یاد و شناخت بزرگترین جنبش درون تشکیلاتی علیه رجوی که توسط او سرکوب شد (قسمت پنجم)
قربانعلی حسین نژاد، پیوند رهایی، دوازدهم اوت ۲۰۱۵:… چرا در هر مرحله از مبارزه بدون اینکه سطح سازمان را در جریان گذارده و گزارش کاملی از علل و عوامل شکست و تلفات جانی و مالی ومعرفی مسئولین این شکستها به اعضا و هواداران بدهیم وارد مرحلۀ دیگر می شویم؟ – باز هم بایدهمچنان منتظر اشتباهات و خطاها و ضربات به انواع و اشکال دیگر بود. – عناصر ارگان رهبری طراحان و مسئولین چپ رویها و …
لینک به قسمتهای اول، دوم و سوم
لینک به قسمت چهارم
یاد و شناخت بزرگترین جنبش درون تشکیلاتی علیه رجوی که توسط او سرکوب شد (قسمت پنجم)
۲- جمع بندی دوساله (۶۱ تا ۶۳) از انحرافات رهبری سابق سازمان مجاهدین خلق ایران (بخش سوم)
دنبالۀ نامۀ ۱۱۹ صفحه ای مجاهد خلق پرویز یعقوبی به مهدی ابریشمچی در ۳۰ تیر ۶۳:
– تظاهر به اینکه دموکراسی درون سازمان مراعات می شود.
– چرا جمع بندی منحصر به سال ۶۱ شد و در سالهای بعد هیچگونه جمع بندی منتشر نشد؟.
– چگونه برای اینکه به رهبری سازمان لطمه وارد نشود از ارزیابی توسط افراد جلوگیری می شد و از زیر جواب دادن به سؤالات و اشکالات در می رفتند؟
– چرا در هر مرحله از مبارزه بدون اینکه سطح سازمان را در جریان گذارده و گزارش کاملی از علل و عوامل شکست و تلفات جانی و مالی ومعرفی مسئولین این شکستها به اعضا و هواداران بدهیم وارد مرحلۀ دیگر می شویم؟
– باز هم بایدهمچنان منتظر اشتباهات و خطاها و ضربات به انواع و اشکال دیگر بود.
– عناصر ارگان رهبری طراحان و مسئولین چپ رویها و راست رویها باید مشخص و معرفی شده و به انتقاد از خود علنی بپردازند.
– مرکزیت سازمان تنها پیشنهاد یا انتقادی را می پذیرد که در جهت تثبیت قدرت و حاکمیت خودش باشد ولی اگر پیشنهاد یا انتقاد در رابطه با علل شکستهای سیاسی و نظامی و از بین رفتن حد اقل هشتاد درصد نیروهای سازمان و مسئولیت این شکستها و تلفات و تأخیر پیروزی و روال غیر دموکراتیک مرکزیت و… باشد پیشنهاد دهنده یا انتقاد کننده با سیلی از اتهامات و مارکهای مختلف روبرو می شود.
– اگر در سازمان ضوابط تشکیلاتیدموکراتیک وجود داشت امثال شهرام نمی توانستند سازمان را به انحراف بکشانند و اکثریت را به دنبال خودشان بکشند؛ مگر تقی شهرام با انتخاب دموکراتیک به رهبری سازمان رسیده بود؟ او از همین سیستم و تفکری که هم اکنون بر سازمان حاکم است استفاده نمود.
– مرکزیت دوره ای و رهبری جمعی (شورای مرکزی با انتخاب برای یک دورۀ مشخص) اوائل سال ۵۱ در زندان پیشنهاد و اجرا شده بود. از جمله انتقادات من این است که رهبری جمعی که از اصول و ضوابط اولیۀ سازمان بود اجرا نمی شود.
– اگر کسی به مسئولش انتقاد کند کنار گذاشته می شود. من به شما انتقاد کردم گفتید ضوابط تشکیلاتی را نقض کرده ای لذا عضویت تو لغو می شود.
– مرکزیت فعلی برای قدرت خود دست به تحریف و تجدید نظر در اصول و ضوابط سازمان که در زمان بنیانگذاران بود زده است.
– احزاب و سازمانهای انقلابی دیگر مثلا در ویتنام و الجزائر بر غولهای سرمایه داری مانند آمریکا و فرانسه پیروز شدند ولی ما که می گوییم آنها به دستاوردهای تشکیلاتی ما نرسیده بودند با اینهمه کشته وزندانی و آواره از یک خرده بورژوازی حاکم بر کشورمان شکست خوردیم ولی می گوییم سازمان ما نوک پیکان تکامل در جهان است!! و خودمان را مرکز عالم تصور می کنیم!! این هم خود فریبی و هم فریب دیگران است.
– آیا این سیستم تشکیلاتی که هم اکنون بر سازمان حاکم است یک سیستم دیکتاتوری ارتجاعی فرمان از بالا و غیر مسئول نیست که برای هیچکسی پاسخگو نمی باشد؟
– تفاوت این نوع رهبری سازمان که توده های سازمان را نفهم و نادان می انگارد با ولایت فقیه چیست؟
– مائو به کادرهای حزبی می گوید: قبل از هر چیز ما باید رهبری جمعی را برقرار و تحکیم کنیم… بگذارید مردم از شما انتقاد کنند…
–
