زنان در رده هاى تشکیلاتى قربانى ناخواسته اى هستند که خود از سرنوشت خود بی خبر بوده و توسط رآس حرم رهبرى این سازمان به بردگى گرفته شده و سوء استفاده هاى ضد بشرى از آنها در خدمت اهداف مسعود و مریم، صورت میگیرد. در تشکیلات مجاهدین، هیچ زنى حق ندارد انتخاب فردى، پوشش و طرز فکر خود را داشته باشد. هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق ازدواج و داشتن همسر و خانواده را ندارد. هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق ابراز علاقه به جنس مخالف خود را ندارد. هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق انتخاب براى خود ندارد که حتى با کدام زن و دختر همرزم خود همکلام و هم سخن شود.هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق آرایش و استفاده از وسائل آرایشى ندارد.
سوء استفاده رجوى از زنان براى نگهداشتن مردان در تشکیلات یکى از رذیلانه ترین سوء استفاده رجوى از زنان بوده و هست. الان هم در تشکیلات به گل نشسته رجوى در البانى، همین رویه بغایت غیر انسانى براى نگهداشتن مردان و سوء استفاده از زنان در این مسیر توسط شخص رأس شوراى رهبرى و با نظارت مریم رجوى، صورت میگیرد اما نمیدانند دیگر بعد از مرگ سهراب نوش دارو، بی فایده خواهد بود و مردان وقعى به طنازى و عشوه گرى شوراى رهبرى سازمان براى نگهدارى افراد نخواهند گذاشت و مریم رجوى بداند که باز کردن دروازه هاى فریب و تحریک احساسات جنسى حتى براى لإیه هاى پائین تشکیلات دیگر فایده اى نخواهد داشت و روند فرار و فروپاشى برگشت ناپذیر خواهد بود.
نقش زنان در فرقه رجوى
عبدالکریم ابراهیمی، ایران فانوس، 09.11.2018
نقش زنان در فرقه رجوى
عبدالکریم ابراهیمی، ایران فانوس 09.11.2018
سازمان مجاهدین خلق که مسعود و مریم رجوى رهبرى آنرا بر عهده دارند و در ظاهر مدعى برابرى حقوق زن و مرد و حمایت حقوق زنان بطور مضاعف هستند و به قول خودشان در برنامه دولت آینده ایران حقوق این قشر از جامعه تضمین شده است! آیا در عمل و در مناسبات درونى خودشان به آن جامه عمل پوشانده و بصورت واقعى حقوق این قشر از مردم جامعه ما به رسمیت شناخته شده است یا ادعاى زوج رجوى ظاهر فریبى است و استثمار مضاعف و سوء استفاده هاى شیطانى براى مقاصد و منافع آنها در پس پرده آن وجود دارد؟
واقعیت این است که رجوى براى بقاء خود دست به هر خیانت و جنایتى میزند که حتى یک روز بر حیات ننگین خود بیفزاید. از رفتن به دامن دشمن در حال جنگ با ملت ایران یعنى دیکتاتور عراق صدام حسین، گرفته تا رفتن زیر قباى سران مرتجع و قرون وسطاىی برخى از کشورهاى عربى که با ملت و سرزمین ایران کینه و دشمنى تاریخى دارند و تا رفتن با سازمان هاى جاسوسى اسرائیل و آمریکا و عربستان، بر ضد اهداف و خواسته هاى مردم ایران و خزیدن به زیر چتر آمریکایى که یک روز مبارزه و شعار حماسى اش مرگ بر آمپریالیسم آمریکا و سرکوچه کمینه مجاهد پر کینه، آمریکایى بیرون شو خون ات روى زمینه، بود. اما الان را ببین که مریم رجوى با هدایت و مدیریت شوهر فرارى اش چه جامه اى بر تن کرده و براى همان آمریکاى خصم گذشته چگونه خوشرقصى می کند.
