زنان قدرتمند ـ ضمنا به دستور رهبر عقیدتی از شوهرانشان طلاق نگرفته اند

روبرتا پینوتی (robertapinotti)/ پینوتی در جنوا متولد شد و دررشته ادبیات مدرن تحصیل کرد و در ادامه مدتی در دبیرستان‌های ایتالیا به تدریس ادبیات پرداخت. از سال 1980 وارد عرصه سیاست شد، ابتدا به حزب کمونیست ایتالیا پیوست و در ادامه به عضویت حزب دموکراتیک ایتالیا درآمد. سال 2001 در دولت انریکو لتا به اموراجرایی پرداخت و سرانجام در سال 2014 به‌عنوان وزیر دفاع ایتالیا منصوب شد. در دوره وزارتش انتقادهایی به پینوتی درباره امور استخدامی در ارتش ایتالیا وارد شده است.

ماریسه پاینه (marisepayne)/ پاینه در سیدنی متولد شد و در رشته حقوق به تحصیل پرداخت. در سال 1982 وارد حزب لیبرال و یک سال بعد به عنوان سناتور در مجلس به فعالیت مشغول شد. وی در سال 2013 و در کابینه تونی ابوت به عنوان وزیر خدمات انسانی منصوب شد. در سال 2015 و با تغییر نخست‌وزیر، پاینه در روزهای پایانی سپتامبر 2015 به عنوان وزیر دفاع استرالیا انتخاب شد. پاینه سیزدهمین زنی است که در سطح جهان به این مقام دست یافته است.

کیم کمپبل (kim Campbell)/ با پایان یافتن جنگ سرد و ذوب شدن یخ‌ها میان بلوک شرق وغرب، کیم کمپبل، نخستین زن سیاست‌مدار بود که در کشور کاج‌ها دو رکورد سیاسی را به نام خودش ثبت کرد. کمبپل، نخستین زنی بود که به عنوان وزیردفاع کشور کانادا منصوب شد. عنوانی که در طول تاریخ همیشه از آن مردان بوده است. کمپبل به مدت پنج ماه (چهارم ژانویه 1993تا25 ژوئن 1993) دراین سمت به فعالیت مشغول بود و پس از این تاریخ به دومین منصب مهم خود در کانادا دست یافت. کمپبل با کناره‌گیری برایان مولرونی از نخست وزیری کشور کانادا در تاریخ 25 ژوئن 1993، به نخست‌وزیری این کشور رسید و اولین زنی بود که به این سمت منصوب شد. البته دوران حضور کمپبل در وزارت دفاع کانادا چندان پرفروغ نبود و«پرونده سومالی» در زمان وزارت وی به وقوع پیوست، این ماجرا به یک رسوایی رسانه‌ای مبدل شد و تبعات بسیاری برای چپ‌های کانادا به همراه داشت. در این پرونده دوتن از افسران کانادایی که به منظور کمک‌های بشر دوستانه به سومالی اعزام شده بودند، دو نوجوان سومالیایی رابه شدت مورد ضرب وشتم قرار دادند. انتشار این عکس‌ها در رسانه‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت و در پی آن، وزارت دفاع کانادا به شدت مورد انتقاد قرار گرفت.

تیناتین خیداشلی (tinatinkhidasheli)/ خیدا شلی در تفلیس گرجستان متولد شد و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی به پایان رساند. وی در سال 2015 وزیردفاع گرجستان شد. خیداشلی نخستین زنی است که توانسته در تاریخ گرجستان به مقام وزارت دست یابد.

کارین اینستروم (karinenstron) / اینستروم، سیاست‌مدار سوئدی حزب میانه است. وی از سال 1988 وارد پارلمان سوئد شد و پس از انتخابات عمومی سال 2010 به ریاست کمیته روابط خارجی منصوب شد. مهم‌ترین فعالیت‌های وی در عرصه سیاست خارجی عبارت ‌است از ریاست کمیسیون دفاع سوئد. وی در18آوریل 2012 به عنوان وزیر دفاع سوئد منصوب شد و تا اکتبر2014 در آن وزارت‌خانه حضور داشت. وی دارای درجه کاپیتانی از ارتش سوئد است. همسر وی نیز با درجه سرهنگ دومی در ستاد کارکنان نیروی دریای ارتش سوئد فعالیت می‌کند و این زوج نظامی دارای سه فرزند هستند.

میشل الیوت (michelealliot) / برخلاف سرنوشت نخستین وزیر زن که وزارت وی تنها پنج ماه دوام آورد، وزارت میشل الوت در وزارت دفاع فرانسه پنج سال به طول انجامید. الیوت نخستین وزیر دفاع تاریخ فرانسه محسوب می‌شود که در دور دوم ریاست جمهوری ژاک شیراک به این سمت منصوب شد. وی پیش از انتصاب به وزارت دفاع، سابقه حضور در وزارت ورزش وامور جوانان فرانسه را داشت و از این نظر یک گلیست کهنه کار محسوب می‌شد. تجربه وی در وزارت دفاع موجب شد پس از آن در وزارت کشور و وزارت دادگستری نیز به فعالیت بپردازد. همچنین وی در سال 2010 به عنوان وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا منصوب شد.

