جواد فیروزمند: نقش مجاهدین در سی خرداد سال ۱۳۶۰ و درسهایی که آموخته نشد

جواد فیروزمند، آریا ایران، بیست و یکم ژوئن ۲۰۱۷

لینک به منبع

نقش مجاهدین در سی خرداد سال ۱۳۶۰ و درسهایی که آموخته نشد

رویدادهای خرداد سال ۱۳۶۰، خشونت بارترین روزهای تاریخ ایران است که با جنگ و اشغال چند شهر مرزی توسط ارتش صدام حسین همزمان بود.

این رویدادها همچنین همزمان با طرح عدم کفایت سیاسی ابوالحسن بنی‌صدر رئیس‌جمهور وقت بوقوع پیوست.

چند روز پیش از آن، یعنی در روز ۲۸ خرداد ۱۳۶۰، سازمان مجاهدین خلق ایران با انتشار اطلاعیه سیاسی ـ نظامی شماره ۲۵ ،  ورود به فاز مبارزه مسلحانه با حکومت جمهوری اسلامی ایران را اعلام کرده و به بسیج هواداران خود برای تظاهرات و درگیری در تهران و تعدادی از شهرهای ایران پرداخت.

متن « اطلاعیه سیاسی ـ نظامی شماره ۲۵

بسم الله الواحد القهار

مردم قهرمان ایران

مردم مبارز تهران

مزدوران ارتجاع سه شنبه شب ۲۶ خرداد ماه جاری، با حمایت دسته های متعدّد اوباش مسلّح و چماقدار، به خانه پدری برادر مجاهد مهدی ابریشمچی یورش برده و پس از ضرب و شتم ساکنان آن، بخشی از اموال و کتب موجود در خانه را به غارت بردند.

همچنین در همین ایّام شاهد دستگیریهای غیرقانونی اعضای دفتر ریاست جمهوری هستیم؛ که بعضاً حتّی خبر و اسامی افراد دستگیر شده نیز اعلام نمی شود. کما اینکه نقشه های وسیعی برای دستگیری کلیه شخصیتهای ترقّیخواه و ضدانحصارطلب کشور در دست آمادگی است. سازمان مجاهدین خلق ایران، ضمن اعتراض به این قبیل اقدامات ضدانقلابی و خلاف شرع و قانون، بدین وسیله از خلق قهرمان ایران کسب اجازه میکند تا از این پس ـ به یاری خدا ـ در قبال حفظ جان اعضای خود، به ویژه اعضای مرکزی سازمان که در حقیقت بخشی از مرکزیت تمامی خلق و انقلاب محسوب می شوند، قاطع ترین مقاومت انقلابی را از هر طریق معمول دارد.

بدیهی است برا بر اعلامیه حاضر، از این پس مسئولیت هرآنچه که حین مقاومت انقلابی واقع شود، تنها و تنها بر ذمّه مرتجعین انحصارطلب و اوباش چماقدار آنهاست که قصد آن کرده اند تا نقشه به پایان نرسیده شاه خائن و ساواک منفور او را در قلع و قمع مجاهدین به پایان رسانند. از این حیث برآنیم که نامبردگان هر که باشند و در هر لباسی دقیقاً شایسته سخت ترین کیفر و مجازات انقلابی خواهند بود. ضمناً سازمان مجاهدین خلق ایران این حق را برای خود محفوظ می دارد تا در هر موردی هم که کیفر فی المجلس جنایتکاران در حین انجام جرم ضدانقلابی میسّر نباشد، به زودی و به طور مضاعف، آمران و عاملان مربوطه را به جزای خود برسانند. و ماالنصرالامن عندالله.

مجاهدین خلق ایران ـ ۲۸/خرداد/۱۳۶۰ »

بسیج اعضا و هواداران به  تظاهرات روز سی خرداد ۱۳۶۰ یکی از محصولات اطلاعیه سیاسی ـ نظامی شماره ۲۵  مجاهدین خلق و استراتژی آنان علیه حاکمیت آنروز بود که در شهرهای مختلف ایران از جمله در تهران، اصفهان، ارومیه، شیراز، اراک، اهواز، بندرعباس و … به راه افتاد.  اما این تظاهرات منحصر به حضور اعضای سازمان مجاهدین خلق نبود و طیف های گوناگونی از گروه های سیاسی آن روز شرکت داشتند و بزرگترین سهم آن نیز از آن دکتر ابوالحسن بنی صدر بود.

چند روز قبل از ۳۰ خرداد و با انتشار اطلاعیه سیاسی ـ نظامی شماره ۲۵ از طرف مجاهدین خلق، اسدالله لاجوردی دستور بازداشت مسعود رجوی و موسی خیابانی را صادر کرده بود. اما نیروهای امنیتی نتوانسته بودند مخفیگاه وی را شناسایی کنند. وی درحالیکه مخفی شده بود همچنان رهبری مجاهدین و میلیشیاهای آموزش دیده خود را بر عهده داشت و اطلاعیه صادر می نمود.

تظاهرات و درگیری‌های سی خرداد ۱۳۶۰ شهر تهران نیز اغلب در نقاط مرکزی شهر از جمله خیابان انقلاب، میدان فردوسی، میدان منیریه، خیابان طالقانی، خیابان ولی‌عصر و … روی داد. حکومت نیز با اعلام آیت‌الله خمینی و دیگر روحانیون به سرعت عکس‌العمل نشان دادند. چنانکه طی یک روز تنها در اطراف دانشگاه تهران حدود ۱۶ نفر کشته، ۱۵۶ نفر مجروح و ۱۰۰۰ نفر دستگیر شدند.

بر خلاف ادعاهای مطرح شده از طرف سازمان مجاهدین خلق که چنین تظاهراتی را بدون اطلاع قبلی گزارش نموده و از آن تحت عنوان « سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ » یاد کرده اند، این رویداد از پیش طراحی شده و هماهنگی های لازم برای درگیری مسلحانه و حتی کودتای خیابانی در نظر گرفته شده بود. اما نه از طرف بنی صدر بلکه از جانب مسعود رجوی و سازمان مجاهدین خلق!

محمد اقبال عضو سازمان مجاهدین خلق و شورا در بخشی از خاطرات خود که روز جمعه, ۲۶ خرداد ۱۳۹۶  تحت عنوان «آتش به اختیار در ۳۰ خرداد ۶۰» در وب سایت متعلق به سازمان مجاهدین یعنی همبستگی ملی منتشر شده از این مسئله پرده بر می دارد؛

برگردم به روز ۳۰ خرداد. رشته تظاهرات تاکتیکی و پراکنده یک باره از ۲۶ خرداد تقریبا قطع شد. مجاهدین خلق و در رأسشان مسعود رجوی تصمیم خود را گرفته بودند. تظاهرات تاکتیکی و هر کار دیگری تعطیل… بسیج و آمادگی برای ۳۰ خرداد. «اگر خمینی می‌خواهد پانزده خرداد و یا هفده شهریور دیگری درست کند بگذار شهدایش را مجاهدین تقدیم کنند»، «ما به قربانگاه می‌رویم تا نسل‌های آتی لعنت‌مان نکنند».

««از صبح سی خرداد… تمامی پیکر مجاهدین و میلیشیا در تهران مشتاقانه سر از پا نمی‌شناخت و در هر پارک و کوچه و خیابان و خانه‌ای گروه‌ گروه آماده می‌شد».

آری آن روز رهبر مجاهدین یک شاهکار تاکتیکی و نظامی آفرید. غیر ممکن، ممکن شد و تعداد تظاهر کنندگان به پانصد هزارنفر رسید. خمینی دو راه داشت: یا بگذارد تظاهرات ادامه یابد، که ابتدا به مجلس رژیم و سپس به بیت العنکبوت جماران می رفت و رژیم را جارو می کرد و یا حداقل خمینی را وادار می کرد که ببیند آنچه را که هرگز تمایل به دیدنش نداشت.

