جامعه ی جهانی محبوب رجوی ها، تا بتوانند با سوریه دشمنی خواهند کرد
صابر از تبریز (امضاء محفوظ)، ایران اینترلینک، بیست و هشتم نوامبر ۲۰۱۷:… اما جامعه ی جهانی مورد نظر رجوی ها ، جبهه ای ازسلطه گران جهانی ومرتبطین مرتجع آنهاست وپرواضح است که بدون دریافت این ضربات جانانه ازطرف سوریه ومتحدان آنها ، حاضر به پذیرش تفاهم نامه ی ” سوچی ” نمی شدند وبین این جامعه ی جهانی سلطه گر با جامعه ی جهانی ای که واقعا …
http://iran-interlink.org
جامعه ی جهانی محبوب رجوی ها، تا بتوانند با سوریه دشمنی خواهند کرد!
۰۷/۰۹/۱۳۹۶
در متن تحلیل گونه ای که در رسانه های رجوی منتشر شده ، چنین گفته میشود :
” … واقعیت و مضمون اجلاس «سوچی» چه بود؟ پیروزی و پیشرفت؟ یا شکست و عقبنشینی و مقدم بر آن، آیا «سوچی» یک گام بهسوی برقراری صلح بود؟ البته «سوچی» میتواند سرآغاز صلح باشد. اما صلح مورد نظر رژیم آخوندی با صلح مطلوب جامعه جهانی و مردم سوریه متفاوت است. باید دید صلح منشأ گرفته از «سوچی» اگر بهنتیجه برسد از کدام نوع است؟ در تیترهای بزرگ صفحات اول روزنامههای حکومتی بهخصوص روزنامههای باند روحانی و شرکا، کلمه پیروزی دیده نمیشود اما رژیم را بهعنوان یکی از قدرتهای منطقهیی و پایههای ثبات در سوریه و منطقه جلوه میدهند. از همین جا میتوان فهمید که نتیجه، دلخواه آخوندها نیست والا کر هماهنگ پیروزی و شکست دشمن و از این قبیل سر میدادند “.
جواب این است که این اجلاس یک پیروزی برای مردم سوریه ومتحدان آن بود وکمک بزرگی به برقراری صلح میکند.
البته صلح مورد نظر اکثریت مردم سوریه با صلح مورد نظر ایرانی که رشد وتوسعه وغلبه بر بی سامانی ها را غنیمتی بزرگ میداند ، تفاوت اساسی نمیتواند داشته باشد!
اما جامعه ی جهانی مورد نظر رجوی ها ، جبهه ای ازسلطه گران جهانی ومرتبطین مرتجع آنهاست وپرواضح است که بدون دریافت این ضربات جانانه ازطرف سوریه ومتحدان آنها ، حاضر به پذیرش تفاهم نامه ی ” سوچی ” نمی شدند وبین این جامعه ی جهانی سلطه گر با جامعه ی جهانی ای که واقعا هم مدافع منافع اکثریت قاطبه ی مردم جهان باشد، تفاوت از زمین تا آسمان است!
آمریکا بعنوان رئیس جامعه ی جهانی مطلوب باند رجوی ، زمانی درویتنام تن به صلح داد که آخرین مقر مقاومت اش سفارتخانه اش بود که براثر آتش انقلابیون ویتنام درحال سقوط بود!
یعنی این جامعه ی جهانی دراین موارد است که تن به مذاکره وصلح میدهد والا تمایلی به صلح وآرامش ندارد!
البته ایران بادرخواست متحد خود- رژیم قانونی سوریه درآنجا حضور داشت و وبرایش بهتر بود که چنین اتفاقی برای سوریه روی ندهد و مجبور به این حضور نگردد!
همچنین :
” نکته محوری این است که در بیانیه پایانی بر وحدت سوریه، برگزاری انتخابات آزاد زیر نظر مللمتحد و تدوین قانون اساسی جدید، تأکید شده است؛ اما نکته مهمتر در این ماده آن است که بر قطعنامه ۲۲۵۴ بهعنوان مبنای گفتگوهای صلح تأکید شده است. خود قطعنامه ۲۲۵۴ بر مبنای کنفرانس «ژنو یک» تنظیم شده که در آن ضرورت تشکیل دولت انتقالی تصریح شده، دولتی که بهطور ضمنی بدون بشار اسد تعریف شده است. قطعنامه ۲۲۵۴ همان قطعنامهیی است که رژیم آخوندی پیوسته با آن مخالفت میکرد و اگر بر مبنای این قطعنامه انتخابات آزاد برگزار شود، نظر اپوزیسیون سوریه تأمین شده است “.
ایران وهر کشوری درجهان ، عاشق چشم وابروی این یا ان رئیس جمهور نیست وبنابراین هر صلحی که متضمن حفظ یکپارچگی سوریه بوده ورضایت مردم آنجا را فراهم کرده و آرامش را هرچه سریعتر به منطقه باز گرداند ، بطور طبیعی مورد حمایت ایران – کشوری که به صلح وثبات پایدار منطقه ای نیاز دارد- بعنوان یک پیروزی بزرگ برای ایران است ولو اینکه این وضع باند رجوی را خوش نیآید!
ونیز:
” خبرگزاری رویتر (۲آذر) از توافق گروههای مختلف اپوزیسیون اسد بر سر بیانیه پایانی نشست ریاض خبر داده و تأکید دگرباره آن، بر کنارهگیری اسد از قدرت را مهمترین موضوع بیانیه پایانی شمرده و خاطرنشان میکند شرکت کنندگان در نشست ریاض نه تنها بر پایبندی به مضمون توافق شده نشست ‘ریاض ۱’ تأکید کردند بلکه فراتر از آن خواستار کنارهگیری اسد حتی پیش از تشکیل دولت گذار شدند “.
داشتن آرزو عیب نیست واین اپوزیسیون هم میتواند آرزوهایی داشته باشد که برآورده شدن اش مشروط به موقعیتی است که دربین مردم سوریه دارد و سوابقی که درطول این چند سال سخت ازخود برجای گذاشته است!
ایران وروسیه بعنوان دوعامل تعیین کننده دراین اجلاس ، هرگز بر قبول اینگونه پیش شرط هایی صحه نگذاشته وبر حمایت خود ازدولت بشار اسد ، تاکید کرده اند!
حالا باید دید که این آرزوهای اپوزیسیونی که در عربستان- بعنوان یکی از کشورهای اصلی عامل بی ثباتی سوریه – تا چه اندازه محقق خواهد شد!
درهر صورت ، آنچه که تاکنون اتفاق افتاده ، شکست ائتلاف برهبری آمریکا بود که دربرابر سوریه و متحدان آن صورت گرفت ونقطه ی عطف جهانی محسوب میشود وحداقل دستآورد این پیروزی عظیم تاریخی ، ایجاد مانع بر سر تجزیه ی سوریه وتحقق نقشه ی شوم خاورمیانه ی بزرگ بوده و بنوبه ی خود ممکن است تاریخ منطقه ورق دیگری بخورد وبرگ زرینی برتاریخ نهضت های آزادیبخش افزون گردد!
صابر
——————