راستى این همه سرکوب و محدودیت و جو پلیسى راه انداختن براى تشکیلات در عراق که تا به امروز هم در آلبانى ادامه دارد و زندانى کردن و شکنجه و کشتن و سربه نیست کردن افراد ناراضى درون تشکیلات که با فرمان مسعود و مریم رجوى و توسط زنان لإیه اول به اصطلاح شوراى رهبرى به اجرا گذاشته میشد براى چى بود؟
برگذارى نشستهاى سرکوب موسوم به دیگ که توسط زنان در همین لإیه ذکر شده براى تحقیر و به انزوا کشیدن و تهى کردن افراد از هویت خود برگذار میشد براى چى بود؟ آیا با دادن مسئولیت اینچنینى و جانى و شکنجه گر درست کردن از زنان تضمین حقوق زن در آینده ایران بعد از سرنگونى مد نظر شما بود، یا درست کردن مشتى از زنان رباط صفت که مو به مو فرمان هاى شیطانى و ضد انسانى شما را در حق دیگران در تشکیلات پیاده کرده و هیچ حس و عاطفه اى در درون خود نداشته و فقط فکر و ذکرشان چسپیدن به کرسى اجراى بدون کم و کاستى فرمان رهبرى بود؟
واقعیت این است که زن در تشکیلات رجوى فقط بعنوان اهرم پیش برنده فرامین رهبرى سازمان و پیاده کردن آن در تشکیلات بوده آنهم زنانى که در حرم قدرت بعد از مسعود و مریم قرار دارند و فقط نقش رباط انسان نما بازى میکنند که هر برنامه اى که رهبرى این سازمان به آنها تزریق میکند همان را بدون کم و کاست اجرا میکنند.
این زنان نه تنها خود قربانى وسوسه کرسى خواهى و شهوت پرستى شخص مسعود رجوى هستند، در وهله اول سایر زنان زیر دست خود را به شدید ترین وجه به استثمار کشیده و بى هویت میکنند و به رهبرى سازمان تقدیم مینمایند براى سوء استفاده هاى غیر انسانى در نگهدارى سایر افراد در تشکیلات که آدم از ذکر فاکت اینچنینى شرم خواهد کرد.
زنان در رده هاى تشکیلاتى قربانى ناخواسته اى هستند که خود از سرنوشت خود بی خبر بوده و توسط رآس حرم رهبرى این سازمان به بردگى گرفته شده و سوء استفاده هاى ضد بشرى از آنها در خدمت اهداف مسعود و مریم، صورت میگیرد. در تشکیلات مجاهدین، هیچ زنى حق ندارد انتخاب فردى، پوشش و طرز فکر خود را داشته باشد.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق ازدواج و داشتن همسر و خانواده را ندارد.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق ابراز علاقه به جنس مخالف خود را ندارد.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق انتخاب براى خود ندارد که حتى با کدام زن و دختر همرزم خود همکلام و هم سخن شود.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق آرایش و استفاده از وسائل آرایشى ندارد.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق مخالفت با آنچه از بالا برایشان مشخص میشود ندارند.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى بدون اوکى و هماهنگى با مسئول خود حتى جرأت آب خوردن ندارد.
هیچ زنى در تشکیلات رجوى حق ندارد هر مارک ناروائى در نشستها به او زده میشود، جواب رد بدهد و باید قبول کند در غیر این صورت بشدت سرکوب و منزوى خواهد شد(مارک هاى نارواى جنسى براى خورد کردن شخصیت زن)
هیچ زنى در تشکیلات رجوى از خود اختیارى ندارد حتى انجام کارهاى فردى که باید با دستور بالاتر صورت پذیرد.
سوء استفاده رجوى از زنان براى نگهداشتن مردان در تشکیلات یکى از رذیلانه ترین سوء استفاده رجوى از زنان بوده و هست.
الان هم در تشکیلات به گل نشسته رجوى در البانى، همین رویه بغایت غیر انسانى براى نگهداشتن مردان و سوء استفاده از زنان در این مسیر توسط شخص رأس شوراى رهبرى و با نظارت مریم رجوى، صورت میگیرد اما نمیدانند دیگر بعد از مرگ سهراب نوش دارو، بی فایده خواهد بود و مردان وقعى به طنازى و عشوه گرى شوراى رهبرى سازمان براى نگهدارى افراد نخواهند گذاشت و مریم رجوى بداند که باز کردن دروازه هاى فریب و تحریک احساسات جنسى حتى براى لإیه هاى پائین تشکیلات دیگر فایده اى نخواهد داشت و روند فرار و فروپاشى برگشت ناپذیر خواهد بود.
————————–
