انعکاسات فعالیتهای خانواده ها در رسانه های عربی و جیغ رجوی

انعکاسات فعالیتهای خانواده ها در رسانه های عربی و جیغ رجوی

پیوند رهایی، پاریس، چهارم مارس ۲۰۱۶:… به این یاوه های صافی یاسری جوابهای مفصلی خواهیم نوشت ولی فعلا برایش پیامک زیر را فرستادیم: «شما صلاحیت و حق قضاوت در مورد وضعیت افراد در داخل فرقۀ رجوی را و مسائل و وضعیت خانوادگی آنها ندارید زیرا افراد خانواده های آنها بویژه حسین نژاد و محمدی که در داخل تشکیلات این سازمان بوده اند خیلی بهتر از شما از گذشته و وضعیت فرزندنشان مطلع هستند … 

لینک به منبع

انعکاسات فعالیتها و نامه های خانواده ها در رسانه های عربی و عراقی و جیغ رجوی به قلم مزدور عراقی اش

حضور چهارمین سری از افراد خانواده های اسرای فرقۀ رجوی در جلوی کمپ لیبرتی در بغداد با تعداد بیش از صد نفر و نامه های خانواده ها به نخست وزیر عراق و سازمانهای بین المللی در مهمترین رسانه های عربی و عراقی از جمله شفق نیوز و صوت العراق و فجر المقاومه و کل الاخبار و سایت جنوب لبنان انعکاس یافت و جیغ بنفش رجوی را به قلم مزدور و نویسندۀ کرایه ای قدیمش صافی الیاسری برانگیخت بطوریکه اقدام به نوشتن مقاله ای سراسر دروغ و افترا و با همان یاوه های همیشگی و مضحک و مسخرۀ خود فرقه علیه خانواده ها از جمله حسین نژاد و محمدی و ایران پور در سایت صوت العراق برای خنثی کردن تأثیرات نامۀ خانم ماه منیر ایران پور خواهر اسیران فرقۀ رجوی محمد رضا و احمد رضا ایران پور در سایت مذکور و چندین سایت عراقی دیگر نمود.

چند انعکاس تجمعها و نامه های اخیر خانواده های اسرای فرقۀ رجوی در رسانه های مهم عربی و عراقی را ذیلا می آوریم:

روزنامۀ عراقی «کل الاخبار» – یکسنبه ۲۸ فوریه ۲۰۱۶ – ۹ اسفند ۹۴

انعکاس در صفحات اول و دوم

خانواده های اسرای کمپ لیبرتی از دولت عراق خواستار تسهیل دیدار با فرزندانشان شدند

روز جمعه ۲۲۵ خانواده ایرانی اسرای دست سازمان تروریستی مجاهدین خلق ضد رژیم سیاسی ایران که تعدادشان بالغ بر ۲۰۰۰ اسیر دست این سازمان در اردوگاه لیبرتی می باشد با حضور چندین کانال تلویزیونی به این اردوگاه رسیدند ولی این سازمان به اسرا اجازۀ ملاقات با خانواده هایشان را نداد زیرا می ترسد آنها به کشورشان برگردند.

این سازمان از سازمانهای تروریستی بین المللی است و جنایتهایی را در حق دو ملت عراق و ایران در طول حاکمیت رژیم ستمگر صدام مدفون مرتکب شده است.

خانواده ها خواستار شدند با فرزندان و نزدیکانشان که اسیر دست این سازمان هستند دیدار کنند ولی این سازمان به آنان چنین اجازه ای را نداد.

خانواده های اسرای سازمان از دولت عراق خواستار دخالت برای تسهیل دیدار آنان با فرزندانشان شدند.