پاسداران ابتدا تلاش کردند با حمله با چوب و چماق به صف پیشاپیش تظاهرکنندگان جلوی شروع تظاهرات را بگیرند. دفاع تهاجمی سنگین میلیشیا حمله را در هم شکست و تظاهرات آغاز شد. در اینجا بود که خمینی دستور داد که سیل رگبار سلاحهای سبک و نیمه سنگین به سوی تظاهرکنندگان سرازیر شود.»

مینا انتظاری نیز که از هواداران مجاهدین خلق می باشد طی مقاله ای تحت عنوان «خرداد ۶۰، ماهی که به خون نشست»  که در خرداد ماه ۱۳۸۶ منتشر شده شاهدی بر گویای هدف دار بودن تظاهرات سی خرداد ۶۰ می باشد؛

«ما نیز در یک دسته ۹۰ – ۱۰۰ نفره از بچه های بخش دانش آموزی در میدان مخبرالدوله مدتی پیش از شروع تظاهرات اصلی با سازماندهی قبلی بطور موضعی شروع به تجمع و راه اندازی تظاهرات اعتراضی-افشاگرانه کردیم و با شعارهایی مثل “مرگ بر ارتجاع” و “مرگ بر بهشتی” و “حزب چماق بدستان باید بره گورستان”… راه افتادیم. »

او در قسمتی از همین نوشته عنوان کرده است که بخش زیادی از دستگیر شدگان خرداد ۱۳۶۰ از زندان آزاد شده و به سازمان مجاهدین خلق پیوسته و در عملیات های سازمان مجاهدین در کنار صدام حسین علیه ایران شرکت داشته اند؛

«بسیاری از بچه های دستگیری خردادماه شصت بعد از تحمل سالها حبس و رهایی از زندان به ارتش آزادیبخش ملی پیوستند و تعدادی از آنان در عملیات مختلف آزادیبخش جاودانه شدند. فقط بعنوان نمونه از یار عزیزم “مرضیه اعتمادی” یاد میکنم که بعد از سه سال تحمل رنج زندان برای ادامه مبارزه در خط مقدم عازم منطقه شد و سرانجام در عملیات فروغ به شهادت رسید. »

« دفاع تهاجمی » مورد ذکر خاطره نویسان که در مقابل شکستن تظاهرات با چوب و چماق پلیس ها که در هر کشوری امکان و احتمال آن در برابر موارد مشابه وجود دارد، معنایی جز از پیش آمادگی برای درگیری و عمل مسلحانه نمی باشد. با توجه به اینکه در هیچ کشوری منجر به شروع فاز نظامی و ترور های خیابانی نمی شود.

اما جالب ترین بخش از سناریوی از پیش تدوین شده مسعود رجوی برای ایجاد درگیری و هرج و مرج در سی خرداد ۱۳۶۰ و روزها و ماه های پیش و پس از آن را باید از درون ساختار تشکیلات شنید.

آنطور که در خاطر نگارنده باقیمانده، در یکی از روزهای فروردین ماه ۱۳۸۰ و مدتی قبل از اینکه از تشکیلات سازمان مجاهدین فرار کنم، در یک گفتگو با رضا صادقی که از مترجمین عرب زبان تشکیلات مجاهدین در روابط با امنیت صدام حسین بود، از مسائل مهمی پرده برداشت.

او می گفت اکثر درگیری های خیابانی که تحت عنوان درگیری با عناصر حزب اللهی یاد می شود از طرف سازمان مجاهدین سازماندهی می شد.

به این شکل که سازمان برای نفوذ در سپاه و کمیته ها، گروه هایی را تشکیل داده بود که در همه تظاهرات های مجاهدین از جمله در تظاهرات میلیشای تهران، امجدیه، ترمینال خزانه، حمله به مرکز امداد، تظاهرات مادران در اردیبهشت ماه و تظاهرات سی خرداد شصت حضور داشتند. هدف اصلی این گروه ها که خود از اعضای با تجربه مجاهدین بودند اما کارت کمیته و بسیج در جیب داشتند، ایجاد درگیری و آشوب در خیابان ها بود.

او می گفت که در آن ایام همه اعضای گروه ریش می گذاشتند، تسبیح به دست می گرفتند و شلوار سربازی می پوشیدند تا همانند یک بسیجی بنظر برسند تا راحت و زودتر از بسیجی ها آغاز گر درگیری های خیابانی علیه سازمان باشند.

او می گفت با برادرش و تعدادی دیگر که در همان ایام کشته شدند، از سردمداران این جریان بودند. او می گفت شناختن ما کار ساده ای نبود و گاها خود ما هم قاطی می کردیم. کسی نمی دانست که ما مجاهد هستیم. این یک ماموریت مخفی بود که فرماندهی آن را ضابطی بعهده داشت. ما همانند بسیجی ها بودیم و اکثر درگیری ها را خود ما ایجاد می کردیم تا سازمان در آنزمان مظلوم نمایی کند. درست است که بسیجی ها نیز با ما مخالف بوده و در اکثر درگیری ها شرکت داشتند اما این ما بودیم که حاضر و آماده همیشه از درون تظاهرات سازمان بیرون می زدیم که حتی اگرحزب اللهی ها قصد اخلال و درگیری در تظاهرات سازمان را نداشتند، ما به این شکل جبران می کردیم.

پیش از آن نیز مدتی با مهدی کتیرایی از فرماندهان عملیاتی تهران بودم. روزهای منتهی به عملیات موسوم به آفتاب که هر دو در بخش لجستیک مشغول بودیم، او تعریف می  کرد که چگونه تیم های عملیاتی و گروه های تحت فرمانش در تنش و ایجاد درگیری نقش داشتند.

مهدی کتیرایی می گفت که فرمانده عملیاتی اولین صحنه های درگیری در میدان مصدق و پس از آن در میدان فردوسی تهران بوده است. او می گفت تیم های تحت فرمانش در روز سی خرداد ۱۳۶۰ همگی مسلح بودند و قرار بود با اولین درگیری که بچه های سازمان ایجاد میکنند وارد عمل شده و تظاهرات را تبدیل به عملیات مسلحانه کنند که کردند.

مدتی پس از آن و قبل از عملیات موسوم به فروغ از فرمانده بهمن که آنموقع معاون محمود قائمشهر بود نیز موارد مشابهی را شنیدم. او که در سی خرداد و پس از آن در تظاهرات مسلحانه ۵ مهر چندین تیم عملیاتی و مسلح تحت مسئولیت اش بودند تعریف می کرد که اولین تیراندازی روز سی خرداد ۶۰ در میدان مصدق را خود او شروع کرده بود. او می گفت که شلیک در تظاهرات سی خرداد برایش همانند مانور بوده و تعداد کمی را به قتل رسانده است. اما بعدها در تظاهرات مسلحانه ۵ مهر ده ها تن از اعضای بسیج و سپاه را در خیابان های تهران ترور کرده و به قتل رسانده است.

در طرف دیگر ماجرا، محمود دلخواسته که خود از شرکت کنندگان در تظاهرات سی خرداد ۶۰ بوده و از طرفداران بنی صدر می باشد درباره وقایع سی خرداد ۶۰  نوشته است؛

«از طرف دیگر، مجاهدین خلق هستند که آنها نیز سعی در مصادره به مطلوب این تظاهرات کرده اند و سخن از اینکه نیم میلیون طرفدار مجاهدین در این روز به تظاهرات پرداخته اند. آنها هم به تناقضهای این دروغ دقت نکرده اند و از جمله اینکه اگر شما فقط در تهران نیم میلیون طرفدار داشتید و در عرض یکروز توانستید آنها را بسیج کنید، چگونه شد که با به قتل رسیدن و زخمی شدن کم و بیش ۱۰۰ نفر از هم پاشیدید و بعد از آنهم دیگر هیچوقت توانا به انجام تظاهرات حتی بسیار کوچکتر از آن نشدید؟ اگر تعداد هوادارن شما در تهران را مبنا قرار دهیم، از این قرار شما می باید در ایران حدود ۷ میلیون هوادار فعال می داشتید، چه شد که در عراق و در اوج قدرت خود و حمایت صدام و در عملیات فروغ جاویدان خود تعداد شما از ۶-۷ هزار نفر بالاتر نرفت؟»

محمود دلخواسته که از ابتدای شکل گیری تظاهرات حضور داشته می گوید که این تظاهرات فقط ۴۰ دقیقه طول کشیده و هسته مرکزی آن را که مجاهدین و فداییان اقلیت تشکیل می دادند فقط چند صد نفر بوده و بقیه جمعیت طرفدار دکتر بنی صدر بودند.

