روز جهانى زن، پتکى بر فرقه زن ستیز رجوى
عبدالکریم ابراهیمی، ایران فانوس، دوازدهم مارس ۲۰۱۷:… روز جهانى زن هشتم مارس، امسال هم گذشت و در چشم انداز، سرنوشتى رو به پیش براى این قشر از جامعه بشرى به معنى واقعى تساوى حقوق فردى و اجتماعى آنان نوید بخش آینده روشن است که می رود تا با محو هرگونه پدیده استثمارى و عقب نگهداشتن شأن و …
روز جهانى زن، پتکى بر فرقه زن ستیز رجوى
عبدالکریم ابراهیمی
روز جهانى زن هشتم مارس، امسال هم گذشت و در چشم انداز، سرنوشتى رو به پیش براى این قشر از جامعه بشرى به معنى واقعى تساوى حقوق فردى و اجتماعى آنان نوید بخش آینده روشن است که می رود تا با محو هرگونه پدیده استثمارى و عقب نگهداشتن شأن و منزلت زن در جوامع عقب مانده و ارتجاعى و نیز برى کردن خود از سوء استفاده هاى جنسى و کالایى کردن ارزش زن در جوامع سرمایه دارى، عریان و بى بند و بارى، ریشه ظلم و ستمى که بر این قشر از جامعه انسانى روا شده است، از میان بردارد و جامعه اى عارى از نابرابرى بنا نهند. باشد که روزى زنان تحت ستم در کشورهاى فقیر و عقب مانده نیز الگوى قیام و پرچمدارى این حرکت عظیم انسانى جهت احیاى حقوق خود باشند.
اما با نگاهى به جنایات و سرکوب زنان در تشکیلات رجوى، بهتر به ماهیت این شیاطین انسان نما آشنا می شویم که دم از حقوق زن می زنند، ولى خود بانى اصلى سرکوب و استثمار زنان در تشکیلات خود هستند.
آیا می شود با این اعمال اصولا ادعاى دفاع از حقوق زن را یدک کشید که مریم رجوى چندین سال است براى فریب افکار عمومى از روى جنایاتش در حق افراد تشکیلات بخصوص زنان در دفاع کاذب از نقش زنان سینه چاک می دهد.
آیا می دانستید که در درون تشکیلات رجوى زن حق هیچ گونه انتخابى از خود ندارد و فقط باید وصل به خود رجوى باشد و مثل رباط کلیک می شود و اعمال او را مو به مو انجام می دهد و زن نباید اما و اگر داشته باشد، در غیر این صورت سرنوشت وحشتناکى در انتظار اوست، آیا این نقض حقوق و آزادى زن نیست؟
آیا جدا کردن زن از شوهر و فرزند از مادر و ندادن هیچ گونه حقى به مادر براى إظهار نظر، نقض حقوق زن در تشکیلات رجوى نیست؟
آیا تفکیک کردن زن و مرد حتى ترددات آنها نقض حقوق و آزادى زن نیست؟
آیا کتک کارى زن بعلت عدم سرسپارى مطلق به رهبرى سازمان، نقض حقوق و آزادى زن نیست؟
آیا وادار کردن زنان به کارهاى طاقت فرساى سنگین و یدى، تا جایى که از نفس بیافتد، نقض حقوق زن و آزادى او نیست؟
آیا گرفتن عواطف مادرى از زن و سرکوب و شکنجه فیزیکى او در صورتى که إبراز تمایل و عاطفه به فرزند خود داشته باشد، نقض حقوق زن و آزادى او نیست؟
آیا إبراز علاقه زن به مرد، نقض حقوق زن و آزادى او نیست؟
آیا وادار کردن زنان براى موضع گیرى اجبارى علیه شوهر و فرزند، خود نقض حقوق و آزادى زن نیست؟
آیا گرفتن اختیار از زنان، نقض حقوق آنان نیست؟
آیا تفکیک زنان و مردان حتى در پمپ بنزین و یا جدایى خودروى آنان، نقض حقوق و آزادى زن نیست؟
آیا فریب زنان و در اختیار گرفتن جسم و روح آنان در تشکیلات رجوى، نقض حقوق و آزادى زن نیست؟
آیا بازى کردن با روح لطیف زن و سؤء استفاده رجوى و در خدمت گرفتن مطلق آنان، نقض حقوق زن و آزادى زن نیست و بسیاری دیگر. حال ببینیم از فرقه اى که عامل سرکوب عریانِ زن در تشکیلات خود است و با شیوه هاى مخرب و سرکوب، اعضاء را مجبور کرده است که ابزارى براى پیش برد اهداف سیاسى رهبران خود باشند، بخصوص زنان که در این فرقه بیشترین و وحشیانه ترین سرکوبها را متحمل شده و ابزارى براى مجاب سازى بقیه در دست رهبرى این فرقه یعنى مسعود و مریم رجوى، قرار گرفته اند تا آنان بتوانند بیشتر اسیران در بند خود را کنترل ذهن کرده و از هویت خود بیندازند تا بعنوان رباط هایى عمل کنند که کنترل آنها در دست خودشان باشد و از آنها براى منافع حقیر و مزدورى و خودفروشى خود با افزودن بر عمر نکبت بار و پر از خیانت و جنایت حتى براى یک روز بتوانند به همین زندگى خفت بار خود ادامه دهند.
هرساله مریم رجوى با وارونه گویى واقعیتهاى درون فرقه اش و سینه چاک دادن براى زنان بخصوص زنان جامعه ایران، خود را مدافع و طرفدار چند آتشه حقوق زن کرده و حتى خود را در طراز مبارزین واقعى حقوق زنان در گذشته و برهه کنونى قرار می دهد و صحبت از ناجى زنان در مورد خود توسط گماشته هایش مطرح می شود و می خواهند خاکستر را بجاى مروارید به جنبش ترقى خواهى جهانى زن تزریق نمایند، اما با افشاگرى بى وقفه زنان و مردانى که تجربه این فرقه را داشته و سالها خود قربانیان آن بوده اند، دیگر آن سور و سات گذشته و خرجهاى میلیونى راه انداختن „شو“ زنان در خدمت ناقض اصلى و سرکوبگر فعال حقوق زن یعنى مریم رجوى، خبر چندانى نیست و امسال با دجالیت تمام براى جلوگیرى از ریزش افراد تشکیلات تمام جلسات خود را آنجا برگذار می کند. چرا که طناب دارى که مسعود رجوى سالها پیش در بحث طعمه و خارجه گرایى، مطرح میکرد و با آن شکنجه و سرکوب عریان و حتى سربه نیست کردن افراد در دوران دیکتاتور بعث و در سال ١٣٨٠ به راه انداخت، الان دارد در خارجه و در قلب بورژوازى، عمل کرده و می رود که تار و پود مریم و مسعود را از هم بگسلد، لذا مریم رجوى، امسال به همین علت و با تمام توان می خواهد از ریزش نیرو جلوگیرى کند و از این زاویه هم اولویت یک خود را براى خام کردن زنان قرار داده و با شیادى حرفه اى که در وجود این زن است، براى فریب و بکارگیرى زنان براى کنترل هر چه بیشتر ریزش نیرو بسیج شده است. طبق خبرهاىی که دوستان جدیدا جدا شده از فرقه رجوی بیرون داده اند، مریم رجوى با وعده و وعیدهاى سر خرمنى به زنان به اصطلاح لایه بالا و در کلیت شوراى رهبرى نشستهاى مستمر می گذارد و به دنبال چاره جویى و کنترل ریزش نیرو است، اما همچنان روز به روز بر آمار جدا شده ها افزوده می شود به صورتى که نارضایتى در درون تشکیلات چنان بالا گرفته است که نشست مریم رجوى و سرانش را بهم می ریزند. حال درو کنند، آنچه که از ظلم و ستم و سرکوب کاشته بودند.
„پایان“
