درماهیت قضیه ، این تحلیل وتعریف هیچ جائی برای دانش مبارزاتی وسواد سیاسی باقی نمیگذارد و تنها باین امر که جوانانی پیدا شوند که شلوغ وشورش کنند ودرنیمه های راه ، اراذل واوباش متشکل ترورزیده تر، زمام امور را ازدست آنها بگیرند وشورش های کور با نتایج بسیار خطرناک برای کشور را گسترش داده ومردم را درآنچنان تنگنایی قرار بدهند که بزرگترین آرزویشان کنترل این شورش ها توسط جمهوری اسلامی باشد ، اکتفا میکند. مهدی خدائی صفت باین نکته توجه ندارد و ماموریت هم ندارد که توجه داشته باشد که قیام وانقلاب شرایط خاص خود را دارد وحتی درمرحله ی ابتدائی اش که آمدن مردم به کف خیابان ها باشد ، حرف وحدیث فراوانی وجود دارد! او قادر به درک این مسئله نیست ویا ازسر استیصال وعجله ناچار است که درک نکند که مردم درآمدن به خیابان ها، به تحلیل سود وزیان این کار روی میآورند واینطور نیست که باوجود صرف شبکه های اجتماعی وفرستنده ها ، هرگاه لازم شد، آنها را به خیابان ها کشاند!
باند رجوی قصد دست برداشتن ازخام خیالی را ندارد!
حمید تبریزی ـ 07.01.2010
به رسانه های مجاهدین رجوی که نگاه میکنی، تحلیل های آبکی و پرتعدادی را مشاهده میکنی که مخرج مشترک آنها ، همسو نشان دادن مزورانه ی خود با مردمی هستند که هزاران نفر ازآنها را بقتل رسانده، اسیر نموده ، در خشن ترین شکلی که تاریخ بشر سراغ دارد ، حقوق اعضای خود را که فرزندان همین مردم است پایمال کرده اند و …
این بار برای محکم کاری هم که شده، آقای مهدی خدایی صفت را که نقش تصحیح نوشته های بی مایه و پراز فحش وناسزای دیگران ودر وهله ی اول خانم فرشته ی یگانه بد دهن را بعهده دارد، به میدان فرستاده شده تا یک تحلیل 8 صفحه ای در رسانه های فرقه ی رجوی منتشر سازد!
او گرچه انشای بهتری نسبت به همپالگی هایش دارد، اما مثل بقیه، در تحلیل اوضاع سیاسی- اجتماعی ایران و برآورد تناسب نیروهای موثر دراین ملاء، ول مطعل است ، نتوانسته چیز دندان گیری که بتوان استفاده ای ازآن کرد، ارائه دهد!
البته اینکه او تحلیلی قارشمیش ازاوضاع ارائه دهد، کار غیر طبیعی نکرده است.
چرا که اگر تحلیلگر دوراندیش ، مردمی وبا سوادی بود ، دهه ها پیش، صف باند رجوی را ترک میکرد واقلا شریک جرم بزرگ او دراین خیانت ها، عوامفریبیها و مغزشوئی اعضای نگون بخت سازمان نمیشد.
با این وصف، طبیعی است که من رغبتی به بررسی تحلیل او نشان نداده وهمراه نقل ونقد پاراگرافی که درمدح بیجای سازمان کرده ومختصر تذکراتی که لازم به داده شدن است، باین یادداشت کوتاه خود پایان دهم.
آقای خدایی صفت دربزرگ نمائی بیقواره از سازمان مجاهیدن استحاله شده مینویسد :
“ هنر رهبری مجاهدین هم در این است که از چند سال پیش با شناخت این پتانسیل در جامعهٔ ایران، استراتژی پیروز هزار اشرف و هزار کانون شورشی را تدوین کرد. مهمترین واقعیت امروز جامعه ایران رادیکالیسم آن و عزم و اراده و جنگاوری نسل جوان برای ورود بیباک و بیم در صحنه و شجاعت شگفت انگیزش در برخورد با دشمن است که دنیا را هم غافلگیر کرد “.
درماهیت قضیه ، این تحلیل وتعریف هیچ جائی برای دانش مبارزاتی وسواد سیاسی باقی نمیگذارد و تنها باین امر که جوانانی پیدا شوند که شلوغ وشورش کنند ودرنیمه های راه ، اراذل واوباش متشکل ترورزیده تر، زمام امور را ازدست آنها بگیرند وشورش های کور با نتایج بسیار خطرناک برای کشور را گسترش داده ومردم را درآنچنان تنگنایی قرار بدهند که بزرگترین آرزویشان کنترل این شورش ها توسط جمهوری اسلامی باشد ، اکتفا میکند.
مهدی خدائی صفت باین نکته توجه ندارد و ماموریت هم ندارد که توجه داشته باشد که قیام وانقلاب شرایط خاص خود را دارد وحتی درمرحله ی ابتدائی اش که آمدن مردم به کف خیابان ها باشد ، حرف وحدیث فراوانی وجود دارد!
او قادر به درک این مسئله نیست ویا ازسر استیصال وعجله ناچار است که درک نکند که مردم درآمدن به خیابان ها، به تحلیل سود وزیان این کار روی میآورند واینطور نیست که باوجود صرف شبکه های اجتماعی وفرستنده ها ، هرگاه لازم شد، آنها را به خیابان ها کشاند!
حرکت لاقیدانه ی طبقه ی متوسط ایران در نا آرامی های اواخر آبان 98 که اتفاقا بیشترین دسترسی را به شبکه ها وتلویزیون ها دارند وازامکانات سازمان یافتگی بیشتری برخوردارند ، چیزی نیست که ازنظر یک تحلیگر دور بماند.
بلی! آنها تقریبا هیچ همگامی با معترضین اخیر که در زیر طبقه ی متوسط جای داشتند ، نکرده ونشان دادند که تحلیل شان ازاوضاع، طوری نیست که رجویست های خام اندیش میپندارند!
طبقه ای که بدون مهر او بر هر حرکتی درجامعه ای بنام ایران ، این حرکت را درمعرض شکست ویاس بزرگ ناشی ازاین شکست قرار خواهد داد!
باند رجوی بخوبی میداند که بدون اشغالگر خارجی که فعلا دردسترس نیست ، سرنگونی ای که بدرد مردم بخورد ، وجود عینی نخواهد داشت و بفرض تحقق فعلا دست نیافتنی این اشغالگری، شانس رجوی ازدیگر رقبای ضدانقلاب خود کمتر است!
/////////////////////////////////
///////////////////////////