از درون حاکمیت نیز می توان به این وقایع پرداخت. عزت شاهی که از بنیان گذاران کمیته های انقلاب بوده در کتاب خاطرات خود نوشته است؛

«گاهی برخی از آنها (اعضای مجاهدین خلق) را که در خیابانها و پارک ها شلوغ می‌‌کردند به کمیته می‌آوردند، در حالی که هیچ ‌کس و هیچ جا حتی دادستانی هم حاضر نبودند آنها را از ما تحویل بگیرند، لذا روی دستمان می‌ماندند. پس به بچه‌ها گفته بودیم که آنها را در میانه راه ولشان کنید که بروند؛ ما نمی‌توانیم با آنها برخورد کنیم. سعی کنید آنها را به کمیته نیاورید.

نظرم این بود که نباید به آنها آزادی عمل داده می‌شد، باید سرانشان را دستگیر و مدتی در زندان نگه داریم که حقایق بر طرفدارانشان مشخص شود. »

«در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ آنها راه‌پیمایی بزرگی در خیابان انقلاب صورت دادند. جمعیت نسبتاً زیادی هم به میدان آوردند، شعارهای تند و احساسی می‌دادند و اعلان جنگ مسلحانه کردند.  اعلامیه “اعلان جنگ مسلحانه” آنها دو روز جلوتر پخش شد. ما راه‌پیمایی و اجتماع آنها را غیر قانونی اعلام کردیم. از این زمان به بعد دیگر من به تنهایی نبودم، من به عنوان کمیته و انتظامات شهر و لاجوردی و بهشتی و قدوسی به عنوان دادستان هم بودند.

اول ها دادستانی می گفت: شما نسبت به اینها عقده دارید، چون اینها شما را در زندان اذیت کرده‌اند، شما نسبت به آنها عقده‌ای شده‌اید، و الآن این‌طور با آنها برخورد بدی می‌کنید، ما باید جاذبه داشته باشیم و این افراد را جذب کنیم، حرفها و برخورد‌های امثال شما دافعه ایجاد می‌کند»

اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی نیز در کتاب خاطرات منتشر شده اش که عبور از بحران نام دارد، به روزهای منتهی به سی خرداد سال ۱۳۶۰ و پس از آن به تفصیل اشاره داشته است:

«گروهک‌های مجاهدین خلق و پیکار و رنجبران و اقلیت فدایی و… تدارک وسیعی برای ایجاد آشوب و جلوگیری از کار مجلس دیده بودند و به نحوی اعلان مبارزه مسلحانه کرده‌اند. از ساعت چهار بعد از ظهر به خیابان‌ها ریختند و تخریب و قتل و غارت و آشوب را در تهران و بسیاری از شهرستان‌ها آغاز کردند. کم کم نیروهای سپاه و کمیته‌ها و حزب‌اللهی‌ها به مقابله برخاستند. من در مجلس بودم. صدای تیراندازی از چندین نقطه شهر به گوش می‌رسید. خبر از جراحت و شهادت عده‌ای نیز می‌رسید… نزدیک غروب آقای زواره‌ای، مسئول ستاد امنیت آمد و نوار ضبط شده از ارتباطات تلفنی مرکز فرماندهی مجاهدین خلق با رابط‌های آشوب خیابانی را آورد که برنامه وسیع تخریب و آشوب آنها را مشخص می‌کرد. اوایل شب آشوبگران شکست خوردند و متفرق شدند، بدون اینکه کار مهمی از پیش ببرند، به جز تخریب چند ماشین و مرگ و جرح چند نفر از طرفین.

شنبه ۳۰ خرداد: طرح عدم کفایت سیاسی آقای بنی صدر در دستور بود… جمعیت عظیمی از حزب اللهی ها در بیرون مجلس جمع شده بودند و خواستار سرعت کار بودند… گروهک های مجاهدین خلق و پیکار و رنجبران و اقلیت فدایی و… تدارک وسیعی برای ایجاد آشوب و جلوگیری از کار مجلس دیده بودند و به نحوی اعلان مبارزه مسلحانه کرده اند. از ساعت چهار بعد از ظهر به خیابان ها ریختند و تخریب و قتل و غارت و آشوب را در تهران و بسیاری از شهرستان ها آغاز کردند. کم کم نیروهای سپاه و کمیته ها و حزب اللهی ها به مقابله برخاستند. من در مجلس بودم. صدای تیراندازی از چندین نقطه شهر به گوش می رسید. خبر از جراحت و شهادت عده ای نیز می رسید… نزدیک غروب آقای زواره ای، مسئول ستاد امنیت آمد و نوار ضبط شده از ارتباطات تلفنی مرکز فرماندهی مجاهدین خلق با رابط های آشوب خیابانی را آورد که برنامه وسیع تخریب و آشوب آنها را مشخص می کرد. اوایل شب آشوبگران شکست خوردند و متفرق شدند، بدون اینکه کار مهمی از پیش ببرند، به جز تخریب چند ماشین و مرگ و جرح چند نفر از طرفین. شب را در مجلس ماندم. اولین جلسه شورای ریاست جمهوری، به خاطر عدم دسترسی به رئیس جمهور که متواری است با حضور آقایان بهشتی و رجایی و من در دفتر من تشکیل شد. برای امضای آئین نامه مصوب مجلس و ضمنا در مورد مسائل جاری و آینده ریاست جمهوری هم تبادل نظر کردیم… خبر رسید که خانم بنی صدر را هم بازداشت کرده اند. نظر دادیم ایشان را آزاد کنند و در خانه تحت نظر داشته باشند.

یکشنبه ۳۱ خرداد: در خیلی از شهرها هم آشوب مختصری توسط گروهک ها ایجاد شده بود که با دخالت مردم سرکوب گردید. در تهران ۱۶ نفر کشته و ۱۵۶ نفر مجروح از حوادث دیروز گزارش شده است. جلسه علنی در ساعت هفت و نیم صبح شروع شد و بحث عدم کفایت سیاسی رئیس جمهور ادامه یافت. امروز موافقان طرح خیلی خوب صحبت کردند، مخصوصا آقایان موسوی خوئینی ها و سید علی خامنه ای. مخالف ها بعضی منصرف شدند و بعضی غیبت داشتند و بعضی در موافقت صحبت کردند و رئیس جمهور هم که مخفی است، برای دفاع نیامد. بعد از ظهر رأی گرفتیم. عده حاضر ۱۹۰ نفر، رأی در موافقت با عدم کفایت سیاسی ۱۷۷ و مخالف یک رأی متعلق به آقای صلاح الدین بیانی، نماینده خاف و ممتنع ۱۲ رأی… امروز علیرغم تهدیدهایی که از طرف گروهک ها شده بود که در صورت عزل بنی صدر شهر را به آتش می کشند، کوچکترین حرکتی نکردند. شاید به علت قاطعیت دادگاه انقلاب که امروز صبح ۱۵ نفر از عوامل آشوب را سریعا محاکمه و مجازات کرده است؛ و به علت حضور حزب الله.

دوشنبه اول تیر: خبر اعدام ۸ نفر از گروهک های ضد انقلاب وحشتی در قلب مخالفان انداخته است… مقاومت های پراکنده کم اثری از طرف مخالفان به نام حمایت از آقای بنی صدر می شود، ولی خیلی ضعیف است و مردم جواب می دهند. امام سریعا به نامه مجلس جواب دادند و بنی صدر را عزل کردند.»

با گذشت ۳۶ سال از وقایع آن روز، مجاهدین خلق می گویند که تظاهرات مسالمت آمیز و بدون برنامه ریزی سی خرداد ۶۰  به فراخوان مسعود رجوی شکل گرفته و پانصد هزار تن از اعضا و هواداران مجاهدین در آن شرکت داشته اند. همانگونه که نشریه مجاهدین نیز در آن روزها پانصد هزار تیراژ داشته است.

آنها معتقدند که سالروز «۳۰ خرداد ۱۳۶۰ » در پاسخ به یک ضرورت تاریخی بوده، مسالمت آمیز و با دست خالی انجام شده که رژیم آن را بخون کشیده است. به همین دلیل این روز از نظر آنان، روز شهدای انقلاب نوین، روز زندانیان سیاسی و سالروز تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران است.

گذشته از آمار و ارقام تخیلی رهبران سازمان مجاهدین و دروغ هایی که از هر رویدادی تحویل تاریخ داده اند، سی خرداد یا وقایع پیش و پس از آن ماجرایی یک طرفه نبود. نقش آنان بعنوان یک سازمان و تشکیلات منسجم در ایجاد خشونت و به بن بست کشاندن فضای سیاسی جامعه آنروز آشکار و محرز است. همانگونه که قبل و پس از گرویدن به ارتش خصوصی صدام حسین در عراق با  ترور های خیابانی، عملیات های انتحاری و بمب گذاری ها شعله ور تر شده  و در به مسلخ کشاندن یک نسل از هیچ کوششی فروگذار نکردند.

وقایع سی خرداد سال ۱۳۶۰ و سال های سیاه پس از آن نتیجه ای از پیش تعیین شده داشت. شخص مسعود رجوی به دلیل تمامیت خواهی، در شکل گیری و انحراف عمدی آن نقش بسزایی ایفا کرده است. او با کیش شخصیت که بعدها در درون سازمان مجاهدین با شاخص انقلاب مریم رجوی معرفی گردید، در قالب یک فرقه تمام عیار ظهور نمود.

سی خرداد سازمان مجاهدین، زخمی تاریخی و خیانتی فراتر از همکاری و همراهی با صدام حسین دشمن آب و خاک مردم ایران است. درسی که آموخته نشد و تجربه ای که همچنان در عرصه های دیگر تکرار می شود!

سی خرداد ۱۳۹۶ برابر با ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷

جواد فیروزمند

فیلمی در رابطه با درگیری های روز سی خرداد ۱۳۶۰ در تهران که از مدتی پیش در شبکه یو تیوب قرار گفته است

https://youtu.be/Y66dzr-9QZs

(پایان)

***

ISIS Drew On MEK Expertise For Terror Attacks On Tehran (aka Mojahedin Khalq Rajavi cult)

همچنین:
http://iran-interlink.org/wordpressfa/?p=29954

وقایع ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ و محتوای واقعی تشکیلات مجاهدین خلق 

جواد فیروزمند، آریا ایران، هفدهم ژوئن ۲۰۱۷:…  برخلاف مجاهدین خلق که برای دستگیری مریم رجوی در روز ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳  داستان پلیسی ساخته و حکومت ایران را دخیل می دانست، تا آنموقع تصور می‌شد مریم رجوی کنار دیگر اعضای مجاهدین خلق و در پادگان اشرف مستقر است. اما بعد از عملیات نیروهای فرانسوی علیه پایگاه‌های مجاهدین در پاریس و…، خبرگزاری‌ها اعلام نمودند که مریم رجوی در شمار کسانی است که در … 

مصطفی محمدی: آهای آنها یی که خود را به خواب زده اید. نترسید. چشم بگشایید

لینک به منبع

وقایع ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ و محتوای واقعی تشکیلات مجاهدین خلق

از چپ دستگیری مریم رجوی و محمود ائمی با نام مستعار محسن عباسی درمیدان بیرحکیم پاریس و هنگام کمک به خودسوزی های مجاهدین

 پلیس ضد تروریست فرانسه روز سه شنبه ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ به دفاتر سازمان مجاهدین خلق و ساختمان های مسکونی آنان که متهم به تروریسم بودند حمله برد.

آنها ضمن دستگیری مریم رجوی و ١۶۵ نفر از کادرهای برجسته مجاهدین، ۱٫۳ میلیون دلار پول نقد از صندوقی در اطاق خواب مریم رجوی مصادره کردند. روایت های بعدی میزان پول نقد مصادره شده از صندوق شخصی مریم رجوی را تا هشت میلیون دلار تخمین می زنند.

همچنین کامپیوترها، اسناد کتبی و سایر وسایل الکترونیکی جاسوسی مربوط به این گروه ضبط گردیده و به مکانی نامعلوم منتقل گردید.

در همین رابطه بلافاصله وزارت کشور فرانسه به نقل از قاضی ضد تروریسم، ژان لویی بروگیر، در بیانیه ای گفت: “حمله پلیس، به دلیل ارتباطات جنایی، برای تدارک عملیات تروریستی و تامین هزینه فعالیت های تروریستی (توسط سازمان مجاهدین خلق) صورت گرفته است. دفاتر این سازمان در پاریس، پایگاه های عملیاتی، تشکیلاتی و لجستیک برای جمع آوری پول های مشکوک است.”

پول شویی و طراحی عملیاتی برای حذف فیزیکی اعضای جداشده مجاهدین در اروپا از جمله اتهاماتی سنگینی بود که کلیت مجاهدین را نشانه رفته بود. روزنامه فرانسوی زبان فیگارو در همان ایام نوشت که مجاهدین خلق طرح حذف فیزیکی بیش از ۲۵ عضو جداشده از مجاهدین را در دستور کار قرار داده بودند. این روزنامه در ادامه افزوده بود اسنادی بدست آمده است که نشان می دهد مجاهدین خلق در تدارک حملات تروریستی به ۱۳ سفارت ایران در کشورهای اروپایی بودند.

در همان تاریخ روزنامه نیویورک تایمز انگیزه دولت فرانسه از دستگیری مریم رجوی و همراهانش را جلوگیری از انتقال کانون سیاسی ـ عملیاتی سازمان مجاهدین خلق از عراق به فرانسه عنوان کرد.

پی‌یر دوبوسکه رییس وقت سازمان اطلاعاتی فرانسه، در خصوص دستگیری مریم رجوی گفت؛ سازمان‌های اطلاعاتی فرانسه از پاییز ۲۰۰۲ متوجه ورود شمار روزافزون مجاهدین خلق از عراق شده بودند. مجاهدین خلق یک کارخانه تولید رنگ را در شهر «سنت کوئن لامون» اجاره کرده بودند و ضمن راه‌‌اندازی یک استودیوی تلویزیونی و نصب بشقاب‌های ماهواره‌ای، در حال تبدیل کردن آن به یک مرکز ارتباطات بودند. این امر دال بر شروع ابعاد جدیدی از فعالیت‌های تخریبی این فرقه تروریستی بود.

دومینیک دوویلیپن وزیر وقت امور خارجه فرانسه نیز گفته بود؛ گروه مجاهدین در خاک فرانسه عملیات تروریستی را طراحی می‌نموده است و کشورش به هیچ وجه نمی تواند میزبان تروریسم باشد. وی اقدام دستگاه قضایی فرانسه را موضوعی قضایی دانسته، نه سیاسی و گفت: سازمان مجاهدین، یک گروه تروریستی است که مسئولیت ده‌ها عملیات را در ایران پذیرفته است.

ژان پی یر رافارن نخست وزیر فرانسه در گفت و گویی با روزنامه لوموند، عملیات پلیس این کشور علیه مجاهدین خلق را اقدامی در جهت منافع ملی اعلام کرده و گفته بود؛ حمله به اماکن سازمان تروریستی مجاهدین خلق به دلیل بروز دوره‌ای پرتشنج میان حلقه های تروریستی جهان صورت گرفته است. او ادامه داد بود که بازداشت اعضای این سازمان به فرانسه اجازه می‌دهد مانع ورود و استقرار تروریست ها در خاک فرانسه شویم.

آقای رافارن گفته بود اتحادیه اروپا سازمان مجاهدین خلق را گروهی تروریستی می‌داند و این سازمان مسئولیت بیش از یکصد و پنجاه مورد حمله را در خاک ایران پذیرفته است.

