدین

همانطورکه شورای ملی مقاومت خودش را بنوعی “اتحادیه” و” مادر” اپوزیسیون تبعیدی ایرانی معرفی می کند چند انجمن وابسته به آن نیز خودشان را بعنوان ” مادرهمه انجمنها ” در جوامع ایرانی در آلمان جازده اند و این توهم را بوجود می آورند که نمایندگان “ایرانیان” می باشند.

یکی ار این انجمن ها “اتحادیه جوامع ایرانی در آلمان” می باشد که آنقدرتوهم برش داشته که در سایت اینترنتی اش خبر ازنظارت بر انجمنهای ایرانی در 16 استان آلمان می دهد.

http://iranzukunft.org/de/de/about-us

این “اتحادیه” در سال 2013 در برلین جلسه ای برگزارکرد که تحت نام ” گردهمایی کشوری ایرانیهای آلمانی در برلین” اعلام شد درحالیکه کاملا واضح بوی مجاهدین از آن بمشام می رسید. عکسهای مندرج در سایت شورای ملی مقاومت احتیاجی به توضیح ندارند

http://www.ncr-iran.org/de/initiativen/iraner-im-exil/6262-bundesweites-treffen-von-deutsch-iranern-in-berlin.html

در آلمان انجمنهای ایرانی – آلمانی زیادی وجود دارند و قابل انتظار بود که چند از این انجمن ها در این “گردهمایی کشوری” شرکت کرده باشند. همه انجمنهایی که مورد پرسش ما، کانون آوا، قرارگرفتند، شرکت دراین مراسم را نفی کرده وبسیاری از آنها اصلا اطلاعی از برگزاری این مراسم در برلین نداشتند. این موضوع نیز نشان می دهد که “اتحادیه جوامع ایرانی در آلمان” هیچگونه رابطه ای با انجمنهای ایرانی در آلمان ندارد.

یک انجمن دیگر مجاهدین درآلمان “اتحادیه انجمنهای زنان ایرانی در آلمان” می باشد. این “اتحادیه” نیز خودش را ” مادر” همه انجمنهای ایرانی در آلمان معرفی می کند.

(http://www.iran-frauen.org/der-verband)

جالب اینجاست که سایت اینترنتی این “اتحادیه” هیچگونه مشخصات هویت سایت ندارد و معلوم نیست که مسئولش کیست؟ ولی در عین حال گزارش کاملی از مراسم 7 مارچ مجاهدین در رابطه با ” روز زن” در آن بچشم می خورد.!!؟

 (http://www.iran-frauen.org/frauentag/item/76-internationaler-frauentag-in-berlin-velodrom-zehntausende-besuchen-die-grossversammlung)

در سایت این “اتحادیه” لوگوی چند انجمن بچشم می خورند که ظاهرا باید تعلق به این ” اتحادیه” داشته باشند. انجمنهایی نظیر ” زنان علیه سنگسار”، “زنان علیه بنیادگرایی”، “انجمن زنان برای صلح و حقوق برابر”، “زنان علیع اعدام در ایران” و …

poosheshi mko

این انجمنها در اصل فقط روی کاغذ وجود دارند و طبل توخالی بیش نیستند. در حقیقت “اتحادیه انجمنهای زنان ایرانی در آلمان” طبق کلیشه سازمان مجاهدین یکسری نام پوشالی جهت گمراهی افکار عمومی غرب سرهم کرده است.

همه چیز حباب است

شورای ملی مقاومت سرمایه گذاری زیادی برروی حمایت بخش گسترده ای از ایرانیان می کند تا مورد قبول آنان قراربگیرد. این شورا در آمریکا مخارج میلیاردی جهت خارج شدن از لیست گروه های تروریستی متحمل شده است.

http://www.theguardian.com/world/2012/sep/21/iran-mek-group-removed-us-terrorism-list

برای شرکت در مراسم “کنفرانسهای بین المللی” ده ها هزار سیاهی لشگربا پرداخت پول بسیج کرده اند.

http://www.iranicum.com/2014/03/iran-news-politik-mek-jubelperser/3367

باانجام همه  اینکارها شورای ملی مقاومت می خواست این منظوررا القاء بکند که این شورا، نماینده ایرانیان تبعیدی بوده و اهداف آن مورد حمایت شخصیت های سیاسی نامدار بین المللی می باشد.

ولی واقعیت چیزدیگریست:

کنفرانسهای بزرگ بین المللی، لابیست هایی که با پرداخت پول حاضرند همه جا شرکت کنند، سیاهی لشگر اجاره ای و حمایت بظاهرایرانی ها، رویاهای سازمان مجاهدین را دامن می زنند. همه این زرق وبرق ها تاوقتی که حمایت مردم ایران را نداشته باشد پشیزی نمی ارزد. مردم ایران مدتهاست که تودهنی محکمی به دهان مسعود ومریم رجوی زده اند.

بدینجهت جای تعجب نیست که سران شورای ملی مقاومت در غیاب مشروعیت، جهت شکار ” حامیان بین المللی” که تا بحال نشان داده بغیراز آبروریزی نتیجه ای برای این شورا و مجاهدین نداشته، از اعتبار جوامع آلمانی – ایرانی استفاده می کنند تا درمیان سیاستمداران آلمانی خودشان را جا بکنند.

امیداست که سیاستمداران آلمانی بیدار شوند و بی اطلاع افسار خودرا به شورای ملی مقاومت نسپارند.

لینک به منبع : کانون آوا

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید