روز شنبه ۱۳ ژوئن را رهبران مجاهدین با هزینه های سرسام آور مالی و تشکیلاتی، به نمایشی بدل کرده اند که به آن سالروز احترام به خشونت و جنگ و ضمناً به اربابان جنگ طلب، نوید بر هم زدن توافقات هسته ای و صلح مابین ایران و غرب، را داده اند و به جست و خیزهای انقلابی و تبلیغاتی مشغول بودند، روز قبل تر، مصطفی محمدی به همراه خانواده اش از کشور کانادا خود را به پشت دربهای اقامت مریم عضدانلو و دیگر سران فرقه، رساند و خواب خرگوشی و ضیافت خون و جنون و گروگانگیری شان را به تمسخر گرفت و با اقدام شجاعانه و انسانی و سیاسی اش به رهبران مجاهدین ثابت کرد که آنان یا می بایست به حقوق اعضاء و دیگران احترام بگذارند و یا می بایست سنگر آخر را نیز همانند سنگرهای دیگر ترک کنند.
از تهران تا پاریس
ایران فانوس ـ 15.06.2015 گروهی که در فاز سیاسی مبارزه اعتقاد داشت تیراژ نشریه اش به ۷۰۰ هزار نسخه بالغ است و در فاز نظامی نزد اربابان جنگ تبلیغ می کرد ۳۰۰ هزار تن از نیروهای حکومت را از آمدن به جبهه جنگ مابین ایران و عراق، محروم کرده و در تهران مشغول داشتیم، تا امروز و طی سه دهه اخیر، راهی نبوده عقب نشینی نکرده باشد، ملجاء و ماوایی نبوده پناه نبرده و سوراخی نبوده قایم نشده باشد.
آنان پس از این که در سال ۱۳۶۰ بنا بر باورهای کودکانه و قدرت طلبانه، وارد فاز نظامی شده و اکثر نیروهایشان را به تهران گسیل داشته و اعتقاد داشتند که النهایه حکومت را در تهران تعیین تکلیف کوتاه مدت خواهند کرد و دوران عوض خواهد شد، در سال ۱۳۶۱ پس از دریافت ضربات سخت نظامی، ناچار به عقب نشینی به کردستان ایران شده و آنجا نیز طی سال ۱۳۶۳ پس از شکست در نبردهای نظامی، به خاک عراق عقب نشینی کرده و النهایه پس از دو دهه اطراق و جولان دادن های مختلف و درگیریهای مرزی و داخلی در ایران و عراق، ناچار به عقب نشینی به پاریس شده اند، اگرچه کماکان جهت معکوس جلوه دادن جنگ و باجگیری از اربابان و مردم و به ویژه حفظ امنیت رهبری، بخشی از نیروهای ناکارآمد را در خاک عراق باقی نگهداشته اند.
امروز رهبران و به ویژه استخوان بندی فرقه مجاهدین، در پاریس و یکی از محلات اطراف آن اطراق کرده و هنوز برای مردم و دیگران شاخ و شانه می کشند و نزد اربابان جنگ طلب، سخن از جنگ و دعوا می کنند و گرد و خاک می کنند. امروزی که با دیروز سه دهه گذشته اساساً فرق می کند. دیروزی که تحت گرد و خاک جنگ و شعر و شعارهای پیروزی، هر گونه مخالفت و اعتراض و انتقاد را سرکوب می کردند و با آلوده کردن فضا، افکار عمومی را فریفته و نیروها و اربابان خود را سر کار می گذاشتند.
اما هم اکنون که به ملجاء و منزلگاه آخر رسیده اند، خوشبختانه اعتراضات و مخالفت ها نیز که همیشه و همه جا و همه وقت از بدو تولد همراه شان بوده و همواره چون سایه تعقیب شان کرده، امروز در ملجاء و منزلگاه آخر آنان را مجدداً به چالش کشیده و اعتبارشان را نزد نیروهای شکست خورده و اربابان جنگ طلب، به سخره گرفته است.
روز شنبه ۱۳ ژوئن را رهبران مجاهدین با هزینه های سرسام آور مالی و تشکیلاتی، به نمایشی بدل کرده اند که به آن سالروز احترام به خشونت و جنگ و ضمناً به اربابان جنگ طلب، نوید بر هم زدن توافقات هسته ای و صلح مابین ایران و غرب، را داده اند و به جست و خیزهای انقلابی و تبلیغاتی مشغول بودند، روز قبل تر، مصطفی محمدی به همراه خانواده اش از کشور کانادا خود را به پشت دربهای اقامت مریم عضدانلو و دیگر سران فرقه، رساند و خواب خرگوشی و ضیافت خون و جنون و گروگانگیری شان را به تمسخر گرفت و با اقدام شجاعانه و انسانی و سیاسی اش به رهبران مجاهدین ثابت کرد که آنان یا می بایست به حقوق اعضاء و دیگران احترام بگذارند و یا می بایست سنگر آخر را نیز همانند سنگرهای دیگر ترک کنند.
همچنین، در همین روز که سران مجاهدین به کمک کشورهای جنگ طلب منطقه چون عربستان سعودی و اسراییل و جنگ طلبان غربی، خواهان امید دادن به نیروهای جنگ طلب علیه آب و خاک ایرانی بوده و برای نیروهای روحیه باخته شان آب در هاون جنگ و سرنگونی و هزار اشرف می کوفتند و روز مصیبت و عزا را در ویلپنت پاریس عروسی جلوه می دادند، در همین روز و در نقطه دیگری از شهر پاریس میدان Place du chatelet دهها تن از قربانیان فرقه مجاهدین که هر کدام سابقه فعالیت چند دهه سال با این فرقه را داشته و خود را از کشورهای مختلف اروپایی به پاریس رسانده بودند، اقدام به حرکتی اعتراضی و افشاگرانه کرده و با انجام مصاحبه های مختلف با رسانه های ایرانی و خارجی و نزد افکار عمومی فرانسوی و سایر ملل جهان، اعتبار پوشالی فرقه مجاهدین را نزد افکار عمومی و اربابان جنگ طلب به بازی گرفتند و زوایای تاریک اقدامات ضد انسانی و ضد سیاسی و ضد ایرانی آنان را روشنگری کردند.
این آکسیون اعتراضی که از ساعات ۱۳ الی ۱۵ عصر در محیطی صمیمانه برگزار شد با استقبال خبرنگاران و مردم و رهگذر مواجه شده و معترضین همچنان ثابت کرده اند که رهبران مجاهدین در این مسیر عقب نشینی و معکوس جلوه دادن وقایع، طرفی نخواهند بست و در سنگر آخر نیز اگرچه برخوردار از همه امکانات مادی و معنوی دشمنان مردم ایران، قادر نخواهند بود مردم و نیروهای باقیمانده خود را بفریبند و خاک در چشم این و آن بپاشند.
کانون سیاسی ـ فرهنگی ایران فانوس