بنابه گفته نخست وزیر فرانسه، قاضی دادگاه ضد تروریسم این کشور برای نابود کردن نقطه ثقل این سازمان به پلیس دستور حمله به مقرهای آن را داده است. منابع رسمی دولت فرانسه همچنین اظهارنظر برخی منابع خبری درباره درخواست ایران از این کشور، مبنی بر بازداشت مجاهدین خلق را، رد کردند.

برخلاف مجاهدین خلق که برای دستگیری مریم رجوی در روز ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳  داستان پلیسی ساخته و حکومت ایران را دخیل می دانست، تا آنموقع تصور می‌شد مریم رجوی کنار دیگر اعضای مجاهدین خلق و در پادگان اشرف مستقر است. اما بعد از عملیات نیروهای فرانسوی علیه پایگاه‌های مجاهدین در پاریس و…، خبرگزاری‌ها اعلام نمودند که مریم رجوی در شمار کسانی است که در پاریس دستگیر شده است.

مجاهدین بلافاصله دست بکار شدند. آنها ضمن بسیج اعضا و هواداران خود در فرانسه و اروپا برای خودسوزی، در نظر داشتند پادگان اشرف را با ساکنانش به آتش بکشند.

بر اساس یک دستور تشکیلاتی که از طرف مسعود رجوی و ستاد ارتش آزادیبخش صادر شده بود، خواسته شده بود اعضای سازمان مجاهدین خود را در فرانسه و اروپا به آتش بکشند. هدف سازمان از این اقدام تحت فشار گذاشتن فرانسه و ناگزیر کردن به آزادی افراد دستگیر شده و مشخصا مریم رجوی بود.

محمد وکیلی فر با نام تشکیلاتی نادر ثانی که از آلمان به فرانسه آمد و در بیرحکیم خود را به آتش کشید.

در پی این اقدام سازمان یافته تشکیلاتی در فرانسه، سوییس، ایتالیا و کانادا، دهها تن از اعضای مجاهدین خلق در مقابل چشمان بهت زده شهروندان اقدام به خودسوزی نمودند.

مجاهدین خلق حتی مقدمات این خودسوزی‌ها از قبیل تصویربرداری و ضبط وقایع را از پیش فراهم کرده بودند. روزنامه لو پاریسین در این رابطه نوشته بود، مجاهدین خلق  قبل از نمایش چندش آور خودسوزی، با خبرنگاران تماس گرفته و آنها را به محل خودسوزی دعوت کرده بودند.

این مسئله محدود به کشورهای اروپایی نبود. در پادگان اشرف نیز صفی طولانی برای خودسوزی ها در انتظار بود. از شب  ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ کلیه نفرات مستقر در پادگان اشرف و فرماندهانشان در اصلی ترین خیابان قرارگاه گردهم آمده و منتظر علامتی بودند تا خودسوزی ها شروع شود. گالن های بنزین نیز از پیش فراهم شده بود. همه وحشت بزرگی در بین اعضا و کادرهای مجاهدین حکمفرما بود. بسیاری با اینکه ناراضی بودند اما به اجبار در این تجمع گرد هم آمده بودند. سئوال این بود که آیا مسعود رجوی کبریت را بر تمامیت تشکیلات خود خواهد کشید؟ چه زمانی؟ چند ساعت دیگر زنده ایم؟

آن شب و روز بعد از همه جا مرگ می بارید. اما لابلای این وحشت سنگین جرقه هایی از روشنگری نیز پدیدار شد. همه می پرسیدند ما فکر می کردیم مریم رجوی ما را در شرایط جنگی تنها نخواهد گذاشت. اما گویا مادر ایدئولوژیک مجاهدین در روزهای قبل از سرنگونی صدام و در غیاب مسعود رجوی، با تعداد زیادی از کادرهای برجسته به صورت مخفیانه به فرانسه فرار کرده بودند تا بخش اروپایی سازمان مجاهدین را فعال نمایند.

بالاخره پس از بیست و یک خودسوزی در فاصله ۱۷ تا ۲۱ ژوئن در فرانسه و سایر کشورها، مجاهدین خلق از قول وزارت کشور فرانسه گفتند که موضوع استرداد مریم رجوی به ایران در کار نیست، چرا که دولت ایران چنین درخواستی ارائه نکرده است. این خبر باعث شد که کبریت ها خاموش شده و گالن های بنزین به پمپ بنزین قرارگاه اشرف بازگردانده شوند.

پرونده قضایی ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ پس از خارج ساختن هدف دار مجاهدین از لیست سیاه اروپا، در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۹۳  برابر با ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴ از طرف یک قاضی فرانسوی مختومه اعلام شد.

اما این واقعه نشان داد که سازمان مجاهدین خلق و شورای زیر نظر مسعود و مریم رجوی، بر خلاف ادعای خود مبنی بر ترک اقدامات تروریستی، همچنان به دلیل ماهیت فرقه ای و تروریستی آن مستعد و در هر زمانی حاضر به تروریسم است. گردهم آیی تکراری و سالانه مجاهدین در پاریس که میلیون ها دلار هزینه در بر دارد،  برای گرامیداشت عملیات های تروریستی داخل ایران در دهه شصت و چنین روزی است!

۱۷ ژوئن ۲۰۱۷

جواد فیروزمند

*** 

سخنگوی وزارت خارجه فرانسه: این گروه (مجاهدین خلق، فرقه رجوی) بشدت غیردموکراتیک و خشن است

آیا خودسوزی ندا حسنی بایستی به فراموشی سپرده شود؟

همچنین:
http://iran-interlink.org/wordpressfa/?p=29940

مریم رجوی برای پر کردن سالن سخنرانی پول می دهد 

 آریا ایران، شانزدهم ژوئن ۲۰۱۷:… نرخ های تعیین شده برای گسیل افراد غیر ایرانی به جلسه مریم رجوی – به هر نماینده پارلمان یا وزیر از کشورهای عربی برای شرکت در سالن و احتمالا یک سخنرانی ۱۰۰ دقیقه ای ۱۰۰۰۰ یورو بعلاوه سه روز هتل و هزینه رفت و آمد پرداخت می گردد. –به هر استاد دانشگاه برای شرکت در سالن و احتمالا یک سخنرانی ۵ تا ۱۰ دقیقه ای ۵۰۰۰ یورو بعلاوه هزینه رفت و آمد پرداخت می گردد. –به هر … 

Grand Controversy as MEK can’t prove leader Massoud Rajavi is dead or alive

Maryam Rajavi — MEK Propaganda Queen — Advertises Her Serives For Iran’s Enemies

لینک به منبع

مریم رجوی برای پر کردن سالن سخنرانی پول می دهد

جلسه سالانه مریم رجوی قرار است در تاریخ ۱۰ تیر ماه ۱۳۹۶ برابر با یکم ژوئیه ۲۰۱۷ در سالن ویلپنت پاریس برگزار گردد. این سالن که گنجایش ۷۰۰۰ نفر را دارد در چند سال گذشته با گردشگران خارجی پر شده و تبلیغ می نمودند که بیش از صد هزار نفر در جلسه آنان شرکت داشته اند.

اما مجاهدین خلق برخلاف سال های گذشته که سالن سخنرانی سالانه مریم رجوی را با گسیل گردشگران اروپای شرقی پر می کردند، امسال با شهروندان عرب از فرانسه و کشورهای اروپایی جایگزین نموده اند تا بعنوان شرکت کنندگان ایرانی تشابه سازی گردد.

طبق سناریویی که افراد دعوت کننده توجیه شده اند، هدف اصلی آنان پر کردن سالن با شهروندان عرب و آفریقایی تبار شهرهای مختلف فرانسه و بخصوص پاریس و حومه آن می باشد.

یکی از اصلی ترین اهداف آنان به تور کشیدن اساتید دانشگاه ها ،دانشجویان و پناهندگان ساکن پاریس و شهرهای مختلف فرانسه می باشد. در این بین پناهندگان سوری و افغانی از اولویت خاصی برخوردار می باشند.

در همین رابطه یک استاد دانشگاه ساکن فرانسه با اصالت عرب الجزایری که به جلسه سالانه مریم رجوی دعوت شده بود اقدام به افشاگری نمود.

