در این سند آمده که اتاق پذیرش می تواند محل ملاقات هیأتهای یونامی و کمیساریا با افراد باشد که بدینگونه به مأموران فرقه در اتاق پذیرش خط می دهد که همیشه تلاش کنید در صورتیکه هیأتها بخواهند با فرد خاصی دیدار کنند او را به این اتاق آورده و همانجا با او صحبت کنند تا دیدار در کانکسها و محلهای کار و استراحت یعنی داخل سکشن ها صورت نگیرد زیرا در حالت دوم افراد دیگر به راحتی می توانند از خروج و بیرون رفتن فرد یعنی فرار او توسط هیأتهای ملل متحد مطلع شده و برای رفتن و جدا شدن از فرقه تشویق شوند. این خط و ضابطۀ فرقه ناشی از تجارب خروج و جدایی افراد در گذشته در حضور افراد دیگر موقع دیدارهای هیأتها از سکشنها می باشد. لازم به یادآوری است که سران فرقۀ رجوی همیشه از قدیم و از اشرف تلاش می کرده اند که هیچوقت افراد بویژه افراد با رده های پایین و مسأله دار از رفتن و جدا شدن دوستانشان مطلع نشوند و یا تا حد امکان دیر مطلع گردند.
«پیوند رهایی» افشا می کند
اسنادی از کنترل و جاسوسی و ترس از جدایی افراد در تشکیلات فرقۀ رجوی(2)
سندی از کنترل و تعقیب و مراقبت هیأتهای بین المللی بازدید کننده از لیبرتی!
پیوند رهایی ـ شنبه 25 فوریه 2017
https://www.youtube.com/watch?v=6QasruN3EvU&t=1200s
در سند زیر که بازگو کنندۀ وظایف و ضوابط اتاق رسیپشن (پذیرش) ستاد اطلاعات فرقۀ رجوی در کمپ لیبرتی بغداد در دورۀ حضور رهبران و اسرای فرقه در عراق می باشد به خوبی نشان می دهد که چقدر رهبران این فرقه از تماس و گفتگوی افراد و اعضای اسیر با هیأتهای یونامی (دفتر سازمان ملل در عراق) و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و بویژه تیم مانیتورینگ حقوق بشر یونامی موقع بازدید آنها از داخل کمپ وحشت داشتند، زیرا طی سالیان انتقال به این کمپ علاوه بر موقع مصاحبه ها با کمیساریا موارد زیادی بوده که افراد موقع بازدید هیأتهای یونامی از سکشنها (قسمتها) و بلوکهای مختلف، خودشان را به این هیأتها نزدیک کرده و خواستار بیرون بردن آنان از اسارتگاه لیبرتی می شدند و بسیاری از افراد بدینگونه موفق به نجات خودشان از دست این فرقه شدند.
چنانکه ما در لیبرتی شاهد بودیم همیشه قبل از ورود هیأتهای ملل متحد (یونامی و کمیساریا) به لیبرتی و بازدیدشان از قسمتها بویژه هیأت مانیتورینگ حقوق بشر یونامی که روی نارضایتی افراد و سرکوب و خفقان داخل تشکیلات فرقه حساس بود، افراد را جمع کرده و توسط مسئولان اطلاعات و امنیت یکانها آنها را توجیه می کردند که از داخل بنگالها (کانکسها) خارج نشده و به اعضای هیأت نزدیک نشوید و ما خودمان مسائل و نیازهای کمپ را با آنها مطرح می کنیم و اگر آنها به کانکسها مراجعه کردند و خواستند به صورت فردی با شما صحبت کنند (چون سازمان ملل به عنوان فرد برخورد می کرد نه به عنوان تشکیلات و سازمان) هول نشوید ما شما را تنها نمی گذاریم و بگویید که دوستانم به من در تشریح نیازهایم کمک و مشورت می دهند! و در این صورت فقط مسائل و خواسته های صنفی را مطرح کنید. ولی علیرغم این سناریوها و طرح و برنامه های مسئولان اطلاعات و امنیت فرقه در تلاشهایشان برای جلوگیری از فرار و جدایی افراد، بازهم افراد خواهان جدایی، هیأت ملل متحد را از خواست واقعی خودشان مطلع می کردند که در این صورت هیأت ملل متحد که همیشه دارای مترجمین فارسی زبان و تعدادی نیروی نظامی کلاه آبی ملل متحد بودند آن فرد را از کمپ خارج می کردند.
