حسین نژاد: طرفداری فرقۀ رجوی از لغو مجازات اعدام را باید جوک سال اعلام کرد!!

0
1537

طرفداری فرقۀ رجوی از لغو مجازات اعدام را باید جوک سال اعلام کرد!!

قربانعلی حسین نژاد، پیوند رهایی، دوم اکتبر ۲۰۱۵:…  اطلاع یافتم که سردمداران فرقۀ رجوی در فرانسه روز ۱۰ اکتبر امسال به مناسبت روز جهانی لغو مجازات اعدام در سالن بورسای پاریس می خواهند یک گردهمایی با جمع آوری لابیهای دلاری و اجاره ای اروپایی و آمریکایی شان برگزار کنند و این بار و برای اولین بار در یک مجمع علنی بیرونی از زبان مریم رجوی ادعای طرفداری از لغو مجازات اعدام نمایند.  یادآوری …

لینک به منبع

طرفداری فرقۀ رجوی از لغو مجازات اعدام را باید جوک سال اعلام کرد!!

به قلم قربانعلی حسین نژاد عضو قدیمی و مترجم ارشد جدا شدۀ بخش روابط خارجی سازمان مجاهدین

رجوی و اعدام

چه کسی شعارهای رجوی بعد از انقلاب ایران مبنی بر اعدام هر چه زودتر سران رژیم شاه و حتی وزیر بهداری آن رژیم و «اعدام انقلابی» خواندن ترورها در داخل ایران و شعارهای «اعدام باید گردد» و صدور حکم اعدام توسط شخص رجوی علیه اعضای ناراضی تشکیلاتش از جمله خود من در نشستهای تابستان ۸۰ و قتل برخی از آنان با قرص سیانور و یا زیر شکنجه در قرارگاههای سازمان در عراق و حکم اعدام برای جانشین نظامی اش علی زرکش و حکم اعدام برای هر گونه رابطۀ جنسی در آیین نامۀ سازمان که خود رجوی برایمان قرائت کرد را فراموش کرده است؟

رجوی و اعدام

از طریق دوستان هم محفلی قدیممان در بخش سیاسی و روابط خارجی تشکیلات فرقۀ رجوی که به علت کار تخصصی شان به انترنت دسترسی دارند و همانند بسیاری دیگر یعنی اکثریت قاطع گرفتاران هفت حصار رجوی توان و جرأت نجات خودشان را ندارند ولی گاهی با استفاده از فرصتهایی استثنایی و غفلت کنترلچی هایشان می توانند لحظاتی به سایتهای دوستان قدیمشان یعنی جدا شدگان از فرقه وصل شوند اطلاع یافتم که سردمداران فرقۀ رجوی در فرانسه روز ۱۰ اکتبر امسال به مناسبت روز جهانی لغو مجازات اعدام در سالن بورسای پاریس می خواهند یک گردهمایی با جمع آوری لابیهای دلاری و اجاره ای اروپایی و آمریکایی شان برگزار کنند و این بار و برای اولین بار در یک مجمع علنی بیرونی از زبان مریم رجوی ادعای طرفداری از لغو مجازات اعدام نمایند.

یادآوری می شود که پیش از این در سالهای گذشته آن موقع که ما در داخل تشکیلات فرقۀ رجوی بودیم چند بار مریم رجوی در سخنرانیهایش در جلسات شورا از طرفداری از لغو مجازات اعدام دم زده و صحبت کرده بود ولی هیچوقت این موضع را به صورت موضع رسمی سازمان اعلام نکردند و به ما در داخل تشکیلات می گفتند «این موضع سازمان نیست بلکه خواهر مریم از موضع شورا و رئیس جمهور شورا این را اعلام می کند». خود مسعود رجوی هم یک بار در نشستی برای حل به اصطلاح «تناقض» ذهنی افراد گفت که این را فقط خواهر مریم برای حل برخی مسائل بیرونی و بین المللی می گوید. مسئولان سازمان هم داخل تشکیلات همیشه وقتی خبرها و موضعگیریهای یک سازمان خارجی به نام «به قابیل دست نزنید» علیه اعدامها در ایران را می خواندند و در نشریه و سایت مجاهد منتشر می کردند این سازمان مخالف مجازات اعدام و طرفدار لغو این مجازات در جهان را مسخره می کردند و جوانان از خارج آورده شده را که به سادگی تن به کارهای شاق یا در حقیقت بیگاری کشی ها در اشرف از جمله بیل زدن در باغچه ها زیر گرمای پنجاه درجۀ عراق نمی دادند یا با هر بهانه ای شده از زیر این کار در می رفتند در بخش تبلیغات به تمسخر و تحقیر «گروه به بیل دست نزنید» لقب داده بودند!