سایت عراقی «شبکه فجر المقاومه»

اول مارس ۲۰۱۶ (۱۱ اسفند ۹۴)

حدود ۲۰۰۰ اسیر دست سازمان مجاهدین خلق و موضوع دیدار خانوادگی

گزارش خبرنگار: محمد الیاسری

http://www.falmoqawama.com/11957-2/

صبح روز جمعه ۱۷۰ نفر از خانواده های ایرانی اسرای دست سازمان تروریستی مجاهدین خلق مخالف رژیم جمهوری اسلامی ایران که تعدادشان بالغ بر ۲۰۰۰ اسیر دست این سازمان در اردوگاه لیبرتی تحت حمایت آمریکا و اروپا و با سکوت بسیار شرم آور عراق می باشد به این ارودگاه رسیدند. چندین کانال تلویزیونی از جمله کانال خبری العالم و کانال ماهواره ای الاتجاه در تجمع خانواده ها حضور یافتند. این سازمان به اسرا اجازۀ ملاقات با خانواده هایشان را نداد زیرا می ترسد آنها رفته و وضعیت رقت بار خودشان را در کشورشان بیان کنند.

یادآوری می شود که این سازمان از سازمانهای تروریستی بین المللی است و جنایتهایی را در حق دو ملت عراق و ایران در طول حاکمیت رژیم ستمگر صدام مدفون مرتکب شده است. ای سازمان بعد از سال ۲۰۰۳  دو بار اقدام به منفجر کردن سفارت ایران در بغداد نموده و با سازمانهای سلفی و گروههای سیاسی همدست عربستان سعودی مانند لیست العراقیه و جبهۀ گفتگو به ریاست صالح مطلک همکاری کرده است.

خانواده ها خواستار شدند با فرزندان و نزدیکانشان که اسیر دست این سازمان هستند دیدار کنند ولی این سازمان به آنان چنین اجازه ای را نداد که نشان می دهد اردوگاه را این سازمان تروریستی اداره می کند و نه دولت عراق.

خبرنگار: محمد الیاسری

–

سایت جنوب لبنان ۷ اسفند ۹۴ – ۲۶ فوریه ۲۰۱۶
https://southlebanon.org/archives/168677

اردوگاه لیبرتی …  همدستی آمریکا و سکوت دولت

به قلم محمد الیاسری

امروز جمعه گروهی از خانواده های ایرانی خانواده های افراد اسیر در نزد سازمان تروریستی منافقین خلق ضد رژیم سیاسی ایران که تعدادشان به دو هزار نفر اسیر این سازمان بالغ می گردد به اردوگاه لیبرتی در بغداد آمدند. این دو هزار نفر زیر نظر آمریکا و با حمایت اروپا و با سکوت بسیار شرم آور دولت عراق اسیر این سازمان شده اند. امروز ۱۷۰ خانواده با حضور تعدادی کانالهای تلویزیونی از جمله شبکۀ خبری العالم و تلویزیون ماهواره ای الاتجاه به این اردوگاه رسیدند ولی سازمان اجازه نداد که افراد با خانواده هایشان دیدار کنند زیرا می ترسد آنها به کشورشان برگردند.

یادآوری می شود که این سازمان از سازمانهای تروریستی بین المللی است و جنایتهایی را در حق دو ملت عراق و ایران در طول حاکمیت رژیم ستمگر صدام مدفون مرتکب شده است. ای سازمان بعد از سال ۲۰۰۳  دو بار اقدام به منفجر کردن سفارت ایران در بغداد نموده و با سازمانهای سلفی و گروههای سیاسی همدست عربستان سعودی مانند لیست العراقیه و جبهۀ گفتگو به ریاست صالح مطلک همکاری کرده است.

خانواده ها خواستار شدند با فرزندان و نزدیکانشان که اسیر دست این سازمان هستند دیدار کنند ولی این سازمان به آنان چنین اجازه ای را نداد که نشان می دهد اردوگاه را این سازمان تروریستی اداره می کند و نه دولت عراق.

سایت عراقی شفق نیوز

۱۷ ژانویۀ ۲۰۱۶

http://www.ara.shafaaq.com/50877

یک خانم ایرانی از شیراز نامه ای به العبادی فرستاد؛ از او چه خواسته است؟

شفق نیوز/ خانم ماه منیر ایران پور روز یکشنبه نامه ای به نخست وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح حیدر العبادی فرستاد که در آن از او خواستار آزاد کردن دو برادرش شده است که طبق این نامه به صورت اجباری در نزد سازمان ا

یرانی مجاهدین خلق در اردوگاه لیبرتی در بغداد نگهداشته شده اند.

ایران پور در نامه ای که به دست شفق نیوز رسیده نوشته است: «این نامه و درخواستی ملتمسانه از یک خواهر است برای تقاضای کمک از شما به ‌عنوان نخست وزیر محترم عراق. دوتن از برادران من به نام‌های احمدرضا ایران‌پور و محمدرضا ایران‌پور در دی ماه سال ۱۳۸۱ (‌دسامبر ۲۰۰۲) بقصد ساختن آینده‌ای روشن‌تر کشورمان را ترک و به ترکیه رفتند تا از آنجا عازم کانادا یا یکی از کشورهای اروپایی بشوند».

وی می افزاید: «اما متأسفانه توسط عوامل سازمان مجاهدین خلق صید و فریب خورده و به کشور عراق و کمپ اشرف برده شدند».

ایران پور خاطر نشان کرده: «ما تا مدت‌ها از سرنوشت ایشان بی‌اطلاع بودیم تا اینکه از طریق افرادی که آن زمان از اشرف گریخته بودند از وضعیت آنها مطلع شدیم. اکنون برادران من در کمپ لیبرتی محصورند. از سال ۲۰۰۲ تاکنون خانواده‌ی ما و بویژه مادرم ده‌مرتبه به عراق برای دیدن برادرانم سفر کرده‌ایم اما سازمان مجاهدین خلق مانع ملاقات ما می‌شود».

وی می گوید: «به نظر می‌رسد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد مستقر در بغداد هم بطور یک‌جانبه از MKO دفاع می‌کند درصورتی که مطابق قوانین حقوق بشر بایستی برای استیفاء حقوق خانواده‌ها و بویژه حق ملاقات با فرزندانشان تلاش کند اما متأسفانه علی‌رقم درخواست‌های مکرر ما که به‌صورت ارسال ایمیل و نیز تماس تلفنی بوده است؛ در این راستا کمیساریا کوچکترین همکاری با ما خانواده‌ها ننموده است».

وی خطاب به العبادی می گوید: «شما می دانید که کشور عراق بسیار ناامن است و از سویی در چندسال اخیر شاهد حمله‌های تروریستی به کمپ لیبرتی بوده‌ایم و ما به‌شدت نگران جان و سلامتی برادرانم احمدرضا و محمدرضا ایران‌پور هستیم».

این خانم ایرانی می افزاید: «البته ما سازمان مجاهدین خلق را مسئول کشته شدن تعدادی از افراد محصور در لیبرتی در حملات اخیر می‌دانیم زیرا تعلل ایشان در اعزام افراد به آلبانی آنها را در معرض چنین رویدادها و حملات تروریستی قرار داده است».

ایران پور در پایان نامه اش می گوید: «پدر و مادر من بسیار پیر و بیمار هستند و حدود سیزده سال است که فرزندان دربند خود احمدرضا و محمدرضا ایران‌پور را ملاقات نکرده‌اند من ملتمسانه از شما خواهش می‌کنم به من و خانواده‌ام برای پایان داده به این اندوه و رنج کمک کنید».

جیغ بنفش و سوز و گداز رجوی از انتشار نامۀ خانم ایران پور به نخست وزیر عراق در سایتهای عراقی شفق نیوز و صوت العراق