در این مراجعات افراد اتاق پذیرش چنانکه در این سند آمده همراه افراد هیأت یونامی و کمیساریا وارد قسمتها و اتاقها نمی شدند تا توسط آنها به عنوان افراد مراقب شناخته نشوند و همیشه بتوانند از ورود و مسیر آنها مطلع بشوند، بلکه افراد هیأتها را مسئولان سیاسی و امنیتی کمپ و یکان مورد بازدید به بهانه های مختلف تلاش می کردند که همراهی کنند.
در این سند آمده که اتاق پذیرش می تواند محل ملاقات هیأتهای یونامی و کمیساریا با افراد باشد که بدینگونه به مأموران فرقه در اتاق پذیرش خط می دهد که همیشه تلاش کنید در صورتیکه هیأتها بخواهند با فرد خاصی دیدار کنند او را به این اتاق آورده و همانجا با او صحبت کنند تا دیدار در کانکسها و محلهای کار و استراحت یعنی داخل سکشن ها صورت نگیرد زیرا در حالت دوم افراد دیگر به راحتی می توانند از خروج و بیرون رفتن فرد یعنی فرار او توسط هیأتهای ملل متحد مطلع شده و برای رفتن و جدا شدن از فرقه تشویق شوند. این خط و ضابطۀ فرقه ناشی از تجارب خروج و جدایی افراد در گذشته در حضور افراد دیگر موقع دیدارهای هیأتها از سکشنها می باشد. لازم به یادآوری است که سران فرقۀ رجوی همیشه از قدیم و از اشرف تلاش می کرده اند که هیچوقت افراد بویژه افراد با رده های پایین و مسأله دار از رفتن و جدا شدن دوستانشان مطلع نشوند و یا تا حد امکان دیر مطلع گردند.
در جای دیگر این سند می گوید که ورود هیأتها به داخل سکشنها (قسمتها) و بلوکها مانعی ندارد و هیچ شرطی برای آن قائل نیستیم! انگار که این لطف و مرحمتی از جانب فرقه می باشد در حالیکه این یونامی و کمیساریا هستند که این شرط را گذاشته اند که مطلقا هیچ شرط و ممانعتی از سوی سران فرقه برای ورود به قسمتها را نمی پذیرند.
این هم که می گوید اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید مانند چاههای آب و… منظورش پوشاندن قبلی کارهایی در کمپ از قبیل کندن چاه و کارهای ساختمانی و ایجاد تغییرات که به معنی استقرار و باقی ماندن برای همیشه یعنی اشرف گونه می باشد که از نظر دولت عراق ممنوع اعلام شده بود. هدف از این کارها علاوه بر مشغول کردن افراد به کار به عنوان موهوم «مبارزه»! این بود که مجبور نشوند برخی افراد را مثلا برای آوردن آب برای منابع و… به بیرون لیبرتی بفرستند که احتمال فرارشان می رفت، و در این سند منظور از «قافهای احتمالی سیاسی» (قاف به معنی اشتباه می باشد) که باید از قبل چک شوند تا افراد هیأتها متوجه نشوند و سران فرقه را «غافلگیر» نکنند علاوه بر مواردی مثل نشستها و یا تابلوهای مربوط به نشستهای سرکوبگرانۀ موسوم به عملیات جاری و غسل هفتگی و دیگ و جانبی و… و نیز منظور از «عادی سازی پروژه ها» همین جلوگیری از لو رفتن این کارهای غیر قانونی شان می باشد.
در بقیۀ موارد چنانکه در سند می بینید توصیه می شود که نباید هیأتهای ملل متحد متوجه بشوند که ما آنها را تحت کنترل و مراقبت داریم. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل در شناخت این فرقۀ هزار چهره و خدعه گر!!.