در توضیح نام این سازمان بگویم که قابیل در داستانهای کتابهای مقدس مذهبی نام یک پسر آدم است که برادرش به نام هابیل را به قتل رساند؛ و منظور این سازمان از جملۀ «به قابیل دست نزنید» این است که با آنکه قابیل قاتل است و یک انسان را کشته ولی نباید آسیبی به او وارد کرد و این سازمان معتقد است که حتی اگر کسی هزاران نفر را هم کشته باشد او را نباید کشت یا اعدام کرد زیرا اصولا کشتن به عنوان مجازات جنایت قتل خودش ارتکاب جنایتی دیگر است.

در این رابطه باید گفت که هر کس حق دارد و باید هم خواستار لغو مجازات اعدام و شکنجه در جهان بویژه در ایران و ایران فردا باشد ولی این یکی یعنی مریم قجر عضدانلو (رجوی) و کلا فرقۀ رجوی چنین حقی را ندارند برای اینکه این توهین به عقل و شعور افراد خود فرقه اش و مردم ایران و جهان و فریب بزرگ افکار عمومی است بطوریکه این ادعا و شعار مسخره از زبان این فرقه را واقعا باید جوک سال اعلام کرد چرا که اساس و پایۀ ایدئولژی و تاکتیک و روش مبارزه شان بر اساس ترور و اعدام و قتل می باشد.

کسی که معتقد به ترور کردن و کشتن افراد به طور غافلگیرانه با انفجار یا سلاح حتی اگر آن کس جانی ترین شخص و لاجوردی جلاد هم باشد بالاخره معتقد به مجازات اعدام می باشد. همچنین به اعتراف و نوشتۀ بالاترین مسئولان جدا شده از این فرقه و شاهدان عینی در سالهای بعد از ۷۳ صدها نفر را در داخل تشکیلاتشان و مشخصا در قرارگاه اشرف برای پیدا کردن نفوذی رژیم زندان و شکنجه کردند و تعدادی را هم از اعضای شورای رهبری و افراد رده بالا را که مخالف سیاستهای رجوی بودند و یا قصد بیرون رفتن از سازمان را داشتند به قتل رساندند که از جملۀ آنها مهری موسوی و مینو فتحعلی و معصومه غیبی پور و قربانعلی ترابی و پرویز احمدی و… را می توان نام برد. شرح شکنجه ها و اعدامهای داخل سازمان را خانمها مریم سنجابی و بتول سلطانی و زهرا میرباقری اعضای جدا شدۀ شورای رهبری سازمان با اسامی افراد شکنجه گر و قاتل منتشر کرده اند. تازه اینها غیر از موارد دیگر نقض حقوق بشر توسط رجوی و فرقه اش در داخل تشکیلات این فرقه بویژه در عراق هستند که از جملۀ آنها شکنجه های روزانۀ روحی روانی افراد با انواع نشستهای تفتیش عقاید و فحش و فحاشی و کنگاش ذهنی از جمله افکار جنسی و مجبور کردن بیان آنها در برابر افراد دیگر و قطع ارتباط افراد با بیرون از جمله با افراد خانواده و ممنوعیت و محدویت هر گونه تماس و ارتباط و دیدار با افراد خانواده حتی در داخل تشکیلات و انواع کنترلها و تعقیب و مراقبتها برای صحبتهای افراد با همدیگر و طلاقهای اجباری و ممنوعیت ازدواج و… را می توان نام برد.

مریم رجوی خودش جلوی روی من در نشست ۲۰۰۰ نفرۀ قرارگاه باقر زاده در تابستان ۸۰ تنها به این علت که اعلامیه ای علیه نشستهای فحش و فحاشی موسوم به نشستهای «دیگ» (شکنجه) نوشته و به تابلوی اعلانات سالن غذا خوری زده بودم دستور داد هر فحشی به من بدهند و به شدت از هر گونه فحاشی و دشنام و ناسزا دفاع کرد و شوهرش هم که کنارش نشسته بود دستور تسلیم من به قضائیۀ سازمانش را صادر کرد و دادستانها و اطرافیان شکنجه گرش هم که آنجا بودند همانجا تقاضای صدور حکم اعدام برای من کردند و به تشویق همین آقا و خانم رجوی نوچه هایشان علیه من و علیه دهها نفر دیگر که همانجا مورد محاکمه قرار گرفتند شعار می دادند: «اعدام باید گردد»!!..

