با توافق حاصل شده در لوزان سوئیس به نظر می سرد که سران فرقه مجاهدین همه ی کارت های بازی خود را در دنیای سیاست رو کرده و به بدترین شکل تحقیر شده اند آنان حتما فهمیده اند که در واقع در عرصه سیاست بین الملل و بازی بزرگان سیاست ، حرفی برای گفتن ندارند و هیچکدام از سیاستمداران پرنفوذ غربی کمترین ارزش و جایگاهی برای فرقه مجاهدین قائل نیستند.
برنامه جامع اقدام مشترک ، شرمساری برای مجاهدین خلق
آرش رضایی (عضو سابق مجاهدین خلق) ـ 06.04.2015 اقدامات گسترده و سیستماتیک مجاهدین خلق در طی سیزده سال که به قصد فریب افکارعمومی در قالب افشای اسرار برنامه اتمی و هسته ای ایران انجام می گرفت همچنین با هدف زمینه سازی برای تحریم گسترده و اقدام نظامی از سوی آمریکا و کشورهای غربی بر علیه ملت و نظام سیاسی ایران طرحریزی شده بود در بیانیه لوزن و توافق ایران و کشورهای ۱+۵ در چارچوب «برنامه جامع اقدام مشترک» خنثی و موجب شرمساری برای سران فرقه رجوی شد.
پارامترهای حاکم بر سیاست بین الملل و معادلات و تحولات منطقه ای پیچیده تر از آن بود که رهبری و سران مجاهدین قادر به درک و تحلیل منطقی آن باشند. لذا سعی کردند از طریق سرویس های اطلاعاتی بیگانه و بویژه موساد به شکلی هیجانی در صف آرایی قدرتهای بین الملی علیه منافع ملی ایران نقش بنیادین و اساسی بازی کنند غافل از آن که سیاستمداران پراگماتیست و حرفه ای کشورهای غربی و لابی اسرائیل به بی اعتباری و نبود پایگاه اجتماعی مجاهدین خلق در جامعه ایرانی واقف بودند و تشکیلات رجوی به مثابه یک گروه مطرود و واپسگرا ، تاریخ مصرف مشخصی برای آنان داشت و هرگز سیاستمداران و دولتمردان غربی وزن و جایگاه استراتژیک در کنتاکت با ایران برای مجاهدین خلق قائل نبودند. روزهای پس از اشغال عراق و سرنگونی رژیم صدام و نوع برخورد و نگرش پیچیده ی مقامات امریکایی در رابطه با تشکیلات رجوی ، نهایت ساده انگاری رهبری و سران مجاهدین را به نمایش می گذارد.
با توافق حاصل شده در لوزان سوئیس به نظر می سرد که سران فرقه مجاهدین همه ی کارت های بازی خود را در دنیای سیاست رو کرده و به بدترین شکل تحقیر شده اند آنان حتما فهمیده اند که در واقع در عرصه سیاست بین الملل و بازی بزرگان سیاست ، حرفی برای گفتن ندارند و هیچکدام از سیاستمداران پرنفوذ غربی کمترین ارزش و جایگاهی برای فرقه مجاهدین قائل نیستند.
تجربه ی تاریخی و بررسی مواضع و سابقه تشکیلاتی فرقه مجاهدین به اثبات می رساند که مزدوری و پادوئی برای بیگانگان در بیش از سه دهه جز شرمساری برای سران مجاهدین حاصلی نداشت.
پر واضح است که باورمندی به پرنسیب ها ، اصول اخلاقی و روحیه ی میهن پرستی تلاش برای کسب قدرت سیاسی از طریق خیانت به منافع ملی را امری مذموم ، نکوهیده و زشت می پندارد. و مجاهدین خلق از ابتدای تاسیس گروه در دهه ۴۰ شمسی ، علیرغم صداقت و آرمان خواهی بنیانگذارانش ، به دلیل آموزه های خاص ایدئولوژیک و تلقی فاشیستی از دین و سیاست ، استعداد و زمینه ی خیانت به آرمان های ملت بزرگ ایران را در دنیای مدرن وعصر تحولات دموکراتیک داشتند.
(پایان)
