در طول جشنواره فرهنگ ایران “ترمه” در مونیخ سه گروه موسیقی از ایران روی صحنه رفتند. گروه “هزار آواز” به سرپرستی آزاد میرزاپور و خوانندگی وحید تاج قطعات موسیقی سنتی و محلی را در کنسرت خود اجرا کردند. بهمن فریادرس، بابک پیمانی و مهرداد میرزاپور نوازندگانی بودند که این گروه را همراهی میکردند. گروه موسیقی “داماهی” که در سال ۱۳۹۶ برنده بهترین آهنگسازی تلفیقی و تجربی در جشن “موسیقی ما” شدهاند، در چهارمین شب این هفته فرهنگی روی صحنه رفتند. دارا دارایی، سرپرستی این گروه را بر عهده دارد و خوانندگی به عهده رضا کولغانی است. “بمرانی” هم آخرین گروه موسیقی بود که در جشنواره فرهنگ ایران در مونیخ روی صحنه رفت. گروه موسیقی “بمرانی” در سبک بلوز و کانتری کار میکند و از سال ۱۳۸۸ فعالیتش را از فضای مجازی و کافهها شروع کرد و هماکنون از گروههای موسیقی فعال و پرطرفدار داخل ایران است.
جشنواره ترمه • نشان دادن چهرهای متفاوت از ایران در آلمان
دویچه وله ـ 07.03.2018
دومین جشنواره فرهنگ ایران “ترمه” با برپایی جلسه کتابخوانی، نمایش فیلمهای مختلف از کارگردانان مطرح ایرانی، نمایشگاه عکس، کنسرتهای مختلف موسیقی و شوی لباس در مونیخ برگزار شد.
دومین جشنواره فرهنگ ایران “ترمه” به مدت یک هفته از ۲۸ فوریه تا ۵ مارس (۹ تا ۱۴ اسفند) به همت “دیفرنتسیا آرت” و اداره فرهنگی شهر مونیخ و با همکاری انجمن خانه ایران و پاتوق فرهنگی دانشجویی ایرانیان این شهر برگزار شد.
در این هفته فرهنگی در کنار نمایش فیلمهای مختلف، جلسه کتابخوانی، اجرای کنسرتهای گوناگون و شوی لباس، نمایشگاه عکسی از چندین عکاس مطرح ایرانی در مجتمع Gasteig شهر مونیخ هم برپا بود.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
عکسهای عکاسانی همچون شادی قدیریان، آزاده اخلاقی، علی لرستانی، آیدا بختیاری و سحاب زریباف در هفته فرهنگی مونیخ به نمایش گذاشته شده بود.
دولت آبادی: ما آرزومند جهان بهتری بودیم
در شب نخست جشنواره محمود دولتآبادی، نویسنده سرشناس و ناصر تقوایی، کارگردان مطرح ایرانی به داستانخوانی پرداختند. محمود دولتآبادی بخشهایی از کتاب “روزگار سپری شده مردم سالخورده” را خواند و در گفتوگو با دویچه وله به بیانگیزه بودن نویسندگان نسل جدید اشاره کرد و گفت: «نویسندگان نسل جدید کوشش بسیاری میکنند اما آرزومند نیستند و البته در این شرایط طبیعی است اما نسل ما آرزومند بود. ما آرزومند جهان بهتری بودیم که عمرمان را برایش گذاشتیم اما نشد ولی معتقدم عمرمان هدر نشد.»
ناصر تقوایی، کارگردان سرشناس ایرانی هم در شب نخست این جشنواره به خواندن داستانی منتشر نشده پرداخت که هنوز موفق به انتشار آن در ایران نشده است. آقای تقوایی در این جلسه به معضلات و مشکلات فیلم سازی و داستان نویسی در ایران نیز اشاره کرد.
مستند “تمرین آخر” که به هنر تعزیه در ایران میپردازد، فیلم “آرامش در حضور دیگران” و “ای ایران” نیز از ناصر تقوایی در طول این جشنواره نمایش داده شد.
تئاتر “تیکیتاکا” و پرداختن به عمل تغییر جنسیت
در روز دوم این جشنواره آتیلا پسیانی با تئاتر “تیکیتاکا” روی صحنه رفت. این نمایش داستان رابطه پدری با فرزندش است که به تازگی از آمریکا برگشته و قرار است عمل تغییر جنسیت انجام دهد. در کنار کار نویسندگی و کارگردانی، آتیلا پسیانی در این نمایش به ایفای نقش هم پرداخته بود و پسرش خسرو پسیانی هم با او در این تئاتر که با استقبال خوب تماشگران هم روبهرو شد، بازی میکرد.
آتیلا پسیانی پس از این نمایش در گفتوگو با دویچه وله به ضرورت طرح این معضل اجتماعی اشاره کرد و درباره مشکل خانوادهها با بسیاری از افرادی که قصد عمل تغییر جنسیت در ایران را دارند پرداخت. پسیانی گفت: «اگر جامعه با این افراد رفتار خوبی نداشته باشد شاید آنقدر برای آنها مهم نباشد اما متاسفانه رفتار پدر و مادرها در ایران با فرزندانشان که قصد انجام جراحی برای تغییر جنسیت دارند، اصلا خوب نیست. نمیدانم نمایش دادن یک تئاتر یا فیلم که به این موضوع میپردازد، چقدر تاثیرگذار خواهد بود اما شاید یک تلنگر کوچک باشد.»
پگاه آهنگرانی: خانه سینما پس از بازگشایی خوب کار نکرد
پگاه آهنگرانی از هنرمندان دیگری بود که با مستند “خانه سینما” به جشنواره فرهنگی ترمه در مونیخ آماده بود. این مستند درباره وقایع و اتفاقاتی است که خانه سینما از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ پشت سرگذاشته است. پگاه آهنگرانی نیز در مستندی، بحران خانه سینما طی این دو سال را به تصویر کشیده است.
پگاه آهنگرانی در گفتوگو با دویچه وله درباره ساخت این مستند میگوید: «هیچوقت مشخص نشد که دلیل تعطیلی خانه سینما چه بود. به اعتقاد من در دوره ریاست جمهوری محمود احمدینژاد تلاش بسیاری شد، نهادهای صنفی به شدت تضعیف شوند. خانه سینما هم در همین راستا بسته و البته در دولت حسن روحانی باز شد اما به اعتقاد من خانه سینما هیچگاه نتوانست از این بازگشایی استفاده خوبی کند، برای مثال خانه سینما در برابر فیلمهای توقیفی هیچوقت موضع مشخصی نگرفت.»
“کارستان” برای ایجاد امید در نسل جوان ایران
مجتبی میرطهماسب و محسن عبدالوهاب، دو تن از مستندسازانی بودند که برای نمایش شش فیلم مستند در قالب یک مجموعه به نام “کارستان” به این جشنواره آمده بودند.
“کارستان” مجموعه فیلمهای مستندی است که با هدف روایت تصویر زندگی کارآفرینان ایرانی تهیه و تولید شده است. ایده ساخت این مجموعه متعلق به رخشان بنیاعتماد است.
مجتبی میرطهماسب و محسن عبدالوهاب در گفتوگو با دویچه وله درباره این مجموعه مستند میگویند: «در ایران دلایل بسیاری برای ناامیدی وجود دارد اما ما با معرفی “کارآفرینان موفق” قصد ایجاد امید در نسل جدید را داشتیم. به اعتقاد ما اگر قرار است اتفاقی در ایران رخ دهد، باید به دست همین نسل جوان رخ دهد. ما با به تصویر کشیدن زندگی برخی از کارآفرینان میخواستیم، بگوییم که با همه ناامیدیها اما میشود کار کرد.»
“هزار آواز”، “داماهی” و “بمرانی” روی صحنه رفتند
در طول جشنواره فرهنگ ایران “ترمه” در مونیخ سه گروه موسیقی از ایران روی صحنه رفتند. گروه “هزار آواز” به سرپرستی آزاد میرزاپور و خوانندگی وحید تاج قطعات موسیقی سنتی و محلی را در کنسرت خود اجرا کردند. بهمن فریادرس، بابک پیمانی و مهرداد میرزاپور نوازندگانی بودند که این گروه را همراهی میکردند.
گروه موسیقی “داماهی” که در سال ۱۳۹۶ برنده بهترین آهنگسازی تلفیقی و تجربی در جشن “موسیقی ما” شدهاند، در چهارمین شب این هفته فرهنگی روی صحنه رفتند. دارا دارایی، سرپرستی این گروه را بر عهده دارد و خوانندگی به عهده رضا کولغانی است.
“بمرانی” هم آخرین گروه موسیقی بود که در جشنواره فرهنگ ایران در مونیخ روی صحنه رفت. گروه موسیقی “بمرانی” در سبک بلوز و کانتری کار میکند و از سال ۱۳۸۸ فعالیتش را از فضای مجازی و کافهها شروع کرد و هماکنون از گروههای موسیقی فعال و پرطرفدار داخل ایران است.
نشان دادن چهرهای متفاوت از ایران
یکی از ویژهترین بخشهای جشنواره “ترمه” در مونیخ برگزاری یک شوی لباس از سوی دو تن از طراحان لباس ایرانی، صدف تحویل دارزاده و پریسا غلام حسینزاده بود که با استقبال خوبی روبهرو شد.
یکی از اهداف اصلی برگزارکنندگان جشنواره “ترمه” نشان دادن چهرهای متفاوت از ایران به جهان است. برگزارکنندگان این جشنواره فرهنگی معتقدند، آنچه از ایران در رسانهها گفته میشود، به تنهایی نشاندهنده فرهنگ، هنر و تاریخ این کشور نیست.