حالا وقاحت و روی سنگ پای قزوین که چه عرض کنم سنگهای باقی مانده از دورانهای اولیۀ زمین شناسی می خواهد تا رجوی در حضیض شکست و سوختن و رسوایی یکجای تمام استراتژیها و تاکتیکها و سیاستهایش برای همسو نشان دادن خودش با باد جهانی امروز شعار لغو مجازات اعدام بدهد!… این شعار را کسی یا جریانی یا حزبی حق دارد بدهد که مطلقا معتقد به قتل انسانها چه از طریق ترور یا مبارزه و جنگ مسلحانه و یا اعدام از هر نوع که باشد نیست نه فرقه ای که رهبرش (رجوی) در پیام عاشورای سال گذشته اش و بیش از بیست سال قبل از آن نیز در عراق دستور قتل تک تک جداشدگان فعال در هرکجای جهان که باشند را همراه با فرمان قتل تک تک سران رژیم! تحت عنوان «قصاص»!! صادر کرد و این را مأموریت همۀ زنان و مردان اسیر فرقه اش قرار داد. به متن این صحبتهای رجوی در ۱۱ آبان سال ۹۳ که از رسانه های رسمی سازمانش پخش شد توجه کنید:

«امشب و فردا شب لشگرهای فدایی باید آماده جنگ، جنگ تمام عیار باشند. آماده کارزار.

ثار ثار، آماده جنگ و کارزار [ثار ثار=خون خون]

(حاضر حاضر….سوگند نسل ایمان، حاضر حاضر تا پایان – ۶ بار)

قاتلان مجاهدین را باید در برابر عدالت قرار داد تا کیفر ببینند. آنهایی که در پرونده ۱۷ ژوئن [مربوط به سال ۲۰۰۳ دستگیری مریم رجوی و افرادش در فرانسه توسط پلیس این کشور] شهادت دروغ دادند و آن خودسوزی‌های قهرمانانه مشعل‌های جاودان و شعله‌ور آزادی را برانگیختند یک یک باید حساب پس بدهند و در برابر عدالت قرار بگیرند [بدینگونه رجوی دستور اعدام تک تک مقامات فرانسوی آنزمان را هم صادر کرده است!!].

از اول می‌گویم: خامنه‌ای و رفسنجانی و روحانی و همه آخوندهای دزد و خیانتکار را باید در برابر عدالت قرار داد تا کیفر ببینند. مالکی (نخست وزیر سابق عراق) باید در برابر عدالت قرار بگیرد. باید به ازای هر مجاهدی که کشته یا زجرکش کرد، کیفر ببیند. طبق شریعت خودش، یکی در برابر یکی.

آنهایی که در این سالها به مجاهدین تعرض کردند یک به یک باید کیفر ببینند. مزدورهایی که به مالکی نامه نوشتند، از قتل عام و کشتار مجاهدین از گروگانگیری و زدن تیر خلاص در اشرف سپاسگزاری کردند یک به یک باید در برابر عدالت قرار بگیرند و باید به کیفر شایسته و سزاوار خودشون برسند.

ارتش آزادیبخش و مؤسسان چهارم در این زمینه با کسی شوخی ندارد. مشت در مقابل مشت و گلوله در برابر گلوله. مقاومت رهایی‌بخش و ارتش آزادیبخش حق مسلم ملت ماست. (تصویر ۴۵ نفر از جدا شدگان و مخالفین سازمان را نشان می‌دهد)

ماموریت هزار اشرف، ماموریت آن هزار زن قهرمان در شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران که روی دیگر سکه هزار اشرف است، ماموریت لشگرهای فدایی، ماموریت نیروی جنگنده ضد رژیم همین است. بیان ایدئولوژیکی و آن روی سکه استراتژیکی هزار اشرف شورشی است. .. اگر ریحانه جباری مأمور وزارت اطلاعات را کشته بسیار کار خوبی کرده است و او یک قهرمان است….».