او در این رابطه گفته است که مجاهدین خلق ایرانی به هر دری می زنند تا سالن سخنرانی مریم رجوی را با جمعیتی از اعراب شمال آفریقا (الجزایر، مراکش، تونس)، سوریه، عربستان سعودی ، امارات، بحرین و مصر و پناهندگان پر نمایند. مجاهدین خلق می خواهند احساسات عربی شرکت کنندگان را علیه حکومت ایران ترغیب نمایند.

این استاد دانشگاه گفته است که راجع به حواشی جلسه نیز مطلع می باشد. علاوه بر اینکه تعدادی اروپایی طبق سنت همیشگی به جلسه دعوت شده اند، اکثریت نفرات سالن را افرادی از کشورهای عربی که ایران را دشمن شماره یک خود می دانند، پر خواهند کرد.

او در ادامه سخنان خود گفته است آنها متن های مختلفی به زبان های فرانسوی، انگلیسی و عربی را برای آماده سازی افراد ارسال نموده اند. این متن ها سرخط توجیه افراد برای سخنرانی و شرکت در جلسه مریم رجوی می باشد.

یک نمونه از سند ارسال شده از طرف مجاهدین برای توجیه افراد دعوت شده به جلسه مریم رجوی:

در این متن ها اشاره شده است که؛ ده ها هزار نفر برای سرنگونگی دیکتاتوری مذهبی و محقق ساختن حقوق بشر، دموکراسی و آزادی برای ایران در گردهم آیی شرکت می نمایند.

این تجمع، صدای واقعی مردم نواحی مختلف ایران است…. در این گردهم آیی صد ها شخصیت سیاسی از جهان، متخصصین و متنفذین سیاست خارجی از پارلمان اروپا و آمریکا شرکت خواهند نمود…

این استاد دانشگاه در پایان سخنان خود ضمن اعلام برائت از مجاهدین ابراز کرد؛ آنها یک گروه تروریستی شناخته شده هستند که همچون گروه تروریستی داعش دست به کشتار وسیع هموطنان خود زده اند. به جرأت می توانم بگویم که آنها حتی مذهبی نیز نمی باشند چرا که مذهب و دین با پرداخت رشوه و پول برای پر کردن یک سالن سخنرانی مخالف است. آنها خیلی فریبکار هستند.

در برابر این سئوال که آیا مجاهدین خلق پیشنهاد مالی برای شرکت در جلسه داده اند گفت؛ بله آنها افراد دعوت شده را رتبه بندی هم کرده اند و برای طیف های مختلف هزینه های متفاوتی را مد نظر دارند. برای افراد شناخته شده عرب که بتوانند علیه حکومت ایران سخنرانی کنند پول زیادی در نظر گرفته اند:

نرخ های تعیین شده برای گسیل افراد غیر ایرانی به جلسه مریم رجوی

– به هر نماینده پارلمان یا وزیر از کشورهای عربی برای شرکت در سالن و احتمالا یک سخنرانی ۱۰۰ دقیقه ای ۱۰۰۰۰ یورو بعلاوه سه روز هتل و هزینه رفت و آمد پرداخت می گردد.

–به هر استاد دانشگاه برای شرکت در سالن و احتمالا یک سخنرانی ۵ تا ۱۰ دقیقه ای ۵۰۰۰ یورو بعلاوه هزینه رفت و آمد پرداخت می گردد.

–به هر سرتیم که بتواند بین ۲۰ تا ۳۰ نفر با خود همراه کند ۱۵۰۰ یورو تحویل داده می شود.

–به هر پناهنده ۳۰ تا ۵۰ یورو بعلاوه مواد غذایی کافی

*در همین رابطه افشاگری تلویزیون فرانس ۲۴ فرانسه از جمع توریست های لهستانی در جلسه مریم رجوی :

https://youtu.be/jI8vp29fI88

سازمان مجاهدین خلق افراد خارجی را با پرداخت پول نقد ، تحمل هزینه هتل و وعده گردش در فرانسه به جلسات و میتینگ های خود می آورند.

ترجمه کامل گزارش تلویزیون فرانس ۲۴ از میتنیگ مریم رجوی در پاریس

مجاهدین خلق که می خواستند خود را قوی نشان بدهند امسال برای مراسم سالانه شان تورهای مسافرتی از دانشجویان لهستانی را بسوی پاریس براه انداخته اند. ” گازتا ویبوشکا” بزرگ ترین روزنامه لهستانی خبر داده که مجاهدین برای پر کردن سالن همایش خود هزینه هزاران دانشجوی لهستانی برای مسافرت به پاریس را پرداخته اند. این خبر دهان به دهان بین دانشجویان پخش شده که می توانند فقط با ۶ یورو تعطیلات آخر هفته خود را در پاریس بگذرانند و فقط یک شرط وجود دارد یعنی در همایش مجاهدین شرکت کنند. این دانشجویان در بیرون سالن جمع شده اند و حتی بخودشان زحمت نمی دهند داخل سالن را ببینند.

دانشجوی لهستانی : ما آمده ایم پاریس را ببینیم. تنها هدف ما از این سفر دیدن پاریس است.

در داخل سالن فضای دیگری حکمفرماست در حالی که هواداران مریم رجوی اشک می ریزند، در ته سالن در ردیف های آخر، فضا آرام تر است . جایی که جوانان لهستانی به چشم می خورند.

برای افشین علوی* که از طراحان همایش است همه چیز طبیعی است.

افشین علوی: این که یکی دو نفر انگیزه زیادی نداشته باشند یا حوصله شان سر برود طبیعی است در همه جلسه ها چنین افرادی وجود دارند. اما اگر شما فریاد ها و شعارهای کسانی که امروز خواهان دموکراسی در ایران هستند را بشنوید ، تنها گناه ما، تأکید می کنم تنها گناه ما این است که دموکراسی می خواهیم.
این گردهمایی در ویلپنت نمایش قدرت مجاهدین است که می خواهند بروی فرانسه فشار بیاورند زیرا تا چند روز دیگر فرانسه در رأس اتحادیه اروپایی قرار خواهد گرفت . آنها می خواهند که مجاهدین خلق از لیست سازمان های تروریستی اروپا خارج شود.

*افشین علوی :از فرماندهان و مسئولین سازمان مجاهدین خلق و عضو شورای ملی مقاومت است.او در عملیات های نظامی سازمان مجاهدین خلق از جمله عملیات تهاجم به شهر مهران،عملیات فروغ جاویدان و عملیات مروارید که به عملیات کردکشی در عراق معروف است شرکت مستقیم داشت.علاوه بر این او چند سالی نیز در فرانسه سخنگو و مسئول دفتر مطبوعاتی سازمان مجاهدین در فرانسه بوده است.

۱۵ ژوئن ۲۰۱۷
آریا ایران

***

زمین گیر شدن مریم رجوی در آلبانی و واکنشی از سر استیصال

سیرک سعودی ها با بازیگری مریم رجوی علیه ایران و ایرانی

گزارش رادیو فردا: حضور پر رنگ و پر شمار افراد غیر ایرانی همراه با جان بولتون در تظاهرات مجاهدین خلق (فرقه رجوی) در امریکا

فراخوانهای شوی سالانۀ مریم قجر به خلق قهرمان لهستان!!