کارمن ملندوز (carmenmelendez)/ کارمن ملندز ترسا ریباس تنها زنی است که در کشور ونزوئلا به مقام دریاسالاری در ارتش این کشور دست یافته‌ است. این عنوان در دوره هوگو چاوز و در سال 2012 به وی اعطا شد، اما ترفیع رتبه وی ادامه پیدا کرد و در سال 2013 و در دوره ریاست جمهوری نیکولاس مادرو، ملندز به عنوان وزیر دفاع ونزوئلا انتخاب شد.

جناین پلاسچارت (jeanineplasschart)/ پلاسچارت در«هرلن» هلند متولد و پس از به پایان بردن تحصیلات مقدماتی وارد کالج «سنت آنتونی» شد و مطالعات آکادمیک خود را در رشته مطالعات اروپا به پایان رساند. پلاسچارت فعالیت سیاسی خود را در یکی از احزاب لیبرال هلند شروع کرد و پیش از حضور در وزارت دفاع، در پارلمان اروپا ومجلس هلند به فعالیت پرداخت. از اواخر سال 2012 به این سو نیز به عنوان وزیر دفاع در کابینه روت دوم حضور دارد.

اورلان فون درلاین(Ursula vonderleyen)/ فون‌درلاین یکی از محبوب‌ترین سیاستمداران آلمانی است که در عین اشتغال به مناصب حکومتی از عهده وظایف خانگی نیز برآمده است، او مادر هفت فرزند است، اما پیروزی‌های سیاسی درخشانی از طریق فعالیت در حزب اتحادیه دموکرات مسیحی به دست آورده است. در نظر سنجی سال 2010 «نشریه بیلد» فون‌درلاین توانست نظرمثبت 43 درصد از سوال شوندگان در نظرسنجی را به خود اختصاص دهد و این در حالی بود که آنگلامرکل با 34 درصد در جایگاه سوم قرار گرفت. آنگلا مرکل در سال 2013 وی رابه عنوان وزیر دفاع کشور آلمان انتخاب کرد. ون‌درلاین در طول تاریخ آلمان نخستین زنی است که توانسته به این عنوان دست یابد.

آندرخا کاتیج (andrejkatic) / کاتیج در رشته حقوق تحصیل کرد و مدتی به‌عنوان یکی از کارمندان شواری شهر در یکی از شهرهای اسلوونی به فعالیت پرداخت. در سال 1997 به حزب جمهوری‌خواه پیوست و تاکنون در مشاغل دولتی بسیاری به فعالیت پرداخته است. آندرخا کاتیج در سال 2015 به‌عنوان وزیر دفاع انتخاب شد.

اینه اریکسن (inemarieeriksen)/ اریکسن یکی از زنان سیاست‌مدارمحافظه کار نروژ محسوب می‌شود. وی در رشته حقوق به تحصیل پرداخت و از سال 1995 وارد عرصه سیاست شد. از جمله فعالیت‌های وی می‌توان به ریاست هیات رابطه پارلمان اروپا، حضور در پارلمان نروژ، ریاست کمیته دائمی امور خارجه و دفاع در مجلس نروژ اشاره کرد. وی در سال 2013 به عنوان وزیر دفاع نروژ منصوب شد و همچنان در این سمت به فعالیت مشغول است.

میمی کودلی (mimi kodheli) / کودلی در تیرانا، پایتخت آلبانی متولد شد. وی پس از پایان تحصیلات در رشته علوم اقتصاد رهسپار ایتالیا شد و در دانشگاه ورونا به ادامه تحصیل پرداخت. کودلی از سال 2002 و با شرکت درانتخابات شورای شهر وارد عرصه سیاست شد و پس از مدت زمانی کوتاه توانست به‌ عنوان نماینده مردم در پارلمان آلبانی حضور یابد. وی در سال 2013 به عنوان وزیر دفاع کشورآلبانی منصوب شد و هم‌اکنون یکی از زنان فعال سیاسی در حوزه بین‌الملل محسوب می‌شود.

کارمه چاکون (carmechacon) / کارمه چاکون یکی از زنان چپ‌گرای سرشناس در عرصه سیاست اسپانیا محسوب می‌شود. درخشش وی در حوضه سیاست موجب تا از سال 2008 تا2011 در کابینه نخست وزیر خوزه لوئیس رودریگزا زاپاترو به عنوان وزیر دفاع به فعالیت بپدازد. چاکون فعالیت سیاسی خود را با حزب کارگران سوسیالیست کاتالونیا آغاز کرد و در ادامه به حزب کارگران سوسیالیت اسپانیا ملحق شد. چاکون یکی از مخالفان سرسخت جدایی کاتالون‌ها از اسپانیاست و بارها در محاصبه‌های خود براین نکته تاکید کرده است.