لینگ مقالۀ صافی الیاسری در سایت صوت العراق علیه نامۀ خانم ماه منیر ایران پور

ttp://www.sotaliraq.com/mobile-item.php?id=202022#axzz41hVPldHS

(توجه: این مقاله که علیه خانم ایران پور و آقای مصطفی محمدی و اینجانب یعنی حسین نژاد با اسم بردن از ما سه نفر و به دنبال انتشار نامۀ خانم ماه منیر ایران پور به نخست وزیر عراق در رسانه های این کشور از جمله همین صوت العراق نوشته شده به قلم یک روزنامه نگار کمونیست عراقی است که برای برخی روزنامه های مخالف دولت عراق مقاله می نوشت و الآن هم می نویسد. وقتی ما در اشرف بودیم بعد از سقوط صدام او را به اشرف آوردند و مرا مسئول کار با او کرده بودند. او را با زن و بچه هایش آورده و در
هتل اشرف نگه داشتیم و ماهی دو هزار دلار پول بهش می دادیم  تا در حمایت از سازمان مقاله در مطبوعات عراق بنویسد و کتاب تألیف کند. آخرش هم بردندش کردستان عراق تا در امن باشد. همیشه هم عرق می خورد و مست بود. چند کتاب همان موقع در اشرف برای فرقۀ رجوی نوشت که بیشتر مطالبش ترجمه های من می باشد و اسم مرا هم در یکی از کتابهایش آورده و از من تعریف و تشکر کرده است ولی بعد از جدا شدنم چندین مقاله تا کنون علیه من نوشته که من جواب داده ام و مقالات و نامه های متعدد هم من علیه او نوشته ام که در سایتهای متعدد چاپ شده و او هم جواب نوشته و من هم برایش جواب داده ام – حسین نژاد)

–

در پاسخ به نامۀ خانم ماه منیر

به قلم صافی الیاسری ۲۱ ژانویۀ ۲۰۱۶ سایت “صوت العراق” (صدای عراق)

برای احقاق حق و از بین بردن باطل و افشای دروغها و جعلیات و تقلب، این مقاله را برایتان می نویسم تا ادعاهای این خانم و منبع نامه و نویسندۀ واقعی آن را افشا کنم. این نامه در حقیقت بخشی از کارزار استفاده از برگ خانواده های ساکنان لیبرتی است که توسط اطلاعات جمهوری اسلامی ایران علیه مخالفانش و در پیشاپیش آنان سازمان مجاهدین خلق به راه افتاده است. اطلاعات ایران از سال ۲۰۱۰ دهها خانوادۀ موهوم را با ادعای اینکه برخی افراد آنان در اردوگاه اشرف زندانی هستند و آنان خواستار دیدار با آنان می باشند بسیج کرد. باید دانست که برخی اسمهایی که این بسیج شدگان پشت درها و نرده های اشرف و بعد هم لیبرتی صدا می کردند از ساکنان اشرف و لیبرتی نیستند چون بعضی از آنها فوت کرده یا به کشوری دیگر رفته اند.

 و اما ساکنان زندۀ اردوگاه حاضر به دیدار با این بسیج شدگان نشدند و بارزترین نمونۀ این افراد خانم سمیه محمدی است پدرش با متهم کردن رهبری سازمان به زندانی کردن «بچه» اش یک جنجال و گرد و خاک جهانی به راه انداخت. این بچه ای که وی در مورد او صحبت می کند خانم سمیه عضو سازمان مجاهدین خلق است که ۳۶ سال دارد و از دیدار با پدرش خودداری کرد و او را متهم نمود که عاملی در بسیج تبلیغاتی اطلاعات ایران علیه سازمان می باشد. من خودم شخصا با او دیدار کرده ام و او موضع خودش را برای من بدون هیچ تردیدی بازگو کرد و گفت که او به راهی که با یاران و برادران و خواهران مجاهدش برای آزاد کردن ایرانیان از یوغ رژیم دیکتاتوری انتخاب کرده است ادامه خواهد داد و او به این راه ایمان دارد. او همین حرف را به فرستادگان کانادا هم که برای تحقیق در ادعاهای پدرش آمده بودند گفت و آنها از موضع سمیه اطمینان حاصل کرده و طوفان ادعاهایی را که مصطفی محمدی بر انگیخته بود محکوم کردند. آمریکایی ها هم که اداره و حفاظت اردوگاه اشرف را بر عهده داشتند همین کار را کردند. بلافاصله بعد از این جریان، خانم سمیه محمدی کتابی نوشت که در آن جزئیات تلاشهای پدرش و مواضع خود و گواهی های آمریکا و کانادا و دیدارها و مصاحبه هایش با خبرنگاران را آورده است خبرنگارانی که به دروغهای پدرش پی بردند.