چه کسی شعارهای رجوی بعد از انقلاب ایران به صورت علنی و در پیامهای و سخنرانیها و نشریۀ مجاهد مبنی بر اعدام هر چه زودتر سران رژیم شاه و حتی وزیر بهداری آن رژیم و «اعدام انقلابی» خواندن ترورها در داخل ایران و «قهرمان ملی» خواندن اعدام کنندگان یا ترور کنندگان سران رژیم در اطلاعیه های علنی و نشریۀ سازمان و صدور حکم اعدام توسط شخص رجوی علیه اعضای ناراضی تشکیلاتش و قتل برخی از آنان با قرص سیانور و یا زیر شکنجه در قرارگاههای سازمان در عراق و حکم اعدام برای جانشین نظامی اش علی زرکش و حکم اعدام برای هر گونه رابطۀ جنسی در آیین نامۀ سازمان که خود رجوی برایمان قرائت کرد را فراموش کرده است؟

برای آشنایی با روز جهانی لغو اعدام و اصولا موضوع آن بهتر است این گزارش رادیو فارسی دویچه وله (رادیو آلمان) را در اینجا نقل کنیم:

«دهم اکتبر روز جهانی لغو مجازات اعدام می باشد. سالانه در جهان هزاران نفر به مجازات اعدام محکوم می‌شوند. آنان را به دار می‌آویزند، تیرباران می‌کنند یا با سم می‌کشند. روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام یادآور هزاران نفری است که اکنون در انتظار اجرای حکم اعدام خود هستند.

سازمان عفو بین‌الملل و سازمان “همبستگی جهانی علیه مجازات اعدام” در سال ۲۰۰۲ روز دهم اکتبر (۱۸ مهر ماه) را روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام اعلام کردند. هدف از برگزاری اکسیون‌های گوناگون در این روز آن است که همگان به تلاش برای لغو مجازات اعدام در همه کشورهای جهان فراخوانده شوند.

به گزارش سازمان عفو بین‌الملل، اکثریت کشورهای جهان مجازات اعدام را یا از قوانین خود و یا در عمل حذف کرده‌اند. دیگر کشورها نیز در این راستا گام برمی‌دارند. اما هنوز هم در ۵۸ کشور جهان مجازات اعدام اعمال می‌شود. تنها کشور اروپایی‌ای که در آن هنوز این مجازات وجود دارد بلاروس (روسیۀ سفید) می باشد. به همین مناسبت هم امسال تمرکز بسیاری از سازمان‌های مدافع حقوق بشر، چون عفو بین‌الملل، بر روی مطرح کردن لزوم لغو مجازات اعدام در این کشور است.

اما باقی کشورهایی که در آنها حکم اعدام صادر و اجرا می‌شود، غیراروپایی هستند. تنها در سال گذشته ۲ هزار و ۳۹۰ نفر، یعنی تقریبا دو برابر سال گذشته، اعدام شدند. بیشترین شمار اعدام‌ها در چین، ایران، کره شمالی، عربستان سعودی، پاکستان و آمریکا صورت می‌گیرد. این کشورها مسئول اجرای ۹۳ درصد احکام اعدام در جها‌ن‌اند.

تحقیقات سازمان‌های حقوق بشری، چون عفو بین‌الملل، نشان می‌دهد که بیشتر کسانی که به مجازات اعدام محکوم شده‌اند، از خانواده‌های فقیر بوده‌اند یا به اقلیت‌های قومی و مذهبی تعلق داشته‌اند. در برخی کشورها حتی برای مجرمانی که خشونتی اعمال نکرده‌اند هم حکم مرگ صادر می‌کنند.

مجازات اعدام اصول سوم و پنجم اعلامیه جهانی حقوق بشر را نقض می‌کند. این مجازات که در حقیقت به معنای کشتن قانونی انسان‌ها به حکم دولت‌هاست، هم به منزله نقض “حق زندگی” است (اصل سوم) و هم به مثابه نقض این حق است که “احدی را نمی‌توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه یا برخلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد” (اصل پنجم اعلامیۀ جهانی حقوق بشر).

فعالان حقوق بشر خواستار آنند که این مجازات در همه کشورها لغو شود، زیرا این مجازات را بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیرکننده می‌دانند. آنان می‌گویند، کشتن هرگز نمی‌تواند عملی عادلانه باشد، حتی اگر دولت دستور آن را بدهد؛ دولت‌ها نمی‌توانند عمل کشتن را با قانون منع کنند و خود همزمان دست به کشتن بزنند».

رجوی و اعدام

رجوی و اعدام

رجوی و اعدام

رجوی و اعدام

(پایان)

Self Sacrifice Struan Stevenson Rajavi terroristsBehind Struan Stevenson’s book “Self Sacrifice”

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید