آخرین شگرد فرقه رجوی برای در قفس نگه داشتن باقیمانده قربانیانش
منصور نظری، ایران اینترلینک، هجدهم دسامبر ۲۰۱۷:… چهارده سال است که صدام حسین سرنگون شده و فرقه رجوی هم بی صاحب ، در طی این مدت هر روز تعدادی از قربانیان از این فرقه گریخته اند و این روند در طی چهارده سال گذشته بی وقفه ادامه داشته و همچنان بی وقفه ادامه دارد . مسعود رجوی رهبر مفقود الثر فرقه ، خودشیفته ای که بیشتر به یک بیمار روانی شباهت داشت …
Albania’s Modern Slavery Problem Alienates Europe
آخرین شگرد فرقه رجوی برای در قفس نگه داشتن باقیمانده قربانیانش
چهارده سال است که صدام حسین سرنگون شده و فرقه رجوی هم بی صاحب ، در طی این مدت هر روز تعدادی از قربانیان از این فرقه گریخته اند و این روند در طی چهارده سال گذشته بی وقفه ادامه داشته و همچنان بی وقفه ادامه دارد .
مسعود رجوی رهبر مفقود الثر فرقه ، خودشیفته ای که بیشتر به یک بیمار روانی شباهت داشت و فکر میکرد با زدن وسرکوب کردن نیروهای داخلی و انواع اقسام فشارها و حتی کشتن نیروهای داخلی میتواند تا به ابد در کاخ رویاهایش بسر ببرد ، اما گذر زمان چنان در گوشش نواخت که اینک گم شده است . پس از پایان جنگ ایران و عراق فرقه رجوی در بن بست مطلق قرار گرفت چرا که رجوی تفاله جنگ بود ودر دامن متجاوزان به میهن ما ایران ، با همراهی صدام حسین جنایتکار خوش رقصی میکرد همینکه جنگ تمام شد رجوی هم به پایان کارش رسید از ان پس را میتوان مرحله نوینی در زندان و سرکوب نیروهای داخلی سازمان به حساب اورد مرحله ای که به جرات میتوان گفت نود و نه ۹۹ درصد انرژی فرقه رجوی صرف سرکوب نیروهای داخلی شد زندانها بر پا گشت اگر پیش از ان نیز دست به این کار زده بودند اما این مرحله با وحشیگری بیشتری همراه بود بر طبق قوانینی که رهبر فرقه مسعود رجوی با شعار خروج ممنوع اعلام کرده بود با هر کسی که قصد خروج از سازمان را داشته باشد ، باید ۲ سال در زندان اشرف زندانی شود و پس از ۲ سال به زندان ابوغریب تحویل داده میشد تا مدت هشت سال را در سیاهچال های صدام حسین بگذراند و پس از ان اگر زنده می ماند تحویل کشور ایران میشد . اما علیرغم همه این اعمال ضد بشری روند ریزش و جدائی ادامه داشت و قربانیان در هر فرصتی از این فرقه میگریختند .
و اینک نیز با توجه به شرایط جدید در البانی این روند سرعت گرفته است اما نکته ای که قابل توجه است اینکه بعضی از این قربانیان پس خروج از این فرقه همچنان در حصارهای فرقه دست و پا میزنند و فکر میکنند که از این فرقه برای انها ابی گرم میشود سوالی که اینها باید از خود بپرسند این است اگر فرقه ای تا دیروز به فکر انها نبوده ایا پس از جدائی این قربانیان امروز به فکر انها خواهد بود ؟ هرگز هرگز چنین نبوده و چنین نیز نخواهد بود ، این فرقه بدلیل ماهیت ذاتی خودش جز ویرانی حاصلی نداشته و نخواهد داشت خصوصا اینکه این فرقه در مسیر پایانه راهش است و یا بعبارتی اب از سرش گذشته است و بحران پشت در پشت هم گریبان این فرقه را گرفته است بی جهت نیست که ارازل و اوباش و زائده های رجوی به روی جداشدگان چنگ میزنند و فکر میکنند اب به جوی رفته را میتوان برگرداند اما جز رسوائی هر چه بیشتر چیزی نصیبشان نمی شود .
فرقه بی صاحب رجوی در اوج استیصال و از هم گسیختگی با باج دادن به بعضی از این قربانیان میخواهد از رسوائی بیشتر جلوگیری کند حتی به نقل از جداشدگان جدید در البانی به بعضی از انها امکانات ویژه داده است تا فقط سکوت کنند حتی مسیر ازدواج را هم برای بعضی از انها باز کرده تا فقط سکوت کنند و این امکانات ویژه حق سکوت انهاست ، البته بگذریم از اینکه بعضی از انها خود روزگاری دستشان الوده به نجاست رجوی شده است و در بعضی موارد همدست شکنجه گران درون فرقه بوده اند ولی همین که اراده کرده اند و از این فرقه جدا گشته اند خود مبارک است انها در گذر زمان خواهند فهمید که باید بصورت ریشه ای ذهن و ضمیر خود را از فرقه رجوی بیرون بکشند باید حصارها را درهم ریخت و بصورت واقعی قدم در دنیای ازاد گذاشت تا بتوان به هویت واقعی و انسانی خویش برگشت چرا که فرقه رجوی در تمام این سالیان تلاش کرده عشق ، عاطفه ، و انسانیت را در همه قربانیانش بکشد و جای انرا به کینه و نفرت بدهد .
با امید به انکه همه قربانیان فرقه رجوی بتوانند با شکستن همه حصارهای فیزیکی و ذهنی قدم در دنیای ازاد بگذارند و مسیر زندگی خود را خود بدست خویش بسازند .