نمونۀ دیگر فردی به نام قربانعلی حسین نژاد می باشد که در سال ۲۰۱۲ از اردوگاه لیبرتی خارج شد ولی دخترش زینب نخواست با او برود. او ادعا کرده که دخترش در لیبرتی زندانی است و مدعی شده که رهبران سازمان نمی گذارند او با دخترش دیدار کند در حالیکه خانم زینب گفته که او با برادران و خواهرانش با اراده و خواست خودش در اردوگاه مانده است و او پدرش را به خدمت گرفته شده توسط اطلاعات ایران در بازی با برگ خانواده های مجاهدین می شمارد.

با توجه به این دو نمونه که رسانه های عربی و خارجی برگهای آن دو را رو کرده اند همکارانم در سایتهای شفق نیوز و صوت العراق می توانند نامۀ خانم ایران پور را بخوانند و ما به تفصیل واقعیت ادعاهایی را که در این نامه آمده است بیان خواهیم کرد.

ادعای این خانم مبنی بر زندانی شدن دو برادرش در اردوگاه لیبرتی فاقد هر گونه دلیل ومدرکی است. اطلاعات ایران مادر آن دو را به هزینۀ خودش به بغداد آورد تا او را هم وارد افرادی کند که در درب لیبرتی جمعشان کرده است ولی دو پسر او از دیدار با وی خودداری کردند و حرف سابقشان را تکرار کردند که مادرشان تسلیم فشارهای اطلاعات ایران شده تا بعد از سیزده سال حضور آن دو در تشکیلات سازمان به بغداد بیاید. خانم ماه منیر در طول این سالیان کجا بوده؟ چرا سراغ برادرانش را نمی گرفته است؟؟

ایران پور در نامه اش گفته که برادرانش در ترکیه بودند و می خواستند بروند کانادا. این صحت ندارد زیرا آن دو برادر ذیربط گفته اند که آنها به ترکیه به عنوان گذرگاهی به سوی عراق رفتند تا به قرارگاههای سازمان مجاهدین خلق بپیوندند زیرا نمی توانستند مستقیما از ایران به عراق بروند. سؤال این است که چگونه و چه کسی می تواند دو جوان عاقل و آگاه و روشنفکر و اهل سیاست را بفریبد و آنها را از ترکیه خارج کرده و با فریب و نیرنگ به بغداد ببرد؟؟

اما اینکه منبع اطلاعات این خانم کسانی است که از اردوگاههای سازمان گریخته اند فاقد هر گونه دلیل و مدرکی است بویژه همۀ کسانی که از میان این افراد به ایران رفته اند به چنگ دستگاه اطلاعات ایران افتاده و مهره ای در دست آن شده اند که هر طور می خواهد آنها را به حرکت در می آورد و اطلاعاتی دروغین و ساختگی به آنها القا می کند.

این خانم در نامه اش نوشته است: “به نظر می‌رسدکمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد مستقر در بغداد هم بطور یک‌جانبه ازفرقۀ رجویدفاع می‌کند درصورتی که مطابق قوانین حقوق بشر بایستی برای استیفاء حقوق خانواده‌ها و بویژه حق ملاقات با فرزندانشان تلاش کند اما متأسفانه علی‌رغم درخواست‌های مکرر ما که به‌صورت ارسال ایمیل و نیز تماس تلفنی بوده است؛ در این راستا کمیساریا کوچکترین همکاری با ما خانواده‌ها ننموده است”.

این سخن پرده از واقعیت موضع دو برادر خانم ماه منیر بر می دارد چرا که دفتر کمیساریا دهها مصاحبه با افراد سازمان یعنی ساکنان اشرف و لیبرتی به عمل آورده و از موضع واقعی آنها اطمینان حاصل کرده است. کمیساریا یک نهاد وابسته به سازمان ملل متحد می باشد و نمی تواند هیچکس را مجبور به رفتاری برخلاف باورهایش بکند.