گروه رجوی و دستاوردهای نیویورک

سفر به پاریس، از جیب سازمان مجاهدین خلق؟

لوموند: شو مجاهدین خلق به سبک آمریکایی

تلویزیون فرانس۲۴؛سروکله مجاهدین دوباره در ویلپن پیدا شد!

http://youtu.be/dqtqFaQ0j2E

How to pack a Mujahadeen-e-Khalq rally: spend thousands on Western politicians, less on (non-Iranian) students

New York Beggars Hired by MKO to Stage Rally (Mojahedin Khalq, MEK, Rajavi cult)

همچنین:
http://iran-interlink.org/wordpressfa/?p=29793

حملات تروریستی داعش در تهران و سکوت مجاهدین خلق در فرانسه 

جواد فیروزمند، آریا ایران، هشتم ژوئن ۲۰۱۷:… اما دریغ از سازمان موسوم به مجاهدین خلق و شورای رجوی که هیچ گونه حس انساندوستانه ای از آنان منعکس نگردید. نه گروه تروریستی داعش را محکوم کردند و نه ابراز همبستگی یا همدردی با بیش از ۴۶ مجروح و۱۲ کشته این واقعه از خود نشان دادند… همین نمونه نشان می دهد که فرقه رجوی به دنبال حاکمیت مردم نیست. مردم ابزار سوء استفاه آنان می باشند … 

World knows Saudi Arabia is source of terrorism

Mojahedin Khalq (MKO, NCRI, Rajavi cult) terrorists openly declare support for ISIL, terror acts

لینک به منبع

حملات تروریستی داعش در تهران و سکوت مجاهدین خلق در فرانسه

مریم رجوی در کنار جنگ طلب مشهور، سناتور مک کین در آلبانی

حملات گروه تروریستی داعش در تهران که امروز چهارشنبه حدود ساعت ده صبح آغاز شده بود، پس از پنج ساعت درگیری مسلحانه و بر جای ماندن ۱۲ کشته و ۴۶ مجروح ساعت ۱۵۵ به پایان رسید.

این واقعه از همان لحظات آغازین، انعکاس بسیار گسترده ای در جهان داشت. بسیاری از تشکل های مردمی، سیاسی و رسمی کشورها و پارلمانترهای اروپا با مردم ایران ابراز همدردی نموده و از این حادثه بعنوان درد مشترک نام بردند.

اما دریغ از سازمان موسوم به مجاهدین خلق و شورای رجوی که هیچ گونه حس انساندوستانه ای از آنان منعکس نگردید. نه گروه تروریستی داعش را محکوم کردند و نه ابراز همبستگی یا همدردی با بیش از ۴۶ مجروح و ۱۲ کشته این واقعه از خود نشان دادند.

یکی از مجروحان حمله تروریستی داعش در تهران

آیا این نمونه، حاکی از همبستگی با تروریست های داعش و کف زدن برای آنان نیست؟

چرا کسی که خود را رئیس جمهور مقاومت می خواند، نمی تواند یک اطلاعیه سه خطی در محکومیت اعمال تروریستی داعش در تهران صادر نماید؟

آیا ابراز همدردی با قربانیان این واقعه تروریستی که جهان را در اندوه فرو برد، تایید رژیم و حاکمیت تلقی خواهد شد؟

نجات کودکان از تیررس تروریست های داعش

همین نمونه نشان می دهد که فرقه رجوی به دنبال حاکمیت مردم نیست. مردم ابزار سوء استفاه آنان می باشند. آنها جایی از مردم نام می برند که به نفع شان باشد.
بگذریم که فرقه رجوی در روزهای سقوط شهر موصل در عراق، گروه تروریستی داعش را نیروهای مردمی و عشایر انقلابی جا می زد و در رسانه های خود از آنان حمایت می نمود.

حمایت رجوی از داعش در موصل

با این واقعه تروریستی محتوی درونی فرقه رجوی بیشتر عیان می گردد. عدم موضع گیری سران مجاهدین نشان می دهد که فرقه رجوی و گروه تروریستی داعش دو روی یک سکه و دقیقا از یک نوع تفکر زاده شده اند.
هر دو گروه عمل انتحاری می کنند، اهل ترور و آدم ربایی هستند، خوسوزی می نمایند، سر و زبان می برند، زندان و شکنجه دارند، زبان منتقدان را می بندند و برای اسلام انحرافی و بسیار عقب مانده خود یقه می درانند.

اینها شاید نشانه ها و دلایل انگشت شماری باشد از آنچه آنها را در برابر واقعه امروز تهران به سکوت واداشته است!

گوشه ای از انعکاسات و ابراز همدردی با ایران
-وزارت خارجه فرانسه حملات امروز تهران در مجلس و آرامگاه آیت‌الله خمینی را به شدت محکوم کرده است. درر بیانیه وزارت خارجه فرانسه آمده است که سفارت این کشور در تهران وضعیت را از نزدیک رصد می‌کند. در این بیانیه به خانواده‌های قربانیان حملات تسلیت گفته شده است.

فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در تماسی تلفنی ضمن محکومیت حوادث تروریستی امروز تهران ابراز همدردی و اعلام همبستگی کرد.

ریچارد هاس رئیس شورای روابط خارجی آمریکا، امروز(چهارشنبه) درتوییتی خطاب به رئیس جمهوری آمریکا نوشت: اگر قرار است که محکوم کردن تروریسم معنا دار باشد، نباید گزینشی بوده و مانند اروپا، باید آن را در تهران نیز محکوم کرد.

-وزیر امور خارجه نروژ حملات امروز تهران را محکوم کرده است و به خانواده‌های قربانیان و ملت ایران تسلیت گفتهه است.

-کارل بیلت نخست وزیر سابق سوئد و عضو کمیته روابط خارجی اتحادیه اروپا نوشته:” ایران دشمن سرسختت داعش است. ایران درعراق و سوریه به عنوان بخشی از جنگ با آنها حضور دارد. این حمله، حمایت داخلی را بیشتر خواهد کرد.

-ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در واکنش به حوادث تروریستی امروز در تهران با ارسال یک تلگرام این حادثه راا به حسن روحانی رئیس جمهور ایران تسلیت گفته و بر آمادگی روسیه برای همکاری مشترک با ایران در مبارزه با تروریسم تأکید کرده است.

-وزارت امور خارجه آمریکا حملات تهران را محکوم کرد

وزارت امور خارجه آمریکا با انتشار بیانیه‌ای کوتاه حملات امروز تهران را محکوم کرد. در بخش دیگری از پیام، اینن وزارتخانه به خانواده‌‌های قربانیان این حادثه تسلیت گفته و برای خانواده‌های قربانیان آرزوی آرامش کرده است.

در پایان این پیام هم تاکید شده که ” انحراف تروریسم جایی در دنیای متمدن و آرام امروز ندارد.

-مشاور سیاست خارجی باراک اوباما حملات تهران را محکوم کرد

مشاور ارشد سیاست خارجی باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا حملات تهران را محکوم کرده و در یک پیامم توییتری نوشته “حمله وحشتناک در ایران. چه در لندن و چه در تهران باید در کنار قربانیان بی گناهی بایستیم که هدف حملات از سوی تروریست ها هستند”.

-برنی سندرز برای احترام به قربانیان حملات تهران خواهان تعویق رای گیری در سنا شد
برنی سندرز از سیاستمداران محبوب در آمریکا با اشاره به حملات تهران و برای احترام به قربانیان آن خواستار تعویقق رای گیری در سنا درباره طرحی شده که اختیارات تازه ای به دولت آمریکا برای تحریم ایران می دهد.
آقای سندرز نقض برجام از سوی آمریکا با تصویب این طرح را هم ممکن دانسته است.

-وزارت امور خارجه آلمان حملات تهران را به شدت محکوم کرد

وزارت امور خارجه آلمان حملات تهران را به شدت محکوم کرده است و به خانواده قربانیان این حادثه تسلیت گفت.

-یک دقیقه سکوت در شورای امنیت به احترام قربانیان حملات تهران

اعضای شورای امنیت سازمان ملل در آغاز جلسه امروز خود در نیویورک به احترام قربانیان حملات تهران یک دقیقهه سکوت کردند.

-نیکلاس هاپتون سفبر بریتانیا در ایران در اکانت توییتر خود نوشته است: “با همه قربانیان بی گناه و همه افرادی که در حملات امروز تهران صدمه دیده‌اند، ابراز همدردی می کنم.”

-گری لوییس هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران به خانواده‌های قربانیان حملات تهران تسلیت گفتهه است.

-وزارت امور خارجه قطر با صدور بیانیه‌ای دو حمله امروز به مجلس و حرم آیت الله خمینی را محکوم کرد و به دولتت و خانواده قربانیان این حوادث تسلیت گفت.

-عمان حملات تهران را محکوم کرد

-مولود چاووش‌اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه با محکوم کردن حملات تهران گفته ترکیه به مبارزه خود علیه تروریسمم ادامه خواهد داد.

-عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت وحدت ملی افغانستان با انتشار خبرنامه‌ای حملات تهران را محکوم کرده و آن راا “تروریستی و بزدلانه” خوانده است.

-وزارت امور خارجه ارمنستان حملات امروز در تهران را محکوم کرده و گفته است ارمنستان با مردم ایران اعلامم همبستگی می‌کند.

-وزیر مشاور امارات در امور خارجه در مورد حملات تروریستی صبح روز چهارشنبه که به کشته شدن ۱۲ تن و مجروح شدن ۴۶ تن انجامید گفت: ما هرگونه حمله تروریستی به هر کشور و پایتختی را به شدت محکوم می‌کنیم.

۰۷/۰۶/۲۰۱۷ برابر با چهارشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۶

جواد فیروزمند

*** 

عملیات مشترک موساد و مجاهدین خلق در ترور اساتید دانشگاههای ایران

از کمین مجاهدین سر کوچه ها برای کشتار مستشاران امریکائی تا گماشتگی برای جنگ طلبان امریکائی

همچنین:
http://iran-interlink.org/wordpressfa/?p=29726

کسی از زندان بگوید که زندانبان و شکنجه گر نباشد 

جواد فیروزمند، آریا نیوز، پاریس، چهارم ژوئن ۲۰۱۷:… باند رجوی در همین پاراگراف کوتاه اعتراف می کند که زندانیان زندان اوین می توانند نامه منتشر کرده و آن را به اطلاع همگان در سراسر جهان برسانند. اعتراف می کنند که در زندان اوین فروشگاه وجود دارد ولی قیمت اجناس گران است. اعتراف می کنند که غذا و بهداشت در زندان وجود دارد اما کیفیت آن پایین بوده و خدمات درمانی نیز محدود می باشد. حال … 

نجات یافتگان فرقه در دیدار از قبرستان کمپ اشرف، برای شکنجه گر سابق خود از خداوند طلب مغفرت کردند

لینک به منبع

کسی از زندان بگوید که زندانبان و شکنجه گر نباشد

باند رجوی طی انتشار نامه ای از زندانیان اوین دست به فرافکنی زد. وب سایت رسمی سازمان مجاهدین خلق طی انتشار مقاله ای به وضعیت زندانیان اوین پرداخته و نوشته است؛

“دراین هفته جمعی از زندانیان اوین نامه‌یی منتشر کردند که در آن به شرایط بسیار بد زندان اوین مانند مافیای زندان و مواد مخدر، عدم رعایت قانون تفکیک جرایم، عدم ورود نور و هوای تازه، اجیر کردن زندانیان، اخاذیهای فروشگاه زندان و فروش وسایل بی‌کیفیت با قیمت گران، کیفیت پایین تغذیه، بهداشت و خدمات درمانی و محدودیت در استفاده از نشریات و کتاب، اشاره کرده بودند.“

باند رجوی در همین پاراگراف کوتاه اعتراف می کند که زندانیان زندان اوین می توانند نامه منتشر کرده و آن را به اطلاع همگان در سراسر جهان برسانند.

اعتراف می کنند که در زندان اوین فروشگاه وجود دارد ولی قیمت اجناس گران است.

اعتراف می کنند که غذا و بهداشت در زندان وجود دارد اما کیفیت آن پایین بوده و خدمات درمانی نیز محدود می باشد.

حال با استناد به سرگذشت و گواهی صد ها جداشده از مجاهدین خلق، می توان از آنان پرسید که؛

در زندان های سازمان مجاهدین خلق چند نفر توانستند نامه جمعی نوشته و در نشریات یا وب سایت های خارج از کشور منتشر نمایند؟

آیا در زندان های سازمان مجاهدین خلق در پادگان اشرف و سایر پایگاه هایشان نیز فروشگاه وجود داشت؟

زندانبان های سازمان مجاهدین خلق چند وعده غذا بین زندانیان معترض و جدایی خواه توزیع می کردند؟

آیا بهداشت و خدمات درمانی در زندان های سازمان مجاهدین خلق وجود داشت؟

مهدی ابریشمچی نفر شماره دو سازمان مجاهدین، شکنجه گر و زندانبان جواد فیروزمند در پادگان اشرف

از تابستان سال ۱۳۸۰ شمسی به جرم جدایی خواهی، ماه ها در انفرادی زندان پادگان اشرف و در یک سلول ۶ متری زندانی بودم. داخل سلول پر از سوسک و حشرات موذی بود. روزی یک لیوان چایی بدون قند و چند قاشق غذاخوری عدس و برنج غذایی بود که توسط زندانبانان به من داده می شد. از حمام خبری نبود. هوا بسیار گرم و نفس کشیدن سخت بود.

مهدی ابریشمچی و حسن نظام الملکی هر شب در کنار مهوش سپهری و دیگران مرا به شدیدترین وجه شکنجه می کردند تا با دست خط خودم برایشان بنویسم که طی ۲۵ سال عضویت در سازمان، مزدور و نفوذی جمهوری اسلامی ایران بوده ام تا دست از سرم بردارند. پیش از آن نیز مهدی ابریشمچی با نوک پایش استخوان قفسه سینه ام را شکسته بود که هیچگونه مداوایی روی آن صورت نگرفته بود.

هر شب پس از شکنجه های بسیار شدید، نیمه های شب بدن له شده ام را به داخل سلول برمی گرداندند و من در میان آن همه سوسک از درد به خودم می پیچیدم. نه خوابی وجود داشت و نه آسایشی. صبح اول وقت هم با فحش و بد و بیراه زندانبانان مواجه بودم و تکرار این خبر که به زودی اعدام خواهم شد.

از سمت راست، مهوش سپهری جانشین مسعود رجوی در عراق و حسن نظام الملکی مسئول اطلاعات وامنیت مجاهدین کسانی که به وحشیانه ترین شکل مرا در زندان مجاهدین شکنجه کردند.

در چنین شرایطی وقتی درخواست یک عدد قرص سردرد می کردم، با فحش و بد و بیراه مواجه بودم. آنها حتی حاضر نبودند یک عدد قرص تحویل بدهند تا فاصله شکنجه های شب بعد مقداری از درد ام را تسکین دهم.

در زندان های سازمان مجاهدین نه از نامه نگاری خبری بود، نه از فروشگاه و نه از بهداشت و خدمات درمانی. نه از قلم و کاغذ خبری بود، نه از دوربین و ارسال عکس و فیلم به خارج از زندان یا… نه برای زندانی وکیل وجود داشت و نه دادگاه و همه چیز توسط فرماندهان ارشد سازمان و تحت هدایت مسعود و مریم رجوی در گوشه ای خارج از دید دیگر اعضا روی زندانی اعمال می گردید. شرح این ماجرا را سال ها پیش نوشته ام و نیاز به تکرار نیست. دیگر جداشدگان نیز به کرات از زندان و شکنجه گاه های مجاهدین خلق نوشته اند.

حال از این باند زندان ساز و زندانبان که اکنون نیز در آلبانی دیگر اعضای سازمان را به بند کشیده است باید پرسید که؛ آیا زندان اوین با زندان های سازمان مجاهدین خلق قابل مقایسه است؟

آیا دور از انصاف است که خواسته شود در برابر هر صد مطلبی که از زندان اوین گزارش می گردد، یک مطلب نیز از زندان های سازمان مجاهدین خلق، شکنجه گاه ها و شکنجه گران اش بنویسند؟

۳۰ می ۲۰۱۷ برابر با ۹ خرداد ۱۳۹۶
جواد فیروزمند عضو جداشده و سابق شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق

(پایان)

***

مجاهدین خلق؛ دروغ، نفرت و خشونت در ویلپنت ۲۰۱۴ ؛ نیمه پنهان یک گروه خطرناک

 http://youtu.be/JsFF3wp5oMw

http://youtu.be/-HtZBV_uqDs

Introducing Maryam Rajavi as a human rights activist is the wrong tool for the wrong job

گزارش سازمان ملل: ادامه نگرانی از نقض حقوق بشر توسط رهبری مجاهدین خلق (فرقه رجوی)

همچنین:

 تشدید اختلافات درونی و پیروزی های عجیب رجوی!