همچنین سخن این خانم مبنی بر اینکه سازمان مجاهدین خلق مانع انتقال افرادش به آلبانی می شود ادعایی بیش نیست زیرا تا ماه گذشته بیش از ۱۱۰۰ مجاهد اردوگاه لیبرتی را ترک کرده و سریهای دیگری نیز طبق اظهارات دفتر یونامی و کمیساریای پناهندگان به آنان خواهند پیوست و همۀ جهان به این واقعیت واقف است واقعیتی که خانم ماه منیر در نامه اش که من یقین دارم در دفاتر اطلاعات ایران نوشته شده است می خواهد آن را بزداید.

این خانم صحبت از نگرانیش در مورد برادرانش می کند. این ادعا هم صحت ندارد زیرا همۀ آنها که اطلاعات ایران آنها را به عراق آورده و دم در اشرف و بعد هم لیبرتی جمعشان کرده است پلاکاردها و بلندگوهایی در دست داشتند که ساکنان را به منهدم کردن اردوگاه و سوزاندن آن و دار زدن تمام افراد آن تهدید می کردند و این رویدادها با صدا و تصویر ضبط شده اند.  آیا این است نگرانی کسانی که ادعا می کنند خانواده های افراد مجاهدین خلق در اشرف و بعد هم لیبرتی هستند؟؟

ما با افشای این واقعیتها به تغییر مسیرهای انتقام و سوق دادن ادعاهای دروغین به سوی راههای انسانی مبنی بر رسیدگی به مسألۀ ساکنان لیبرتی فرا می خوانیم ساکنانی که به علت فشارهای اعمال شده بر آنها از سوی کمیتۀ سرکوب به ریاست مشاور امنیت ملی فالح فیاض درد و رنج شدیدی را تحمل می کنند کمیته ای که از سوی آنان متهم به فرمانبرداری از سفارت ایران در رابطه با محرومیتهای اعمال شده بر آنان می باشد و جزئیات آن در رسانه های متعدد عراقی و عربی و خارجی افشا شده است.

در پایان می خواهم به همکاران رسانه ای ام بگویم که منتشر کردن چنین نامه هایی و ادعاهای باطل مندرج در آنها بدون تحقیق و اطمینان از درست بودن آنها تنها در خدمت نقشه های اطلاعات ایران به منظور کشتار خونین ساکنان لیبرتی است و بهانه برای مزدوران محلی رژیم ایران فراهم می کند تا این افراد بی دفاع و مسالمت جو را مورد تهاجم قرار بدهند و شما تعداد حملات علیه اردوگاههای اشرف و لیبرتی را به یاد می آورید که آخرین آن در نوامبر سال گذشته بود که شبه نظامیان محلی وابسته به ایران هشتاد موشک به اردوگاه لیبرتی شلیک کردند که منجر به کشته شدن ۲۶ نفر از ساکنان اردوگاه شد.

همچنین ما از آقای نخست وزیر حیدر العبادی می خواهیم که به چنین نامه هایی توجه نکنند. باردیگر از همکاران رسانه ای ام سپاسگزارم و ارجشان می نهم و برایشان درود می فرستم و آرزوی موفقیت و پیشرفت برایشان دارم.

—

به این یاوه های صافی یاسری جوابهای مفصلی خواهیم نوشت ولی فعلا برایش پیامک زیر را فرستادیم:

«شما صلاحیت و حق قضاوت در مورد وضعیت افراد در داخل فرقۀ رجوی را و مسائل و وضعیت خانوادگی آنها ندارید زیرا افراد خانواده های آنها بویژه حسین نژاد و محمدی که در داخل تشکیلات این سازمان بوده اند خیلی بهتر از شما از گذشته و وضعیت فرزندنشان مطلع هستند. آیا شما می دانید که هم سمیه و هم زینب را رهبران فرقه در حالیکه آنها به ترتیب فقط ۱۶ و ۱۷ سال داشتند در حالیکه به سن قانونی نرسیده بودند قاچاقی از خارجه به عراق و به پادگانهای نظامی سازمان بردند و این از لحاظ بین المللی آدم ربایی و یک جرم به شمار می رود؟ آیا می دانید که آنها حتی در داخل تشکیلات سازمان نیز با پدرانشان ارتباط نداشتند و از جدا شدن پدرانشان از سازمان مطلع نبودند؟ شما را جدا شدگان سازمان و مشخصا آقای حسین نژاد که سالها با شما در اشرف کار کرده و حاصل کار او را به اسم خودتان در کتابهایتان با دزدی تمام منتشر کرده اید به خوبی می شناسد و بارها در رسانه ها مزدوری شما برای فرقۀ رجوی و پولهای هنگفتی را که برای نوشتن مقالات پر از دروغ و موهومات در دفاع از فرقه به شما می دادند و او خودش از نزدیک شاهد این مزدوری شما بود افشا کرده است از جمله اینکه به اطلاع خانواده های اسیران این فرقه رسانده که در حالیکه بسیاری از اسیران بیمار این فرقه به علت عدم رسیدگی و عدم انتقال آنها حتی به بغداد برای رساندن به پزشکان متخصص فوت می کردند رهبران این فرقه  با هزینه های هنگفت بارها شما را برای عمل جراحی قلب در بیمارستانهای تخصصی عراق و کردستان بستری کرده و نهایتا هم برای معالجه به فرانسه منتقل کردند. ای لعنت و نفرین بر این جیفۀ کثیف دنیا و فروختن وجدان انسانی خود به بهای سوز دل پدران و مادرانی که بعد از دهها سال چشم انتظار فرزندانشان فوت کرده و می کنند و شما در مقابل گرفتن این پولهای کثیف و به غارت برده شده از نفت کشور خودت و با خیانت به مردم خودت حتی بر جنایتهای سران این فرقه علیه مردم عراق و همدستی هایشان با دیکتاتور عراق صدام حسین علیه مردم خودت سرپوش می گذاری و به تبلیغ و پیشبرد سیاستهای ضد انسانی این فرقه بویژه علیه مادران و پدران و خواهران و برادران داغدیده و رنج و عذاب کشیدۀ اسیران این فرقه می پردازی».

—

روزنامۀ فلسطینی «دنیا الوطن» چاپ رام الله پایتخت دولت فلسطین – ۱ ژانویه ۲۰۱۶ – ۱۱ دی ۹۴ نامۀ خانم ثریا عبد اللهی به فرزندش امیر اصلان حسن زاده منتقل شده از لیبرتی به آلبانی و تحت اسارت فرقۀ رجوی را به صورت کامل منتشر ساخت

نامه خانم ثریا عبداللهی به فرزندش امیر اصلان

فرزند عزیزم

امیرجان خبر انتقال تو از لیبرتی به آلبانی برای من بهترین هدیه بود. سرانجام از اسارتگاه لیبرتی در عراق رها شدی و به آلبانی منتقل شدی. این یک گام به جلوست چون یکی از گام های رهایی و نجات همیشگی ات ازحصارهای فیزیکی و ذهنی فرقه رجوی است.

من یک مادرم و سرشار از احساسات مادرانه ، سالهاست که در تلاش برای رهایی تو از اسارت فرقه سراز پا نشناختم همه سختی ها ، مشکلات و مصائب را با همه ی وجودم تحمل کردم تا تو ، فرزند عزیزم را باردیگر بعد از ۱۴ سال دوری و فراق در آغوش پرمهرم بگیرم هر چند تاکنون موفق نشدم ولی هرگز امیدم را از دست نمی دهم. من یک مادر هستم و حاضرم برای رهایی تو از اسارت فرقه جوی جانم را بدهم.
امیرجانم

از طریق این نامه امیدوارم پیامم به تو برسد شماره تلفنم را نوشتم و بدان که مادرت در انتظار تماست و شنیدن صدای نازنینت بیتاب و بی قرار است و لحظه شماری می کند … در اولین فرصتی که بدست میاری با مادرت تماس بگیر.

از خدای متعال برایت آرزوی رهایی از اسارت فرقه رجوی و رستگاری و خوشبختی دارم. به امید بازگشتت به کانون گرم  و امن خانواده .

قربانت مادرت ثریا عبداللهی

ایران – ۱۳ دی ۱۳۹۴

۴ ژانویه ۲۰۱۶

شماره تماس:

۰۰۹۸۹۳۹۸۸۲۸۴۲۷